Kıvılcım

Kaybetme Korkusu

Bölüm sınırımız 10 vote ve 5 yorum. Bu kadar güzel bir okuma oranıyla bunu başarabiliriz değil mi?☺️❤️

Yazar'dan
"Yenge! Allah aşkına bir şey söyle.İyi misin?" Diye sordu Elif panikle.
Nazan Hanım ise kapıdaki adamlardan yardım istemiş, Neva'yı kucaklayarak arabaya bindirmişlerdi. Neva henüz kanamasının olduğunu görmemiş olsa da bebeğini kaybetme korkusunu iliklerine kadar hissediyordu.
Neva arka koltukta uzanmış,sırtını da Elif'e yaslamıştı.
Elif endişe içinde Alihan abisine ulaşmaya çalışıyordu ama telefona cevap vermiyordu Alihan.
Son çare olarak Gökhan abisini aradı. İkinci çalışta açmıştı Gökhan.
Elif ağlamaklı sesiyle konuştu.
"Abi..Neva yengemin sancısı var.Alihan abime ulaşamadım.Ona haber verir misin hastaneye gidiyoruz."
Tabii Neva'nın korkusuna korku eklememek için yumuşatarak söylemişti.
Gökhan şaşkınlıkla telefonu kapatıp toplantı salonuna girdi hızla.
Alihan şaşkınca Gökhan'a bakıyordu. Hiç huyu değildi çünkü. Koşmaktan nefes nefese kalmış, nefesini düzenlemeye çalışıyordu.
"Abi..yengemi hastaneye götürüyorlar." Diyebilmişti sadece.
Alihan ilk başta şaşkınlıkla Gökhan'a bakmış, sonra hızlıca hiçbir şey söylemeden çıkmıştı. Gökhan da onu takip ediyordu.
"Nesi var?" Diye sordu arabasını hızla çalıştırırken.
"Bilmiyorum abi. Elif aradı. Sana ulaşamamış.Sancısı varmış. Hastaneye götürüyorum dedi."
"Telefonu sessize alan aklımı sikeyim!" Diye bağırdı Alihan. Gökhan ise cevap vermemişti.
Alihan çok kısa bir süre içerisinde hastaneye ulaşmıştı. Karısına ve bebeğine bir şey olacak korkusu içini kemiriyor, bir an önce Neva'nın yanına ulaşmak istiyordu.
Acile girdiğinde kapının önünde ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuş Elif'i gördüler.
"Abi..." diye mırıldandı gözyaşları arasında.
Hızlıca onu kollarının arasına aldı Gökhan. Alihan ise bir sinir harbinin içindeydi ama siniri Elif'e değildi. Tamamen kendisinde buluyordu suçu. Telefonunu sessize aldığı için pişman hissediyordu kendini. Başka bir şey de olabilirdi.
Derin bir nefes aldı Alihan.
"Güzelim Neva nerede?" Dedi sakin tutmaya çalıştığı ses tonuyla.
"Müdahale odasında. Beni almadılar içeriye." Dedi Elif hıçkırıklarının arasında.
"Gökhan sen bir su getir Elif'e hadi abim." Dedi Alihan ve Elif'in yanına oturdu.
Kardeşinin yüzünü büyük elleri arasına alıp gözyaşlarını sildi Alihan. Gökhan kısa bir süre içinde elinde suyla gelmişti. Elif birkaç yudum aldıktan sonra biraz daha iyi görünüyordu.
"Neva'ya ne oldu güzelim?" Diye sordu Alihan.
"Abi Beste...Beste bugün eve geldi."
Sinirle yumruklarını sıktı Alihan.
"Ee?" Dedi Elif'in devam etmesi için.
"Yengeme seni bırakması için olur olmadık laflar etti. Yengem de haklı olarak sinirlendi. Bir itişme oldu aralarında. Ben araya girsem de başarılı olamadım. En son da işte Beste, yengemin karnına vurunca iki büklüm olup yere düştü. Ç-çok kanaması oldu abi..." dedi sonlara doğru yeniden ağlamaya başlayarak.
