The Destroyer King 2(4D)

Chapter 3.

RED POV.

" Red your tita will go here tomorrow, kaya behave ka, ok?." Sabi ni mom kaya napa ngiti ako ng malapad.

" Really mom? Tita Delia will visit us? Yey! I'm so excited." Sabi ko at napapapalakpak pa sa tuwa.

" Nako, spoiled ka kasi don kaya tuwang tuwa ka."

" Yeah, and tita Delia is my favorite auntie." I said while giggling, mom just shook her head and continue preparing the dishes.

Ng matapos ay dumating narin si dad at may dala dalang dyaryo, hinalikan nya muna si mom sa pisngi bago naupo sa upuan.

" How's the company honey?." Mom ask while preparing dad's food.

" Fine, I have a lots of works but I can handle it." Sabi ni dad at binaba na yung dyaryo at nag simula ng kumain.

" Good." Sabi ni mom.

" But I have a business trip tomorrow, is it ok if I leave you two here in two weeks?." Tanong ni dad.

" Of course, we'll be fine." Sabi ni mom, nakikinig lang ako sa kanila habang kumakain, hanggang sa nabaling ang tingin sakin ni dad.

" Anak, wag ka masyado mag lalalapit sa mga taong di mo kilala, ok? Kasi marami na ang scammer ngayon, at napaka delakado dahil mga bata at babae ang punterya nila." Sabi ni dad kaya agad kong nalunok ang kinakain ko.

" Dad naman, you know I can handle myself now." Sabi ko.

" Kahit na, mas maigi parin ang nag iingat." Sabi nya.

" Ok po." Sabi ko, ng matapos kumain niligpit na namin ang pinag kainan namin at nag paalam na ako na aalis.

Sumakay ako ng taxi, bawal kasi akong gumamit ng car for one week, kasi lagi kong nasisira lalo na pag may nakakaaway ako, lagi kong nabubunggo ang kotse ko, hindi kona mabilang kung nakailang bili naba sila sakin ng kotse.

Ng makarating sa building ng lalaki, agad nakong bumaba, papasok na sana ako ng harangin ako ng guards..

" Ano pong kailangan nyo ma'am?."

" Yung boss nyo, ibabalik kolang tong cp nya." Sabi ko at pinakita ang phone ng lalaki.

" Sorry po ma'am, pero ako napo ang mag bibigay."

" Ako na, gusto korin harapin yang boss mo, kung patuloy kapang mag tatanong, baka hindi nako makapag pigil at dalin kana sa morgue." Sabi ko, muka namang natakot sya kaya nakadaan nako.

Pag sakay ko ng elevator, napa isip ako, kung hindi naman pala pera ang kailangan ng lalaking yon para sa cp nya, e ano palang kailangan nya para lokohin kami?

Ng tumunog na ang elevator lumabas narin ako, nag tanong narin ako at sakto na secretary sya nito kaya sinamahan nako.

" Sir may nag hahanap po sayo." Sabi ng secretary ng makakatok na ito.

" Come in." Sabi sa loob kaya pinapasok nako ng sectary nya.

Pag pasok ko nakita kona agad syang naka upo sa sofa, bored kosyang tiningnan at hinagis ng walang pasabi sa kanya yung cp nya, nasalo naman nya.

" Ano bang kailangan mo? Pinag muka mopa akong masama na ako ang nakasira ng sira mong cp, tanga kaba at akala mo di namin malalaman?." Sabi ko kaya napatawa sya.

" Wala, kamuka mo kasi si Red Stavila." Natatawang sabi nya na ikina irap ko.

" Bobo kaba? Syempre ako yon, tanga ka talaga, panong di ako makikilala e rich kami?." Sabi ko, tumayo sya at pumunta sa pinto.

" Kaya nga, isa lang naman ang gusto ko." Sabi nya at nilock yung pinto ang ngumisi sakin.

" Matagal na kasi kitang gusto Red, sa interview palang nagustuhan na kita." Sabi nya at mabagal na nag lalakad palapit sakin.

" Muka bang may pake ako?."

" Wag ka namang masungit." Sabi nya at hinawi ang buhok ko papunta sa likod ng tenga ko, hindi ako tanga para hindi malaman ang balak ng tarantadong to.

" Hindi kalang pala scammer, manyakis karin pala." Sabi ko at tinihod ang ano nya kaya namilipit sya sa sakit, agad kong sinabunutan ang buhok nya paharap sakin.

" Kilala mo naman siguro ang pangalan ko sa labas? Hindi lang basag sa bayag ang kaya ko." Sabi ko at agad syang tinulak palayo at lumabas.

" RED!!." Sigaw nya na ikina tawa kolang, lumabas nako sa pangit na building nayon at nag lakad papunta sa malapit na cafe.

Umorder ako ng coffee and dessert lang, habang umiinom ng kape napa tingin ako sa van na black na tumigil sa cafe, hindi ko nalang pinansin at nag patuloy sa pag higop ng kape ko.

Pero naagaw parin talaga nila ang attention ko ng mag pasukan sila at sapilitang hinila ang dalawang mag asawa.

" Wag po." Pag mamakaawa nila, tumayo ako dahil hindi ako nag totolerate ng mga ganyang tao, lalo na at walang kalaban laban.

Ng makita kong sasampalin ng isang lalaki yung babae agad ko itong pinigilan, kinapitan ko ang braso nito at tiningnan yung babaeng takot na takot.

" Wag kang mangielam dito." Sabi ng lalaki at hinawi ako kaya napa ngiwi ako.

" Talaga? Mananakit ka ng babae?."

" Wag ka sabing mangielam." Matapang na sabi nito.

" Bakit ano bang pakay nyo sa mga to?." Tanong ko.

" May utang sila at tinakasan nya si boss, ngayong nahanap na namin sila kukunin namin sila." Sabi nito kaya napa tango ako.

" Mag kano ba?."

" Isang daang libo." Sabi nito kaya napatawa ako, tiningnan nila ako na para bang nababaliw nako.

" Anong nakakatawa?."

" Yun lang ba?." Tanong ko at kinuha ang tseke sa bag at nag sulat ng dalawang daang libo at pumirma, inabot ko sa kanya kaya nag taka sila.

" Dinoble kona, pasabi sa boss mong di maka move on, sana masarap ulam nya." Sabi ko at pumamulsang nag lakad.

" Maraming salamat!." Sabi ng mag asawa kaya nilingon ko sila at tinanguan, tiningnan ko yung mga lalaking naka tingin lang sakin..

" Subukan nyong galawin yang mag asawa ako makakalaban nyo." Sabi ko at lumabas na, may awa naman ako, baka kung ano pang gawin nila sa mag asawa kung hindi ako mag babanta..

Naisip ko kasi, pano kung walang wala talaga ang parent ko tas may ganong utang? Sino nalang ang tutulong samin?

Pero hindi naman kami mahirap so masasabi kong sinapian lang ako ng kabaitan ngayon.