Kıvılcım

Sürpriz

1 ay sonra
Yazar'dan
Bugün 12 Mart, yani Alihan'ın doğum günüydü. Neva Alihan'dan gizlemeye çalışarak kendi aralarında fakat güzel bir doğum günü organize etmeye çalışıyordu. 30 oluyordu sonuçta kocası. Gökhan Alihan'ı o akşam sürekli iş çıkararak eve daha geç gitmelerini sağlamıştı. Ceylin elindeki son balonu şişirdikten sonra yorgunca baktı etrafa. Ama çok da güzel olmuştu bahçe. Neva da, Gökhan artık yaklaştıklarını mesaj atınca yemekleri bahçede kurdukları masaya getirmeye başlamıştı. Asiye de hafif şeylerle yardım etmeye çalışıyordu. 2.5 aylık hamileydi artık. Pek düşük riski olmasa da ona kimse iş yaptırmak istemiyordu.
"Ay çok güzel oldu. Abim ilk defa doğum günü kutlayacak." Dedi Elif sevinçle. "İlk defa mı?" Diye şaşırdı Neva. "Evet. Yani annem yapmazdı öyle doğum günü falan bize. Üçümüzün de ilk doğum gününü abimler yapmıştı bize biraz büyüdüklerinde. Alihan abim de Gökhan abim de hiç kutlamadılar ama." Diye dalmıştı Ceylin. Aklına Alihan abisinin onun için yaptığı ilk doğum günü gelmişti.
Gökhan'ın doğum gününe daha vardı ama Asiye de bir doğum günü organize etmeyi yazdı aklına. Hiç bilmiyordu bunu.
"Abimin her şeyi var ne alacağımı şaşırdım adama." Dedi Ceylin. Ve devam etti. "Hayır yani onun parasıyla ona hediye almam da trajikomik." "Kuşum Alihan size çok değer veriyor. Bir şey almasanız bile ona sarılsanız yeter." Dedi Neva. "Orası öyle yenge de, içimizden geldi." Neva gülümsedi. Gece baş başayken verecekti o hediyesini.
Arabanın farlarını gördüklerinde bahçede saklandılar hepsi. Evin Işıklarını da söndürmüşlerdi. "Ben geldim!" Diye seslendi. Alışkın değildi böyle olmasına Alihan. Çünkü son üç aydır ya Neva ile birlikte giriyordu eve, ya da güzel karısı karşılıyordu onu. "Neva'm!" Diye seslendi. Ama yanıt alamadı.
Gökhan arkadan dolanıp bahçeye girmişti. "Abi!" Diye seslendi bahçeye çıkması için. Alihan panikle bahçeye çıktığında, hepsinin "Sürpriz!" Diyerek ortaya çıktıklarında Alihan kaşlarını çattı. Neva Alihan'a doğru ilerleyip kollarını boynuna sarmıştı. Alihan'ın iri elleri ise Neva'nın belini buldu. "Doğum günün kutlu olsun aşkım. İyi ki doğdun." Diyerek Alihan'ın yanağına sulu bir öpücük kondurduğunda Alihan'ın yüzüne geniş bir gülümseme yayıldı. Başını eğip Neva'nın boynuna bir öpücük kondurmuştu.
"Seni bana yazana şükürler olsun." Dedi karısının gözlerinin içine bakarken.
Neva ise gülümsemişti. Keyifle yemeklerini yemişlerdi. Gözleri karısına bir başka bakıyordu bugün Alihan'ın. Sanki mümkünmüş gibi, daha fazla aşkla bakıyordu Neva'ya. Öyle mutluydu ki, Alp'e bile sataşmıyordu. Huzurla ailesiyle onun doğum günü için hazırladıkları yemekleri yiyordu. Aklına gelen düşünceyle yeniden gülümsedi. "Lan Gökhan!" "Efendim abi?" "Projeymiş çizimmiş yalandı değil mi lan?" "E abi o projeyi haftaya bitirmemiz gerekiyordu. Erken bitirdik fena mı oldu?" Diyerek sırıtmıştı. Alihan da güldü. Başını salladı onaylar gibi.
Yemek bittiğinde pasta faslına geçilmişti. Mumları üflerken Alihan'ın gözleri dolmuştu.