"Şşt tamam geçti." Diyerek kolları arasına aldı Alihan Elif'i.
"Peki Beste nerede biliyor musun?"
"Hayır biz yengemle ilgilenirken kaçtı."
Alihan sinirle başını salladı.Beste'yi doğduğu güne pişman edeceğine söz verdi kendine.
O sırada müdahale odasından doktor çıkmıştı.
"Neva Gökçe Arslanoğlu'nun yakınları siz misiniz?"
"Evet." Diye hızla atıldı Alihan. Merakla doktorun söyleyeceklerini beklerken, yüzündeki ifade kötü bir şey duymaktan korkar gibiydi.

"Neva Gökçe Hanım buraya geldiğinde çok kanaması vardı.Kanamayı durdurduk. Bebek de hala anne karnında. Ancak şu önümüzdeki bir ayı çok dikkatli geçirmeniz gerekiyor. Düşükle sonuçlanma ihtimali çok yüksek."

"Peki karım.. O iyi mi?" Diye sordu Alihan.
"Evet eşiniz iyi. Görebilirsiniz."
Hızla odaya girdi Alihan. Yatakta yorgunca yatan, ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuş karısına doğru adımladı hızla.
"Güzelim.İyi misin?" Diye sordu yatağın kenarına oturup Neva'nın elini tutarken.
"İyiyim..İyiyim ama onu kaybediyorduk Alihan. Çok korktum."
Bir elini de Neva'nın saçlarına çıkarttı Alihan.
"Şşt geçti. Bebeğimiz hala bizimle. Dikkatli olursak yine sağ salim doğacak."
"Ben çok sorumsuz bir anneyim!" Dedi Neva gözyaşlarını tutamayarak ve devam etti:
"Karnımda bebeğimiz varken o kadına saldırdım. Özür dilerim."
"Güzelim ağlama. Sen dünyanın en güzel annesi olacaksın. Yapma böyle gül goncam. Bebeğimiz iyi, sen iyisin. Bundan sonra dikkatli olacağız sadece. O kadar." Dedi Alihan karısının göz yaşlarını silerken.
Yavaşça Alihan'a sokuldu Neva.
Alihan karısının saçlarını okşarken mırıldandı:
"Asıl ben özür dilerim."
"Sen neden özür diliyorsun?"
"Beste gibi bir manyağı başımıza ben sardım çünkü."
"Eskiden olmuş bitmiş bir şey Alihan. Onun saplantılı olması senin suçun değil sevgilim."
Alihan karısının saçlarına bir öpücük kondurdu.
"Ne zaman çıkabilecekmişiz?" Diye sordu Neva merakla.
"Ultrasonda bir kez daha kontrol edeceklermiş. Doktor bize yapmamız gerekenleri de anlattıktan sonra çıkacağız güzelim."
Neva olumlu anlamda başını salladı.
Neva aniden doğruldu.
"Elif gelsin yanıma. Çok korktu." Alihan olumlu anlamda kalkıp Elif'i çağırdı. Elif hızla içeri girdiğinde Neva sarılmak için kollarını açmıştı.
Neva'nın yanına gidip sarıldı Elif.
"Yenge iyisin değil mi?"
"İyiyim canım,korkma artık. Geçti."
Alihan karısına her defasında biraz daha aşık oluyordu. Şu halde bile kardeşini düşünüyordu.
O sırada doktor gelmişti odaya.
"Neva Gökçe Hanım kendinizi nasıl hissediyorsunuz?"
"İyiyim."
"Şu önümüzdeki bir ayı dikkatli geçirmeniz gerekiyor. Düşük tehlikeniz mevcut. Şu dönemde sinir ve stresten,hareketten uzak durmanız gerekiyor. Mümkünse uzanarak geçirmeniz,dinlenmeniz daha iyi olur."
Neva hızla onaylar anlamda başını salladı.İşine aşık olan bu kadının şuan bebeği için yapmayacağı şey yoktu.
