TAMAMLANDI
Ben : ilk olarak merhabalar efendim nasılsınız iyi misiniz ?
Sağlığınız, sıhatiniz yerinde mi ?
Benim yerimde vallaha sormanıza hiç ama hiç gerek yok .
Ne kadar sıhhat ne bilmesem de .
Öküz : kimsiniz ?
Ben: o kadar şey söyledim insan bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kafamın içi bu evet.
800 yorum
73
Karma karışıktım, bütün akşam boyunca sessizce konuşulanları dinlemiştim, tartışmalarını Baran'ın detay vermeden üstün körü görevini anlatışını yanımda olan bedenin gerçekten de var olduğunu hala sindirmeye çalışıyordum . Bütün tim anlayışla karşılamıştı en sonunda gittiklerinde sadece üçümüz kalmıştık Baran Atay ile de konuşmuştu beni şaşırtan ayrı bir nokta ise Atay'ın bu kadar güzel karşılaması olmuştu Baran'ı bense onun hakında emin değilim hala karman çormandım.
Ne düşüneceğim bilmiyordum onu suçlayamıyordum ama ona kırgın olmadan da yapamıyordum.
" sizinle yatabilir miyim?" Atay'ın sorusuyla ona döndüğüm ,Baran'ın kucağındaydı hala geldiğinden beri de ondan ayrılmamıştı.
" tabiki." Dedim gülümseyerek ona , Baran'a sormamıştım ama sorsam bile evet diyeceğini biliyordum zaten aramızda tuhaf bir gerilim varken onunla konuşmaya hazır değildim daha çok ona sarılmaya ihtiyacım vardı ama sesizce oturmak dışında bir şey yapmıyordum şimdi ise bizim odamızda tekrar onunlaydım.
Onun tişörtünü sarılarak uyuduğum odada...
" pijamalarını giy hadi." Dedim ona doğru ,dolabı açıp içinden kıyafet çıkarırken Baran dolabın kenarındaki kıyafetlerine bakıp bana döndü, kaldırmamı bekler gibi bir hali vardı ama ben asla dokunmamıştım. Atay ayağa kalkıp odasına gittiğinde Baran ile yalnız kalmıştım. Dolabımda pijamalarımı çıkartığımda Baran'ın derin bir nefes aldığını duydum, ayağa kalktığını hissetiğimde saniyeler sonra koları belime dolanmıştı arkamdan dudakları çıplak omuzuma bir öpücük bıraktığında sabahtan beri kastığım bedenim gevşedi.
" bana kızgın mısın?" Dedi Sesindeki korkuyu fark etmiştim.
" sana kızgın olamıyorum çünkü sebeplerinin farkındayım..."dedim sadece bedenimi ona bırakmıştım, rahatladığımı hissediyordum o bana sarılınca .
" kırgınlığıma engel olamıyorum Baranz iki yıl benim için nasıl geçtiğini bilemezsin."
" her şeyi gördüm Mia, seni hep izliyordum boş mezarın başında konuşurken bile oradaydım seni dinliyordum. Senin yanında olamadığım zaman bile peşine birisini takıyordum her saniyenden haberdar almak için."
"Görsen de yaşamadın Baran." Dedim hatırladığım şeylerle boğazım düğüm düğüm oldu.
" özür dilerim..."
"Dileme senin suçun değildi biliyorum." Dedim Dudaklarımı ıslatırken kokusu beni rahatatlırken uzun süre sonra kokusunu tekrar alabilmek ağlama isteğimi getiriyordu.