30 yaşındaydı bugün ve ilk defa biri onun için doğum günü planlamıştı. Katı, sert bir ağa ve iş adamı olmasına rağmen, içinde küçük bir çocuk vardı. Neva üç aydır Alihan'ı severek bu koca adamı mutlu ettiği gibi, bugün o çocuğu mutlu etmişti.
"Hediye faslına geçelim hadi!" Dedi Ceren heyecanla. Güldüler. Ceren aldığı hediyeyi abisine uzattığında Alihan hediyeyi kenara koyup Ceren'i kendine çekti ve sımsıkı sarıldı. Saçlarına da öpücük kondurduktan sonra kolunu omzuna atıp şöyle bir olduğu masaya baktı. "Benim en güzel hediyem sizlersiniz." Dedi. Tabii Arslanoğlu ailesi Alihan'dan böyle şeyler duymaya alışkın olmadığı için dumura uğramış vaziyette bakıyorlardı Alihan'a. Alihan Ceren'in hediyesini açtığında, gördüğü cüzdanla gülümsedi. "Çok güzel. Çok teşekkür ederim abim." Dedi tekrar Ceren'i öperken. Ceren gülümseyip yerine oturdu.
O sırada Ceylin de kalkıp hediyesini verdi. Aynı şekilde Ceylin'i de öpüp sarıldıktan sonra açtı hediyesini. Güzel bir tişört almıştı. "Çok beğendim abim. Teşekkür ederim." "Güle güle kullan abicim." Dedi Ceylin de. Aklına gelen düşünceyle sırıttı Alihan. Fazla sakin davranmıştı. "Benim güzelim" dedi Ceylin'i kolunun altına alırken. "Efendim abi?" "Şu at ağızlıyla evlenmeyerek bana en güzel hediyeyi verebilirsin aslında." Dedi Alp'e bakarak. "Ya abi ya." Diyerek oturdu yerine Ceylin. Alihan ise ona kötü kötü bakan Alp'e sırıtıyordu.
Elif de kalkıp hediyesini verirken gülümsedi Alihan. Çok güzel kol düğmeleri yaptırmıştı Alihan'ın baş harflerini taşıyan. Alp de kalkıp aldığı gömleği verdi Alihan'a. Alihan her ne kadar Alp'i seviyor olsa da takılmak istemişti.
"Bana bunu mu layık gördün lan?" "Doğru diyorsun paşam. Sana beşi bir yerde takacaktım da altın artmış inanabiliyor musun?" Dedi Alp alayla. Alihan da sırıtmıştı. "Gel lan buraya." Diyerek Alp'e sarıldı.
Asiye de hediyesini verdi. O da güzel bir kartvizitlik almıştı. "Çok teşekkür ederim yenge." Dedi Alihan hafifçe sarılırken Asiye'ye. "Güle güle kullan." Diyerek yerine oturmuştu Asiye.
"Yenge sen de ver hediyeni de ben öyle vereyim." Dedi Gökhan. "Yok yok ver sen." Diye ısrar etmişti Neva. Gökhan elindeki kutuyu Alihan'a uzattı. "Ulan ne cimrisiniz hepiniz. Abim için hiçbir masraftan kaçmadım bakın bakın hediye görün." Diyerek kendini övmüştü. Alihan'ın saate ne kadar düşkün olduğunu biliyordu, kendisi de çok seviyordu. "Çok güzel be. Çok teşekkür ederim." Dedi Alihan hayranca saate bakarken. Gökhan da abisinin beğenmesine sevinmişti.
Hepsi sohbet ediyorken Neva bir anlık boşluktan faydalanıp Alihan'ın kulağına eğildi. "Aşkım?" "Söyle güzelim." "Ben hediye alamadım sana. Ama gece baş başayken verebileceğim bir hediye var." Dedi. Alihan aklına gelenlerle çapkınca gülümsedi. "Ben daha ne isteyeyim zaten yavrum." Dedi sırıtırken. Neva da gülmüştü.
Gecenin geç olmasıyla Asiye ve Gökhan evlerine gitmişti. Alp de gittiğinde kızlar yukarı odalarına çıktılar.
