TAMAMLANDI
Ben : ilk olarak merhabalar efendim nasılsınız iyi misiniz ?
Sağlığınız, sıhatiniz yerinde mi ?
Benim yerimde vallaha sormanıza hiç ama hiç gerek yok .
Ne kadar sıhhat ne bilmesem de .
Öküz : kimsiniz ?
Ben: o kadar şey söyledim insan bi...
Siz bu bölümü okurken ben 48 bölümü yazmayı bitirdim ,keşke sınır daha hızlı dolsatepkilerinizi çok merak ediyorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Baran'ım da Baran'ım...
34
" Tamam." Dedim titreyen bacaklarımla kalktım ayağa, komutanın odasının önüne gelmeden önce kendimi telkin edecek çok fazla kelime sarf ettim içimden gözlerim Enes'e döndüğünde destek olurcasına gözlerini açıp kapadı. Derin bir nefes alırken kapısını tıklatıp içeri girdim.
Hasta yatağında uzanan komutanın üstünde hastahane giyisis vardı saçları dağılmıştı gözlerinin altında koyu haklar oluşmuştu yüzünde ve kollarında çizikler vardı karnındaki kurşun yarası büyük gibiydi gözleri bana döndüğünde şaşkınlıkla durdu. Gözleri başlatan aşağı beni süzerken sertçe yutkundu.
" Mia?" Dedi emin olamayarak çatalı bir sesle ,alt Dudağımı ısırıp kafamı salladım benim dercesine, yanına gittiğimde boğazımı temizledim.
"İyi misin?"Dedim ona bakarken, yaralarına her baktığımda içimde bir şeylerin ezildiğini hissediyordum. Şefkatle parmaklarımı gezdirmek istiyordum her bir yarasında.
" nereden duydun?"
"Annen ." Dediğimde anladı hemen, gözleri yeşilerimden ayrılmıyor uzun süre boyunca oylanmaya devam etti."iyi olduğundan emin olmamı istedi." Dedim tekrardan.
"İyiyim yine abartıyor."Dedi kendine kısa bir bakış atarken gözlerim vücudunda oyalandı benimde ,yanındaki sandalyeyi çekip oturdum bacaklarım titrediği için. Çok fazla çilek yemiştim ve alerji iğnesi hemen geçirmemişti tabiki
" haksız sayılmaz." Dedim vücudundaki izleri ima ederek.
" sen nasılsın ?" Dedi kendini boşverip. Omuz silktim güçsüz bir şekilde.
Gerçekten de şu an normal bir şekilde oturup benle sohbet mi edecekti, eskisi gibi? o kadar sözlerinden sonra bir şey demeden.
"Mia."Dedi cevap vermediğimde gözlerim kahve harelerine döndü. "Özür dilerim." Dedi bir anda şaşkınlıkla ona baktım.
Adamın ağzına gerçekten özür yakışmıyor ya!
" ağzına hala özür yakışmıyor üsteğmen." Dedim kafamı iki yana sallarken Dudağının kenarı yorgun bir ifadeyle kıvrıldı.
" belki sen bana öğretirsin?" Dedi tepkime bakarak.
" hayret sarhoşta değilsin, narkoz mu fazla verdiler acaba ne yaptılar? " Dedim imayla, gözlerinde pişmanlık geçti.
