Komutanım =texting=

83-ÖZEL BÖLÜM

  O kadar özlemişim kiii.

Bir saat geç geldi kusura bakmayın aşklar.

❤‍🩹

83-ÖZEL BÖLÜM

Elimdeki kaşıkları yerine yerleştirirken fazlasıyla dalgındım bu gün o kadar yorulmuştum ki   kendimi yatağa atıp uyumak istiyordum sadece derin bir nefes alırken   çekmeceye kapatıp derin bir nefes alıp anlımı ovmaya başladım.

" Anne! " Atay'ın sesiyle hızla arkamı döndüğümde kaşları çatık bir şekilde bana bakan oğlumla gülümsedim.

" İyi misin sen? " Dedi endişe ile Atay yanıma gelirken neredeyse benim boyuma yetişecek oğluma gülümsedim şefkatle elimi yanağına koyup okşadın hafifçe,  kafamı salladığım da yanağını öptüm.

" İyiyim bir tanem yoruldum sadece. " Dedim derin bir nefes alırken, bir kaç saniye emin olamayıp bana baksa da sonra kafasını sallayıp   kabul etti.

"Kardeşin nerede? " Dedim merakla ona bakarken beraber dışarı çıkmışlardı bildiğim kadarıyla birlikte gelmeleri gerekti.

" Miran'ın peşinde!? " Dedi sinir bozukluğuyla göz devirip kendini sandalyeye bırakırken gülüşüme engel olamazken yanına oturdum.

"Kardeşine karışmaman konusunda daha ne kadar konuşmalıyım seninle. " Dedim kaşlarımı kaldırarak gözlerini kaçırıp iç çekti.

" Benden çok onun yanında? "Dedi kıskançlıkla, ne zaman Asel ve Miran yana yana gelseler itinayla hızla ortalarına geçer dik dik ikisine bakarak rahat vermezdi. Ne diyebilirim ki babasının kopyası Baran da aynısıydı.

"  Atay. "Dedim uyarıcı bir sesle.

" Karışmayacağım. " Dedi  zorla kabullenerek.

" Afferim benim oğluma. " dedim gülümseyerek yüzünde yorgun bir gülümseme olduğunda yerinden kalkıp  arkama geçti. Kollarını boynuma doladığında çenesini omuzuma yaslayıp dudaklarını yanağıma bastırdığında gözlerimi hızurla kapatıp gülümsedim.

" Anne! Abi! " Asel'in bağırışı evi inletirken Atay ile aynı anda yüzümüzü buruşturduk.

" Geldi baş belası. " Dedi Atay arkamdan çıkıp karşıma otururken kapıdan görünen yeşil gözlü siyah saçları parlayan kızımla gülümsedim yüzündeki 32 diş gülümseme  Atay'ı daha da delirtiyordu.

"Bana baş belası mı dedi abim?! " Dedi gözlerini kısarak yanıma gelirken  yanağımı sıkıca öpüp abisinin yanına otururken. Atay yan gözlerle ters ters yüzüne baktı.

" Evet. " Dedi yalan söylemeden, hoş söylese bile yalan dedektörü kızım saniyesinde anlardı. Gerçekten de doğuştan bir komando mu doğurdum bazen merak etmeden edemiyordum.

"Bir gün bensiz kaldığında Asel n'olur gel beni sensiz bırakma dersin ama. " Dedi dudak büzüp omuz silkerken.

" Nerede peşimden ayrılıyor musun. " Dedi Atay gülerek eğlenirken, Asel sinir olup kaşlarını çatsa da  kolunu abisinin koluna dolayıp çenesini omuzuna yaslayıp şirince gülümsedi.

" Sen bensiz yapamazsın diye. " Dedi şirince Atay gülmemek için dudaklarını bir birine bastırdığında  Asel'e dönmesiyle tutamadığı kahkasıyla güldü.

" Kıyamıyorum ki sana. "Dedi kendi kendine gülerek Atay, ikisini böyle bir birinden ayrılmadan mutlu görünce içimde öyle bir huzur doluyordu ki bazen korkuyordum ya birisine bir şey olursa diye. Allah'ıma yalvarıyordum  n'olur hiç zaman ayrılmasınlar diye, n'olur bana yaşarken evlat acısı yaşatmasın diye ikisinden birisine bir şey gelecek düşüncesi bile kalbime büyük bir korku salıp beni kıskıvrak yakalayarak nefesiz bırakıyordu.