Neva'yı inanılmaz bir heyecan basmıştı. Üstünü değiştirmeden Alihan'ın yanına geldi. Tam önünde durdu. Elindeki küçük kutuyu arkasında saklıyordu. Alihan sakladığı şeyi fark etmemişti henüz. "Karıcığım, hediyemi verecek misin?" Diye sordu sırıtırken. "Tabii sevgilim." Dedi. Yanakları heyecandan kıpkırmızıydı Neva'nın. Arkasında sakladığı küçük kutuyu uzattı. Alihan kutuyu alırken şaşırmıştı. "Hani hediye almamıştın?" "Almadım sevgilim. Hadi aç bak." Dedi Neva sabırsızca.
Alihan kutunun kapağını açtığında şaşırmıştı. Birkaç saniye konuşamamış, sadece kutuya bakıyordu. Sesini sonunda bulduğunda konuşabildi. "N-neva.. bu..bu doğru mu?" Diye duraksayarak konuştu. Neva'nın gözleri dolmuştu bile.
"Doğru sevgilim. Baba oluyorsun."
Aniden ayağa kalktı. Ne yapacağını izliyordu Neva sadece. Sımsıkı sarılıp ayaklarını yerden kesti Neva'nın. Dudaklarından sürekli "Allah'ım şükürler olsun." Cümlesi dökülüyordu. Neva'nın kıkırdamaları ise iyice mest ediyordu Alihan'ın.
Neva'yı indirip yüzüne, dudaklarına, burnuna sayısız öpücükler kondurdu. "Çok teşekkür ederim güzel karım. Bana bu güzel haberi verdiğin için, bu mutluluğu yaşattığın için çok teşekkür ederim." Neva dayanamayıp bir öpücük kondurdu Alihan'ın dudaklarına.
"BABA OLUYORUM UYANIN!" Diye Alihan'ın aniden bağırmasıyla elini ağzına kapattı Neva. "Aşkım dur. Uyandırmayalım şimdi. Yarın söyleriz." "Uyansınlar bana ne. Ben baba oluyorum herkes uyansın." "Aşkım bak ben çok yorgunum." Diyerek son silahını kullandı Neva. "Tamam yavrum hadi giyin de uzan hemen." Dedi Alihan. Bu güncelleme bebeği duyunca hemen geliyor galiba diye düşündü Neva.
Geceliğini giydi. Yatakta uzanan Alihan'ın yanına uzandı. Alihan bir koluyla karısını sararken, diğer elini de karnına koydu. "Ne zaman öğrendin bebeğimizi?" "2 gün önce." "2 gündür söylemedin bana?" Dedi alınmış gibi. "Sevgilim, doğum gününe az kalmıştı. Doğum gününde söyleyip özel bir sürpriz yapmak istedim. Kötü mü oldu?" "Hayır yavrum. Çok mutlu oldum. 30.yaş günü hediyemi unutamayacağım." Dedi karısının saçlarına öpücük kondururken. Neva gülümsedi. "Nasıl öğrendin peki? Yani miden falan mı bulandı ben hiç fark etmedim." Neva 2 gün öncesine gitti ve anlattı.
2 gün önce
Sabah korkunç bir bulantıyla uyanmıştı Neva. Alihan hala uyuyordu. Daha fazla yatamayacağını fark ederek hızla yataktan kalkıp tuvalete koştu. İçindekileri boşalttı. Sonrasında elini yüzünü yıkayıp, dişlerini fırçalamıştı. Alihan'ı da uyandırıp kahvaltı masasına gittiler. Hiç iştahı olmasa da Alihan'ı endişelendirmemek için biraz yemeye çalışmıştı. İşe gidip tüm gün çalışmıştı. Yemek yiyecek vakti dahi olmamış, öğlen de bir duruşması için adliyeye geçmişti. Adliyedeki işi 14.30 gibi bitince Alihan'a mesaj atmış, direkt eve gideceğini söylemişti. Yorgun da hissediyordu. Yine bastırdığı bulantısı baş göstermişti arabada. Yokmuş gibi davranıp eve attı kendini. Nazan Hanım'ı erkenden eve gönderip biraz dinlendikten sonra mutfağa girdi yemek hazırlamak için. Canı zeytinyağlı fasulye çekmişti. Alihan sebze yemeği sevmediğinden ona da et güveç yapmaya karar verdi. Kızlar yemek ayırmadıkları için kızlardan yana rahattı.
