TAMAMLANDI
Ben : ilk olarak merhabalar efendim nasılsınız iyi misiniz ?
Sağlığınız, sıhatiniz yerinde mi ?
Benim yerimde vallaha sormanıza hiç ama hiç gerek yok .
Ne kadar sıhhat ne bilmesem de .
Öküz : kimsiniz ?
Ben: o kadar şey söyledim insan bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tşk
61
Her yerim ağrıyordu bir şeyle farkındaydım ama tepki veremiyordum bütün uzuvlarım sızlamaktan başka bir şey yapmıyordu ,neredeydim ben?
"Yankı şu çöp kovasını sokacamşimdi bir yerlerine sus ulan sus!" Dedi bir ses. Aslan?
"Ya ama Amber'im sende çok agresifsin olmuyor böyle." Dedi Yankı, nerdeydiler neden her yer karanlıktı.
" susmadığın için olabilir mi?" Bu Ada'ydı.
"Sen sus kız kırpı kanat."
"Oğlum senin benle ne alıp veremediğin var hep bana bulaşıyorsun." Dedi Ada sinirle.
" hoşuma gidiyor?"
"Keskin nefes almaya devam etmek ister misin?" Dedi Ateş sabrının sonuna geldiği belli olan bir sesle
"Evet?" Dedi Yankı masum bir sesle
"O zaman çeneni kapa!"
"Ana bu uzunla huysuz oldu ,nasılda uydu bize yarasam ama?!" Dedi gülerek Yankı, Bir birine karışmış Kirpiklerimi yavaşca açmaya çalıştım.
"Oğlum senin bu enerjini ne yapacağız biz söyle de en azından azalsın!" Dedi Yağız sinirle.
" bilmek istemezsin." Dedi Yankı'nın güldüğü belli olan sesle ışık gözümü alırken yavaşça açtım .
" ne diyorsun lan !" Dedi Yağız birden sinirle.
" sen ne anladın bilmiyorum ama Elmas'ımsız kalırsam ölürüm ondan bahsediyorum ben." Dedi sırıtarak şerefsiz bir şekilde Yağız homurdanarak geri yerine geçtiğinde odada gözlerimi gezdirdim.
Enes ,Yağız, Yankı, Ada, Ateş ,Aslan ,Furkan vardı gözlerim bir yüzü ararken ellerimin üstünde hissetiğim bir şeyle kafamı hafifce çevirip yanıma baktım. Baran yanıma çektiği sandalyeye oturmuş elimi sıkıca tutuyordu sanki bıraksa uçup gidecektim gözlerini dalgın bir şekilde ellerime dikmiş düşünüyordu. Ne düşünüyordu bilmiyorum ama zorlandığını fark ettim.
Aklıma birden dolan anılarla gözlerim üzerindeydi tekrar, en son vurulmuştum... Baran uzanıp ellerimin üstüne bir öpücük kondurduğında gözlerine bakmak istedim ama o öyle odaklanmıştı ki benim uyandığımın farkında bile değildi. Parmağımı zorla haraket ettirerek elimin üzerinde olan ellerinin üstünü parmağımla okşadım bir an dursakayıp gözleri bana döndüğünde zorlanarak bir şekilde gülümsedim.
"Mia..." Dedi adımı zikrederek, birden odanın içinde bütün sesler sustuğunda herkes bana döndü.
" Mia!"
"Yenge!" Dedi Yankı Enes ile aynı anda konulurken.
" uyandın." Dedi Baran hipnoz olmuş bir şekilde, ne zamandır uyuyordum ben?