"Dikkat edeceğiz." Dedi Alihan, Neva'yı süzerek.
"O halde hastaneden çıkış yapabilirsiniz. Üç gün sonra da Burcu Hanım sizi muayene edecek." Deyip çıkmıştı doktor odadan.
"Yavaş sevgilim." Diyerek kaldırmıştı onu dikkatlice Alihan. Kucağına almak istese de Neva reddetmişti. Yavaşça yürüyebileceğini düşünüyordu. Elif de eşyalarını toparlamıştı Neva'nın.
Eve geldiklerinde Asiye, Ceren, Ceylin merakla bekliyorlardı onları.
Asiye, Neva'nın boynuna sarıldı.
"Kuzum!İyisin değil mi?"
Neva gülümsedi.
"İyiyim.İyiyiz. Çok şükür." Diyebilmişti sadece. Kaybetme korkusunu iliklerine kadar hissettiği bir gün olmuştu.
"Hadi güzelim ayakta kalma." Diyerek koltuğa yönlendirmişti onu Alihan.
Neva oturduğunda meraklı gözleri üzerinde hissediyordu.
Derin bir nefes alıp merakı gidermek istedi.
"Bugün Beste denen o kadın geldi. İşte itişme falan olunca karnıma bir yumruk savurdu. Ben de düştüm. Sonrasında da kanamam oldu zaten." Diyerek yüzeysel şekilde anlattı Neva.
"Hangi Beste?" Diye sordu Ceren.
"Ay kim olacak abimin şu yelloz eski sevgilisi." Dedi Ceylin. Abisinin uyarı anlamında çıkardığı sesi duyunca susmak zorunda kalmıştı.
"Neyse artık önümüze bakacağız.Sen artık dinlenmeye geçiyorsun güzelim." Dedi Alihan.
"Siz de işe gidiyorsunuz. Ne yapacağım ben tek başına evde?" Demişti Neva. Evde kalmaktan başka seçeneğinin olmadığını kendisi de biliyordu ama bir yandan da bunu da düşünmeden edememişti.
"Şöyle yaparız yengem. Asiye, Ceylin ve Elif dönüşümlü olarak seninle olur gün içinde. Hafta sonu da hep birlikteyiz zaten. Değil mi?" Dedi Gökhan.
Herkes onu onayladığında Neva'nın içi biraz olsun rahatlamıştı.
Ailedeki herkes onun için seferber oluyordu.
O sırada telaşla Alp gelmişti.
"Gökçem!İyi misin güzelim."
Gülümsedi Neva.
"İyiyim."
Alp derin bir nefes aldı.
"Bebek de iyi değil mi?"
"İyi. Biraz riskli bir hamilelik sadece. O yüzden biraz dinlenmem gerekiyormuş."
"Dinlen tabi güzelim benim."
Neva gülümsedi abisine.
"Herkes burada madem, ben bir çalışma odasına çıkıp şu yarıda böldüğüm toplantıyı bir telafi edeyim güzelim." Deyip ayaklandı Alihan. Eğilip karısının alnına bir öpücük kondurdu. Neva onu başıyla onayladı.
O sırada Alihan da Gökhan'a kaş göz işareti yapmış, onu odaya çağırmıştı.
Alihan odaya girdiği an sinirle masasındaki her şeyi fırlatmıştı.
"Abi sakin ol.." dedi Gökhan.
"Ne sakini lan! Ne sakini! O saplantılı kadın yüzünden bebeğimizi kaybediyorduk biz! Neva'ma bir şey olabilirdi!"
"Haklısın abi."
"Tüm adamlara haber veriyorsun Gökhan. Kuş uçmayacak! Bir de söyle, bu kadının babasını bulsunlar bana. Kadına elim kalkmaz.Babasıyla çözeceğim."
"Babasıyla ne yapacaksın abi?"
"Görürsün. Sen dediğimi yap şimdi."