Soğanı kavururken yayılan koku, Neva'nın midesini yine alt üst etmişti. Yine tuvalete koşup, midesindekileri boşalttı. Zaten sabah kahvaltısıyla duruyordu. Reglim biraz gecikti, ondan bu kadar hassaslaştım herhalde diye düşündü. Bir anlık aklına hamilelik şüphesi düşse de korunduğu için hamileliğinin mümkün olmadığını düşünerek biraz hava alıp yemeğine devam etti. Daha iyiydi.
Kızlar gelmiş, üstlerini değiştirip Neva'ya yardıma inmişlerdi. Alihan da bir saate gelirdi.
Aniden kasıklarında hissettiği ağrıyla kısıkça inledi. "Yenge iyi misin?" Diye telaşla sordu Ceylin. "İyiyim. Kızlar ben bir lavaboya gidiyorum. Regl sancısı sanırım." Dedi. Kızlar onaylar anlamda başlarını salladılar. Elif ise Neva'nın arkasından "yenge sen dinlen, biz hallederiz." Diye seslenmişti. Odasındaki lavaboya girdiğinde, çok az bir kanaması olduğunu fark etti.
Normalde yaşadığı kanamadan biraz farklıydı. Kasıklarındaki ağrı da geçmişti. Yine de kendini zorlamak istemediğinden uzandı. Biraz dinlendikten sonra kalktı yine. Alihan onu böyle uzanırken görürse telaşlanacaktı.
Aklına tekrardan hamilelik şüphesi düşmüştü. Olabilir mi acaba diye düşünürken banyodaki dolaptan bir hamilelik testi aldı. Evlilikleri gerçek boyuta geldiğinde ne olur ne olmaz diye iki test alıp koymuştu.
Bir testi alıp, yazan talimatları uyguladıktan sonra beklemeye başladı. Birkaç dakika sonra kontrol çizgisinin yanında bir kırmızı çizgi belirmişti.
Çift çizgi.. Pozitif.
Neva'nın kalbi yerinden çıkacak gibi oldu bir an. Karnında sevdiği adamla bebekleri vardı.
Ya test yanlışsa diyerek ikinci testi de yaptığında sonuç yine aynıydı. Ertesi güne doktordan randevu almıştı bile. Asiye'nin doktoruna gidecekti. Kesinleşmeden, bebeğini görmeden Alihan'ı da heyecanlandırmak istememişti. O akşam keyifle yemeklerini yediler. Alihan'ı şüphelendirmemek için inanılmaz çaba harcamıştı Neva.
Sabah da 06.00 gibi yine bulantıyla uyanmıştı. Yine kustuğunda, elini yüzünü yıkamış, dişlerini fırçalamıştı. Alihan'a baktığında uyuyordu hala. Derin bir nefes aldı. Kahvaltılarını yaptıktan sonra Alihan'a adliyeye gideceğini söylemiş, doktorda almıştı soluğu.
Bekleme alanındayken içi içini kemiriyordu. "Neva Gökçe Arslanoğlu!" İsmini duyduğu zaman hızla doktorun odasına girdi.
"Merhabalar. Ben Burcu Tüzün." Diyerek elini uzattı. Neva gergince gülümseyerek kendini tanıttı. "Evet Neva Hanım, sizi dinliyorum. Nedir şikayetiniz?" "Benim bulantılarım oluyor dünden beri. Biraz da reglim gecikti. Dün küçük bir kanamam oldu. Hamilelik testi yaptığımda da pozitif çıktı. Hamileliğimi teyit etmek istiyorum." Dedi tek nefeste. Burcu Hanım gülümsemişti. "Tamam. Şimdi sizden birkaç kan testi rica edeceğim. Eğer beklerseniz yarım saat ya da bir saat içinde çıkacaktır. Sonra da sonuca göre sizi ultrasona alacağım. Olur mu?" Dedi sakince. Neva hızla başını salladı. "Siz Gökhan Bey'in kardeşiyle evliydiniz değil mi?" Diye sordu sevecen şekilde. "Evet ama şey, eşim henüz bilmiyor. Kesinleşmeden heyecanlandırmak istemedim." "Siz nasıl isterseniz. Kanınızı verin, sonra tekrar görüşelim." Neva gülümseyerek çıkmıştı odadan. Kan verip sonucunu beklemeye başladı. Bir saate yakın sürenin geçmesiyle adı tekrar zikredilince Burcu Hanım'ın odasına girdi heyecanla.
