Komutanım =texting=

27

27

Sinirle ritim tutan ayağımla ters ters  Üsteğmen'e  bakıyordum, uyuz herif  yukarı çıkıp ev sahibiyle konuşup bir anda beni alıp hastaneye gelmişti.  Muayene odasından bile çıkmamış burada bekliyordu.

" yahu doktor bile Dedi Ciddi bir Yanık değil, krem sürüp gönderecekler ne kadar abartın!" Sinirle yeniden söylenmeye başladığımda o beni umursamadan sağı solu kurcalıyordu.

" canın yanıyordu?" Dedi birden bana dönüp gözlerime bakarken,  gözleri gözlerime dalarken yutkundum. Gözleri boynuma değip tekrar yeşilerime takıldı.

" ölmedim ya?" Dedim boğazımı temizleyip önüme dönerken, bu adam beni tuhaflaştırıyordu?

Tekrar kapı açıldığında  gözlerim hemşireye döndüğünde gördüğüm tanıdık gözlerle durdum.

Mavi?

Kötü renk olan mavi?

" Mia?" Dedi ilk bana bakıp ardından yanımdaki bedene döndüğünde birden ifadesini düzeltip saçlarını düzelti.

" Baran." Dedi gülümseyerek.

Baran?

Bey nerede pardon?

Komutan?

Üsteğmen?

Nerede bunlar??

"   kolu yandı." Dedi beni işaret ederek dikkati benim üzerime çekmek isteyerek,  Mavi'nin gözleri bana döndüğünde gülümsedi bana yapmacık bir şekilde gülümseyip gözlerimi tavana diktim.

Koca hastahanede başka  hemşire yok çünkü, heleki bende şansta yok. Güneşli havada dışarı çıksam yağmur yağar bu nasıl şanstır ya.

"Krem sürelim ."Dedi sandalyeye oturup sedyeye yaklaşarak, önüme geldiğinde kolumu ona doğru uzatığımda o bana değil Baran'a bakıyordu. Kaşlarımı çatıp Baran' a döndüm gözleri gözlerime değdiğinde bir kaç saniyeliğine afaladım.

" bu nasıl oldu Mia? " Dedi Mavi bizi bölerek. Önüme dönüp omuz silktim. "Kaza." Dedim  sadece. Nedense sinirimi bozuyor kızın varlığı.

" ya kıyamam, Baran'da sanırım  iyi bir insan olup seni getirdi. Çok düşünceli kendisi." Dedi gülümseyerek tekrar Baran'a baktığında tek kaşım havaya kalktı. Ben çıkayım ya fazlalığım şu an çünkü!

" sağ ol Mavi." Dedi Baran soğuk bir sesle,  Mavi kremin kapağını açtığında gözlerim Baran'a döndü. Vay be dercesine dudak büzdüğümde kaşlarını çatı kafasını ne  dercesine iki yana salladığında   sinirle suratına bakıp önüme döndüm.

Bana laf edene bak ya?  Bey neredeymiş diyen adam hanımefendi demiyor bak.   Baran'lar ,Mavi'ler havada uçuyor resmen hayır yani ne oluyoruz ya ne oluyoruz? Kolumda hissetiğim acıyla inleyip koluma çevirdim bakışlarımı.

"Aa pardon  sert mi davrandım?" Dedi Mavi birden bana bakarak, kafamı sallarken  koluma doğru üflüyordum.

" dikkat etsene." Dedi birden Baran, Mavi ona dönüp kaşlarını kaldırarak baktı şaşkınlıkla.

" yanlışlıkla oldu Dedim Baran, bu kadar narin olacağını nereden bilim?" Dedi birden sinirle bana bakarken, nasıl yani şu an bu benim mi suçum olmuştu?

" yanık bir koldan nasıl bir dayanma gücü bekliyorsun, bir hemşire olarak  bildiğini farz ediyorum." Dedi komutan, şaşkınlıkla ona bakakalırken  Mavi bile  şaşırmıştı. İnsan hoşlandığı birisine bu kadar sert davranır mıydı? Bana bile daha yakın davranıyrodu Baran.