Kıvılcım

Tehlike

Yazar'dan
Aileye küçük bir kızın katılacak olması hepsini heyecanlandırmıştı.
"Ayy yenge çok güzel kıyafetler alacağız ona bir sürü." Dedi Ceylin. Asiye heyecanla başını salladı.
"Oy halasının balı. Gel de bir an önce sevelim seni." Dedi Elif ultrason resimine bakarken.
"Rüyanda görürsün sen kızımı." Dedi Gökhan hafif sinirli ses tonuyla.
"Gökhan!" Diye uyarmıştı onu Asiye.
Elif de Gökhan'ın neyden kastettiğini anlamış, sırıtmıştı.
"Aman tamam be kıskanç adam. Bir şey öğretmeyeceğim yeğenime." Demişti.
Alihan ise gülerek izliyordu atışmalarını. O da bir kızlarının olacağını hissediyordu.
Biraz sohbetten sonra Alihan "Hadi herkes işinin başına dönsün." Diyerek kovmuştu odadakileri.
Neva da tam çıkacaktı ki arkasından seslendi Alihan.
"Sen nereye?"
"E herkes işinin başına dönsün dedin."
"Sen herkes misin yavrum?" Dedi kollarını Neva'ya sararken.
Neva ise kollarını Alihan'ın boynuna dolarken cilveli şekilde konuştu.
"Değil miyim?"
"Değilsin tabi. Sen benim karımsın, sevgilimsin, çocuğumun annesisin, aşık olduğum kadınsın. Bu sıfatları sence herkes taşıyabilir mi?"
Neva mest olmuş şekilde bakıyordu Alihan'a. Kafasını olumsuz anlamda sallayıp, dudaklarına bir öpücük kondurdu.
"Miden nasıl bugün?"
"İyiyim aşkım. Artık azalıyor gibi hissediyorum bulantılarım."
"İyi iyi sevindim güzelim. Vitaminlerini aldın değil mi?"
"Aldım Alihan. Çocuk muyum ben?"
"Bazen karnındakinden daha çocuk olabiliyorsun. İki lokma yiyeceksin diye etrafında pervane oluyorum."
Neva gözlerini devirdi.
"Ben odama gidiyorum. Birkaç dosya okuyacağım. Oradan da notere gidip bir vekaletname çıkartmam lazım."
"Yorma kendini. Notere de sen gitmiyorsun. Elli tane adam var biri gider halleder."
"Of of. Nereye kadar gidecek böyle Alihan? Daha 2.5 aylık hamileyim. Kendi işlerimi kendim halledebilirim."
"Aksini söylemedim. Ama yorulmana da gerek yok Neva'm."
"Peki." Dedi tavırla Neva. Bu adamla ne zaman laf dalaşına girse zararlı çıkıyordu.
"Yapma ama böyle. Senin ve bebeğimizin iyiliği için çabalıyorum."
"Biliyorum..biliyorum ama bazen çok bunalıyorum Alihan. Hasta değilim, hamileyim sadece. Bu da uzun bir süreç. Benim hamileliğimin sonlarında senin desteğine daha çok ihtiyacım olacak aşkım."
"Ben her zaman yanında olacağım." Dedi Alihan.
Neva gülümsemişti. Sonrasında odasına gitmek için çıktı.
"Beste Hanım hoşgeldiniz." Dedi Alihan'ın asistanı.
"Alihan müsait mi?" Diye sordu Beste.
Neva kaşlarını çatmıştı. Alihan Bey demesi gerekmez miydi?
Üstelemedi. Kıskançlık damarı tutmuş olsa da Alihan'a güvendiğinden indi odasına.
Alihan'dan
Karşımda gördüğüm kadınla sinirlerim tepeme çıkmıştı.
"Senin ne işin var burada! Defol git buradan!" Diye bağırdım.
"Alihan, bak konuşalım."
"Ne konuşacağız lan ne konuşacağız! Siktir ol git buradan, ağzımı bozduruyorsun bana."
Yaklaştı bana iyice.
"Seni özledim." Dediğinde tiksintiyle baktım.
"Burak!" Diye seslendim.
Kısa bir süre içinde odaya gelmişti Burak.
"Şu kadını dışarı çıkart. Bir daha da almayın bunu buraya.Elimden bir kaza çıkacak." Dedim sinirle. Başıma ağrı girmişti.