Burcu Hanım gülümsüyordu. "Evet Neva Hanım, kan sonuçlarınıza göre hamilesiniz, tebrik ederim." Neva'nın gözlerine yaşları hücum etmişti bile. Dün test yapmış olsa da bugün doktorundan da duyunca, içi kıpır kıpır olmuştu. "Ultrasondan da bakalım bebeğe." Dedi Burcu Hanım oturduğu yerden kalkarken. Neva da kalkmış, sedyeye uzanmıştı. Karnını açtı. Burcu Hanım jeli karnına sıkmak için eline aldı. "Biraz soğuk gelebilir." Jeli karnına sıktığında, soğuk jel bile hafifletmemişti Neva'nın heyecandan olan ateşini.
Probu karnında gezdirirken, bir yerde durdu. "Evet, işte burada. Bu minik karartı bebeğiniz."Dedi ekranı göstererek. Neva artık gözyaşlarına hakim olamamıştı. "Çok küçük..." diye fısıldadı.
"Evet, beş haftalık. Her şey yolunda görünüyor." Dedi ultrason fotoğraflarını çıkarırken. "Benim dün çok az kanamam oldu. Bir sorun yok değil mi" gülümsedi Burcu Hanım. "Tahminimce bir yerleşme kanaması. Bu dönemde olabilen bir şey. Hiçbir sorun görünmüyor."
O sırada Neva'ya jeli temizlemesi için peçete vermiş, Neva toparlanıyordu. "Şimdi izleyeceğimiz yolu konuşalım Neva Hanım." Neva olumlu şekilde başını salladı. "Şuan için hiçbir sorun görünmese de, ilk üç ay bizim her gebelikte kritik olarak adlandırdığımız dönem. Bu dönemde düşük riski her gebelikte vardır. Ama dikkatli olursanız endişe edecek bir durum söz konusu değil." Dedi gülümseyerek. "Şimdi sizinle iki hafta sonra görüşeceğiz. Hamileliğiniz boyunca beslenmenize çok dikkat etmenizi istiyorum. Bu süreçte kısa yürüyüşler de yapabilirsiniz. Şeker düşmelerinizin önüne geçmek için kuruyemiş, meyveyle ara öğünler yapmanızı öneriyorum. Artık hamileliğinizin son aylarına geldiğinizde daha uzun yürüyüşler yapmanızı isteyeceğim doğuma yardımcı olması için. Ağır kaldırmaktan da kesinlikle kaçınmalısınız." Neva olumlu şekilde başını salladı. "Dikkat edeceğim. Peki, şey ben eşime bu haberi verdiğimde iki hafta bekleyemeyeceğine eminim. Daha erken gelmemizde sakınca olur mu? Sonrasında kontrol sürelerimize dikkat ederiz." "Tabii ki sakıncası yok." Dedi Burcu Hanım gülümseyerek.
Bebekleri olacaktı. Alihan'ın baba olup olmak istemediğini bile bilmiyordu. Ama kendisinin içi kıpır kıpırdı. Karnında beş haftalık bir can vardı. Kırk hafta aynı bedeni paylaşacaklardı. Elini karnına koydu sanki bebeğini hissedebilecekmiş gibi. Şuan hissedemese de ileride bebeği ona yanıt verecekti.

Günümüz
"Yarın da gidelim doktora, bebeğimizi görelim." Dedi Alihan. Tam da Neva'nın düşündüğü gibi. "Normalde kontrolüm iki hafta sonra ama gideriz." "İki hafta kontrol için çok uzun değil mi?" Dedi Alihan. Asiye, Gökhan'ın doktora söylediklerini, Neva'ya da anlatmıştı. Abi kardeş aynılar diye düşündü. Sakin kalması lazımdı. Şuan Alihan çok heyecanlı olduğu için saçmalıyor diye düşündü. "Hayır sevgilim. Bir sorunumuz olmadığı için doktor iki haftayı uygun gördü. Ama bu seferlik sen de gör diye bir gün arayla gidebiliriz." Dedi Neva. Alihan başını salladı onaylar anlamda. "Ben diyorum ki, yarın Gökhan, Asiye, Alp'i kahvaltıya çağıralım. Öyle verelim bu haberi." Dedi Neva. Alihan Neva'nın alnına öpücük kondurmuştu. "Sen nasıl istersen." Dedi. Ama asla elini karnından çekmemişti.
