တန်ပြန် ( MM Translation) UNICODE

CHAPTER 90

ချွီချန်ကတော့ သူကျောခိုင်းထားတဲ့လူကို စကားတစ်လုံးမှ ပြန်မပြောလာတော့ဘူး။ သူ့ပုံစံကြည့်ရသည်မှာ တစ်ခုခုကို သည်းခံနေတာ အသိသာကြီးပင်။

ရှုစစ်နျန် ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့လက်ကိုဆန့်ကာ ဆီမီးအိမ်ထဲက မီးအလင်းရောင်ကို ညိမ်းလိုက်၏။ ထို့​နောက် အမှောင်ထဲမှာ ရေစိုတဲ့အဝတ်တွေကို စတင်ချွတ်တော့သည်။ ချွီချန် နောက်လှည့်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ချောမွတ်တဲ့ ကျောပြင်နဲ့ တောက်ပြောင်နေတဲ့ မက်မွန်သီးနှစ်လုံးက သူ့မျက်လုံးရှေ့ရောက်နေခဲ့သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလို သူ့လည်ချောင်းက ပိုပိုပြီး ခြောက်သွေ့ယားယံလာရပြီး သူ့လက်ကိုဆန့်ထုတ်ကာ ရှုစစ်နျန်ရဲ့လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆွဲယူ၍ ထိုလူသားကိုကုတင်ပေါ်ဖိချလျက် အော်ပစ်လိုက်လေ၏။

" မျက်နှာလှည့်စမ်း! မင်းရဲ့တင်ပါးတွေကို ငါ့ရှေ့မှာ မထားစမ်းနဲ့!"

သူ ပိုပြီး သောကရောက်လေလေ ရှုစစ်နျန် ပိုပျော်လေလေပင်။ အခုအချိန်လေးမှာ နောက်ဆုံး​တော့ သူ့နေရာကို ရှာတွေ့ခဲ့ပေပြီ။ သူက တမင်တကာပင် ချွီချန်ရဲ့ဘေးမှာ ဝင်လှဲလိုက်ပြီး သူ့လက်တွေကို ချွီချန်ရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ် ေနရာချလိုက်၏။

" အခုလိုအိပ်ရတာ ကြိုက်လိုက်တာ..မင်းသဘောမကျရင် ဟိုဘက်လှည့်လိုက်"

သူက ချွီချန်ကို လူသားဖက်လုံးလိုမျိုး ဒါမှမဟုတ် သူ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်အပူပေးစက်ကဲ့သို့ သတ်မှတ်ထားလေသည်။ သူ့ခြေတွေ၊ လက်တွေနဲ့ ချွီချန်တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစ်ပတ်ချုပ်နှောင်ထားပြီး သူ့မျက်လုံးတို့ကို နွေးထွေးစွာ မှိတ်ထားလေသည်။

အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ထောင်လွှားမာန်ကြွနေတဲ့ ခပ်မာမာအရာတစ်ခုက သူ့ကို လာလာထိနေတာ​ကြောင့် သူ့ခြေဖဝါးနဲ့ ပွတ်သပ်ထိတွေ့ပေးလိုက်၏။ ထို့​နောက် မျက်လုံးတို့ကို တစ်ဝက်မှေးကျဥ်းလိုက်ပြီး သတိပေးစကားပြောလေသည်။

" မင်းရဲ့ ရိုးသားတဲ့ ညီလေးကို ကြည့်စမ်းပါဦး...ငါ့ခြေထောက်ကိုတောင် လာလာထိနေတယ်...ငါ မတော်တဆ ရိုက်ချိုးမိမှ ငါ့ကို အပြစ်မတင်နဲ့နော်"