"Bunu sana ödeteceğim Alihan!" Diye bağırmıştı en son.
Yaka paça attırmıştım Beste'yi dışarı.
İnşallah Neva'mı etkilemez bu kadın diye geçirdim içimden.
Yazar'dan
Neva önündeki dosyalara odaklanmaya çalışsa da bir türlü yapamıyordu. Hiç tanımadığı, güzel bir kadın kocasını sormuş, üstelik bey gibi herhangi bir saygı sözcüğü de kullanmaya tenezzül etmemişti. Canını sıkmıştı bu durum Neva'nın.
Odaklanamadığını fark ettiğinde, Alihan'a eve gittiğini haber vererek çıkmıştı şirketten.
Yatak odasında, yatağın üstünde otururken çok mu fazla tepki verdiğini düşünüyordu. Bir eli karnındaydı.
"Babayı kıskandım annecim." Dedi sanki bebeği ona cevap verebilecekmiş gibi. Derince nefesini verdi sıkıntıyla.
Bir süre sonra Alihan ile beraber kızlar eve gelmişti. Neva ise yatakta uzanıyordu.
Alihan onu uzanırken görünce telaşlandı. Çok nadiren günün bu saatlerinde yatardı Neva.
"Güzelim, iyi misin? Erken de çıktın bugün merak ettim." Neva gerçekten Alihan'ın gözlerindeki korkuyu görmüştü.
"İyiyim sevgilim. Bugün biraz bitkin hissettim dinlenmek istedim."
"Doktora gitmek ister misin?"
Neva kafasını olumsuz anlamda salladı.
Alihan, Neva'yı neşelendireceğini düşünerek odaya girdiğinde elinde olan torbayı yeniden açtı. Onun da içinden küçük bir kutu çıkmıştı.
"Aç bakalım" dedi Alihan kutuyu Neva'ya verirken. Neva gülümseyerek kutuyu açtığında, gördüğü şeyle gülümsemesi daha da büyüdü.
"Bunlar çok güzel."
"Bebeğimizin ilk patikleri." Dedi Alihan. Sonrasında devam etti.
"Yolda gelirken Elif bir bebek ürünleri satan mağaza bulmuş. Oraya soktu zorla. Tabi cinsiyetini bilmediğimden pek bir şey alamadım da bu beyaz patikleri görünce tutamadım kendimi."
"Ne iyi yapmışsın. Çok güzeller." Dedi Neva göz yaşlarını tutamıyorken.
"Allah Allaah.. yavrum sen mutlu ol diye aldım. Ağlayacağını bilseydim getirmezdim."
"Hayır hayır çok sevindim..Sadece duygulandım. Ayakları elleri minicik olacak. Büyüyecek falan. Düşününce içim kıpır kıpır oluyor."
"Al benden de o kadar güzelim." Dedi Alihan Neva'yı sıkıca kollarının arasına alırken.
"Yenge, abi yemek hazır." Diye seslendi Elif kapının önünden.
Alihan gür sesiyle "Geliyoruz!" Diye seslendi.
İkisi de odadan çıkıp yemeğe inmişlerdi.
Neva masadakileri görünce çok acıktığını fark etmişti.
Hızla yemeğini yerken Alihan'ın bakışlarını üzerinde hissediyordu.
"Bir şey mi var aşkım?" Diye sordu Neva merakla.
"Yoo.Sadece bu kadar iştahlı yediğini hiç görmemiştim de ona şaşırdım."
"Çok mu yiyorum yani?" Dedi Neva alınganlıkla.
"Hayır sultanım. Al bak hatta biraz daha koyalım tabağına. İkiniz de doyun güzel güzel." Demişti Alihan telaşla.
Elif ve Ceren abisinin bu haline kıkırdamıştı.
Alihan o iki kıza ters bir bakış atıp karısıyla ilgilenmeye devam etti.
Yemekten sonra Neva yeniden odaya çıkıp dinlenmek istemişti.
Alihan da telaşla yanına gitti Neva'nın. Alışkın değildi onu böyle görmeye.
"Yavrum sende bir şey var. Düşüncelisin,hadi söyle neyin var güzelim?" Diye sordu Alihan yumuşakça.
Neva artık kendini tutamamıştı.
"Beste kim Alihan?"
Alihan derin bir nefes aldı.
"Sen nereden duydun?"