Neva güzel bir uykuya teslim etmişti kendini.
Sabah erkenden Alihan uyanmıştı. Kendini tutamıyor, hiçbir yere sığamıyor gibi hissediyordu. Sabah Gökhan ve Alp'e mesaj atmıştı kahvaltıya gelmeleri için. İkisinden de onaylayan mesajlar geldiğinde giyinme odasına geçip bir gömlek ve takım elbise seçti. Pantolonunu giyip, gömleğinin düğmelerini iliklerken banyodan gelen seslerle kaşlarını çattı Alihan. Sese doğru koştuğunda karısının klozete eğilip kustuğunu gördü.
Hemen yanına gidip saçlarını toparladı. Bir yandan da sırtını sıvazlıyordu. Neva rahatladığında doğruldu yerinden. Alihan'a bakmadan hemen elini yüzünü yıkayıp dişlerini fırçaladı. Sonrasında sokuldu Alihan'a. "Beni böyle görmeni istemezdim." "O ne demek öyle? Ben hep yanında olacağım tabi ki güzelim. Sakın utanıp çekinme benden."Dedi Neva'nın yüzüne öpücükler kondururken. O sırada zilin çalmasıyla ayrıldılar. "Hadi hazırlanalım da aşağı inelim aşkım." Dedi Neva.
Bir elbise giydi. Altına da küçük topuklularını giymişti. Parfümünü de sıkıp takılarını taktı. Alihan da gömleğinin düğmelerini iliklemiş, Elif'in aldığı kol düğmelerini ve Gökhan'ın aldığı saati takmıştı. Eli parfüm şişesine gittiğinde duraksadı bir an.
"Neva'm?" "Efendim aşkım?" "Parfüm sıksam seni rahatsız eder mi?" Neva başını olumsuzca salladı. "Senin olan hiçbir şey rahatsız etmez beni." Alihan,Neva'nın dudaklarına Kısa bir öpücük bırakıp, parfümünü sıktı.El ele indiler aşağı.
Herkes masadaydı. Günaydınlaştıktan sonra oturdular. Alihan önce Neva'nın tabağını doldurmuştu. "Alihan yeter sevgilim." Diye uyardı sessizce Neva. Alihan durmuştu. Nasılsa ara ara ağzına tıkarım bir şeyler diye düşündü.
Biraz kahvaltı yaptıktan sonra, Alihan oturduğu yerde kıpırdanınca, Alihan'ın söyleyeceğini anladı artık. "Bizim size söylememiz gereken bir şey var." Diyerek lafa girdi. Sonrasında aniden "Bizim bebeğimiz olacak." Diye direkt söylediğinde masadaki herkese kal gelmişti. Şoku ilk atlatan Elif olmuştu. "Ayyy! Duble hala oluyoruz. Allaaah." Diyerek sevinçle oturduğu yerden kalkmış Neva'nın boynuna atlamıştı. Hepsi bir bir şoku atlatıp sarılmışlardı. "Abi.." dedi Gökhan gözleri dolu dolu. "Çok sevindim. Sağlıkla büyütelim abi." Diyerek Alihan'a sarılmıştı. Alihan "amin.." diye fısıldamıştı. Belki de hayatı boyunca ettiği en içten duâydı. En son Asiye'nin ağladığını fark eden Neva, endişelenmiş, yanına gitmişti. "Kuzum ne oldu?" Diye sordu endişeyle. Gökhan da korkuyla yanına gelmişti Asiye'nin. "B-bizim çocuklarımız birlikte büyüyecek." Dedi burnunu çekerken. Asiye son birkaç gündür hormonlarından dolayı inanılmaz duygusal olmuştu. Neva'nın da gözleri dolmuştu bu düşünceyle. Elif ise korkuyla dudağını dişlemişti. "Abilerim, artık iki tane hormonları tarafından yönetilen kadın var ve bunlar birbirlerini gazlar. Sizin de gazanız mübarek olsun." Demişti.

Yeni bölüm geldiii :) bir bebek daha geliyor :) Yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum ❤️