Gökhan onaylar anlamda başını sallayıp çıkmıştı odadan.
Alihan da kendisini yatak odasına atıp duşa girmişti. Bugün ömründen ömür gitmişti sanki.
Hızlı bir duştan sonra üstüne bir kot pantolon ve polo yaka tişört geçirdikten sonra aşağı geri inmişti.
"Yemeğini yedin mi güzelim?"
Onaylar anlamda başını salladı Neva. Neva'nın alnına bir öpücük kondurdu.
Alp ve Ceylin, Alihan yukarıdayken gitmişlerdi.
Gece olduğunda herkes odasına dağılmıştı. Asiye ve Gökhan da kendi evlerine geçmişlerdi.
Neva yine her zamanki yerinde, Alihan'ın göğsündeydi.
"Ona bir şey olacak diye çok korktum Alihan."
"Ama bir şey olmadı bak. Bebeğimiz de sen de gayet iyisiniz. Çok şükür."
Neva onaylar anlamda başını sallamıştı. Göz kapakları ağırlaşmaya başlayınca uykuya direnmedi.
Sabah olduğunda Alihan uyanmıştı ilk. Ama yataktan çıkmak yerine huzurla uyuyan karısını izliyordu.
Parmağıyla Neva'nın yüzünü okşadı.
Sanki Neva bunu bekliyormuş gibi gözlerini açtı. Aşık olduğu adamı görünce gülümsemesine engel olamadı. Gerinirken "günaydın sevgilim." Dedi.
"Günaydın gonca gülüm." Diyerek alnına bir öpücük kondurdu Neva'nın.
Sonrasında ise burnunu Neva'nın boynuna gömüp soluklandı bir süre.
"Alihan'ım.."
"Söyle birtanem, söyle benim güzel karım." Dedi boğuk ses tonuyla.
"Bu güzel anımızı bölmek istemezdim ama şey...Ben çok açım." Dedi masumca.
Alihan küçük bir kahkaha attı.
"Ölürüm sana güzeller güzelim. Hadi gel sizi doyuralım." Diyerek kalkmıştı yataktan.
Neva da kalkıp elini yüzünü yıkamış, rahat bir şeyler giyinmişti.
"Sakın ben yokken duşa falan girmiyorsun tamam mı güzelim?Ayağın falan kayar. Ben gelince sen ne zaman istersen gireriz duşa." Bunu ciddiyetle söylese de sonlara doğru çapkınca göz kırpmıştı.
"Edepsiz adam." Demişti Neva gülerek.
Aşağı indiklerinde Elif ve Ceren masada bekliyorlardı onları.
"İyisin yenge değil mi?" Diye sordu Ceren.
"İyiyim kuzum."
Neva tabağını iştahla doldurduğunda Alihan gülmüştü.
"Niye gülüyorsun ya?Çok mu yiyorum ben?"
"Yok birtanem ye istediğin gibi." Demişti Alihan. Neva'nın onu bu kadar ciddiye alacağını düşünmemişti
"Bugün kim kalıyor benimle?" Diye sordu Neva çocukça bir heyecanla.
"Bugün Asiye yengem gelecek. İki hamile takılırsınız." Dedi Elif.
Neva olumlu anlamda başını salladı. Çok geçmeden kapı çalmış, Asiye eve girmişti. Gökhan ise abisini kapıda bekliyordu.
Alihan ceketini alıp şirkete gitmek için evden çıkmış, Elif ise onu takip etmişti. Ceren ise yarım saat sonra çıkacaktı.
Alihan, Gökhan'ın onunla bir şey konuşacağını fark etmiş, Elif'e arabaya gitmesini söylemişti.
"Bir gelişme mi var Gökhan?"
"Evet abi. Beste'nin babası Adnan Berksoy'u bulduk."
"Tamam. Bundan sonrası bende." Diyerek arabasına adımlamıştı Alihan.

Yeni bölüm geldiii❤️Umarım beğenirsiniz. Yorum ve oylarınızı bekliyorum❤️❤️