"Odandan çıkarken denk geldim. Asistanına seni soruyordu."
"Benim eski sevgilim." Dedi Alihan.
"Neden gelmiş?" Dedi Neva merakla.
"Neden geldiğini bilmiyorum. Konuşmak istedi,kovdum."
Neva daha fazla soru sormaya çekinmişti. Ama meraklı gözlerle baktığı, Alihan'ın gözünden kaçmamıştı.
Neva'yı kendine çekip,sırtının göğsüne yaslanmasını sağladı. Ellerini de Neva'nın karnında birleştirmişti.
"Biz üniversitede tanışmıştık. 19 yaşındaydık ikimiz de. Ben İtalya'ya gidene kadar birlikteydik. Yüksek lisansım sırasında bir haftalık bir tatilimiz oldu. İstanbul'a geldiğimde sürpriz yapmak için evine gittim. Kapıyı üniversitede en yakın arkadaşım dediğim Ercan olacak şerefsiz açtı. Meğer Beste beni onunla aldatıyormuş." Dedi Alihan.
Neva hışımla döndü ona.
"Ben seni üzmek istemedim." Dedi Neva. Alihan ise gülümseyip karısının alnına bir öpücük kondurdu.
"Eskiden üzülürdüm de artık üzülmüyorum güzelim. Allah bana hayalini dahi kuramayacağım güzellikte bir eş verdi. Huyu, kendisi, kalbi hepsi ayrı güzel." Dedi karısının saçlarını öperken. Neva ise kıkırdamıştı.
"Sen Beste'yi takma kafaya. Bir daha karşımıza çıkmaya cesaret edemez yavrum."
"Hele bir çıksın." Dedi Neva.
"Sen biraz sakin ol artık.Pençelerini çıkarma hemen dişi aslanım."
Neva gülümseyip dudağına bir öpücük kondurdu Alihan'ın. Alihan ise sıkıca Neva'yı belinden sararak öpücüğü derinleştirmişti.
"Çok özledim seni." Diye fısıldadı Alihan. Neva "ben de." Diye fısıltıyla cevap verdiğinde Alihan artık kendini tutmak için bir çaba sarf etmeyi bırakmıştı.
Sabah olduğunda ilk uyanan Alihan olmuştu.
"Siktir,toplantıya geç kalacağım" diye mırıldanıp hızlıca hazırlandı.
O sırada Neva da gözlerini aralamış, uyku sersemliğiyle "Aşkım..." diye mırıldanmıştı.
Alihan onun sesini duyunca hemen yanına geldi.
"Buradayım güzelim. Hemen çıkmam lazım,geç uyandık. Toplantıya yetişeceğim." Neva olumlu anlamda başını sallamıştı.
"Ben bugün gelmesem?Pek işim de yok."
"Gelme yavrum da iyisin değil mi?"
"İyiyim yorgun hissediyorum sadece."
Alihan,Neva'nın alnına bir öpücük kondurdu.
"Sen dinlen bugün.Yemeğini,vitaminlerini aksatmıyorsun. Akşam görüşürüz güzelim." Diyip hızlıca Neva'nın da dudaklarından bir öpücük çaldıktan sonra hızla aşağı inmişti Alihan.
"Elif!" Diye seslendiğinde Elif eline çantasını alarak salondan çıktı.
"Efendim Abi?"
"Abim Neva yorgun biraz. Sen de evde kal ne olur ne olmaz."
Elif hızlıca onaylar anlamda başını salladı.
Alihan evden çıkınca,Elif şirkete gitmek için giydiklerini çıkartıp evde rahat edebileceği bir eşofman ve tişört giymişti.
Biraz televizyon izledikten sonra saat 11.00e geliyorken merdivenlerde Neva'yı görmüştü.
"Yengelerin güzeli günaydın. İyi misin?"
"Günaydın canım. İyiyim yorgun hissettim sadece. Pek işim de yoktu bugün tembellik yapmak istedim."
"İyi yaptın ben de nasiplendim." Diyince güldü Neva.
"Hadi sen kahvaltını yap da abim valla öldürür beni karıma iyi bakmadın diye." Dedi Elif.
Neva gülüp masaya doğru ilerledi. Kahvaltısını yaptıktan sonra Neva da Elif'in yanına oturup izlediği diziyi izlemeye başlamıştı ki kapının çalmasıyla dikkati dağıldı.
