Ela gözleriyle baktığı herkesi etkileyen Ahu Aladağ.
Gri mavisi gözleri olan ve sert duruşuyla Ahu'nun gözlerine vurulmuş Yaman Beyoğlu.
İki farklı insan, iki farklı hayat nasıl oldu da bir ormanda kesişti?
Beyoğlu'nun çetrefilli ve zor hayatı A...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gün doğdu, kirpiklerine düşen yıldızlar birer birer kayboldu. Rüzgar esti saçlarını okşadı. Nefesi ılık ılık ensemi okşarken eli karnımın üzerinde narince hareket ediyordu. Alacakaranlık vakti çoktan geçmişti ve gün ışıkları beyaz tüllerin ardından bize ulaşıyordu.
Yaman'ın önce nefesi hızlandı sonra da kendi kendine sayıklamaya başladı. Eli bir şey tutmak istermiş gibi karnımı sıkıyordu. Ne yaptığını anlamaya çalıştığım için bir müddet sakin kalıp bekledim. Vücudunun kasıldığını hissedince elini karnımdan uzaklaştırmaya çalıştım.
''Yaman.''
Arkama dönüp ne halde olduğuna bakmaya çabalamak en zoruydu. En sonunda eli gevşeyince arkama döndüm. Saçları, terleyen alnı yüzünden yüzüne yapışmıştı. Elini boğazına götürüp gözlerini sanki açıkmış gibi sımsıkı yumdu.
''Hayatım uyan artık.''
Omuzlarından sarstıktan sonra ayağa kalktım ve uyuduğumuz koltuğun önünde dizlerimin üzerine çöktüm. Üzerimde kuruyan havlunun açılmaması için kendime sıkıca doladım. Saçlarını yüzünden çekip ne olduğunu anlamaya çalıştım. Saniyenin binde biri hızında gözlerini açınca korkup geriye doğru kaçarken bulmuştum kendimi. Gözlerinin beyaz kısmına yayılan kırmızılık mavilerini bile gölgede bırakmayı başarmıştı.
''Canım,'' deyip yüzüne doğru eğildim. ''İyi misin korkuttun beni.'' Kaşlarını çatıp nerede olduğunu anımsamak için sağa sola bakındı. Dirseğimden tutup çekti ve boynuma sarıldı. ''Yoktun, her yerde seni aradım ama yoktun. Mezara bile inip baktım mezar boştu!'' Korkusu sesine yansımıştı. Boynumu, kulağımı, yüzümün öpülmedik hiçbir yerini bırakmamıştı.
''Geç kalmıştım Ahu yoktun.''
''Buradayım Yaman, dokun bana hisset beni.''
Elinin tersiyle yanağımı okşadı. ''Gerçek misin?'' Sesi titreyince içimden bir şeyler sızlamıştı. ''Ben de bebeğimiz de gerçek,'' dedim. Gözleri karnıma doğru kayınca elini yüzümden çekip doğruldu. Koltuğun kumaşının izi yüzüne çıkmıştı. ''Canını yaktım mı?'' Başımı iki yana sallayıp gülümsedim. Biraz canım yanmıştı ama onu daha fazla telaşlandırmak istemiyordum. Bakışlarından hala benim gerçekliğimi sorguladığını anlıyordum.