Nazan Hanım açmıştı kapıyı.
"Gökçe Hanımım. Bir kadın geldi sizi görmek istiyormuş."
Neva kim olduğuna bakmak için ayağa kalkıp kapıya doğru ilerledi.
Kapıda gördüğü kişiyle kaşları çatılmıştı zaten.
"Neva Gökçe değil mi?" Diye sordu Beste elini tokalaşmak için uzatırken.
Neva elini uzatmamış, kısaca "Evet." Demekle yetinmişti.
"Ben Beste. Alihan'ın-"
"Eski sevgilisisin." Diyerek tamamladı onu Neva.
Aklınca Neva'nın haberi olmadığını düşünerek, Alihan ve Neva arasında bir tartışma fişeklemek istemiş, amacına ulaşamamıştı.
"Konuşmamız gerekiyor. İçeri girebilir miyim?" Diye sorduğunda Neva sertçe "Geç." Demişti.
Beste eve girerken tüm evi süzmüştü.
Elif ise gördüğü kişiyle donakalmıştı.
"Beste?"
"Selam Elif."
"Senin ne işin var burada!Çık git buradan!" Diye bağırdı Elif.
"Canım tamam sakin ol. Bir şey konuşacakmış." Dedi Neva.
Beste koltuğa oturmuştu. Neva ve Elif de oturdu.
"Sana bir teklifim olacak Gökçe." Diyerek lafa girmişti Beste.
Neva tek kaşını kaldırmış, Beste'yi dinliyordu.
"Alihan'la zorla evlendiğini biliyorum. Onunla boşanman için elimden geleni yaparım."
Neva sinirle güldü.
"Sen bir avukata boşanması için yardım mı edeceksin? O kadar komik ve acınası bir haldesin ki..Ayrıca şunu da düzeltelim.Ben Alihan'a, Alihan da bana deli gibi aşık. Bunu o kafana soksan iyi edersin. Yoksa çok üzülürsün." Demişti Neva.
"Şimdi seni yolmadan defol git buradan." Diyerek onu tamamlamıştı Elif.
"Sen Alihan için bir heyecansın sadece. Ne kadardır evlisiniz?7-8 aydır falan. Ben Alihan'ın 5 yıllık sevgilisiydim. Bana yine dönecek."
"Kızım sen hastasın hasta!" Dedi Elif sinirle.
Neva ise sol elindeki büyük yüzüğünü gösterdi.
"Buna iyi bak Beste. Bak ki, kim bir heyecanmış gör." Elif, yengesinin bu sakinliğine şaşkınca bakıyordu.
"Şimdi defol git evimden. Kocamdan da benden de uzak dur. Bir dahakine bu kadar sakin olmam." Diyerek kovmuştu Neva, Beste'yi.
Beste hışımla ayağı kalktı.
"Sen sakin olmasan ne olur be?Şu haline bak. Alihan'ın kuklasından başka bir şey değilsin. O yüzüğüne de fazla güvenme. Alihan'ın bir kez koynuna girmeme bakar!" Dediği an Neva artık sakinliği bir kenara bırakmış, öfke vücudunu ele geçirmeye başlamıştı.
Saçına yapıştı Beste'nin.
"Seni gebertirim! Duydun mu beni?!"
"Yenge dur sana bir şey olacak." Diyerek araya girmişti Elif ama pek etkili olamamıştı.
"Gebertsene!" Diyerek hırsla Neva'yı ittirmişti. Neva hafifçe sendelemiş, sonrasında hemen toparlanıp Beste'nin kolundan tutup ittirmişti.
Beste ise Neva'nın karnına vurunca Neva önce iki büklüm olmuş, sonradan yere düşmüştü.
O an Neva'nın ağzından küçük bir çığlık kopmuştu.
"Ah!"
"Yenge! Yenge iyi misin?" Elif panikle yanına gitmişti Neva'nın.
Beste hızla çantasını almış,çıkmıştı evden.
Nazan Hanım ise gürültüye gelmiş Neva'yı yerde görünce korkuyla yanına gitmişti.
"Ah! Çok ağrım var!" Demişti Neva güçlükle.
Neva'nın bacak arasından sızan kanı görünce Elif ve Nazan Hanım'ın gözlerindeki korku büyümüştü.

Yeni bölüm geldiiii❤️Umarım beğenirsiniz❤️❤️