Sawyer Series#2: Here's your Perfect (Completed)

Epilogue

Epilogue

    She's now starting to walk to be with me forever.  Hindi ko maialis ang paningin ko sa kanya, masyado siyang maganda sa paningin ko. Lagi naman siyang maganda pero, mas sumobra nga lang ngayon. Natutunaw ako sa mga ngiti niya, nanghihina ako sa mga mata niyang kay gandang pagmasdan.

"Matunaw," sabi ni Rupert sa akin.

"Damn, she's pretty." Mahinang sabi ko, narinig ko naman ang pagtawa niya.

"Ganyan ka pala mainlove pre? Kakadiri a," aniya.

Ngumisi ako sa kanya.

"You will experience this soon."

Umiling ito. "Mararanasan ko pero 'di ganyan ka clingy katulad mo."

Hindi ko na lang siya pinansin, hindi siya dapat ang pinag aaksayahan ko ng oras ngayon.

Hindi ko namalayan na tuluyan na siyang nakalapit sa akin, i held her hand.

"Please take good care of my daughter, Hudson." Her papa said.

"I will tito." Nakangiti kong sabi sa kaniya. Ngumiti naman siya ng tipid sa akin.

Nang malaman ko na magkakaroon sila ng project sa batangas, agad kong tinanggap ang offer nila na kami ang kunin na gagawa doon. Eto siguro ang nagagawa ng pag ibig, tatlong taon. Tatlong taon akong walang balita sa kanya, tatlong taon ko siyang hindi nakita, gustuhin ko man na puntahan siya ay pinigilan ko ang sarili ko.

I need to improve myself when she comeback.

"Thank you tito." Sabi ko habang nakangiti.

"You don't need to worry balae," sabi ni daddy sa kanya. Patago akong ngumisi.

Tinignan ko si Charlotte, marahan kong pinunasan ang pisngi niya. Baka kumalat ang make up niya, hindi pa nagsisimula.

"Kahit kailan iyakin, maldita 'yan pero iyakin." Ani ng mama niya, napatawa ako ng mahina.

Nakipagbeso kami sa kanila bago nila kami na iwanan, nagsimula na kaming maglakad papunta sa altar.

"You're more extra beautiful today, babe." Mahinang sabi ko.

"Ikaw naman napakagwapo mo,"  nahihiyang sabi niya. Nawawala ang angas niya kapag ako ang kaharap niya.

"Am i?" Tanong ko, nang aasar sa kanya.

She's now blushing, cute.

"I wanna kiss you," i said while pouting my lips.

She laughed. "Kumalma ka,"

The wedding is now started. Hindi ako mapakali, gusto ko nang matapos ito at masolo ang asawa ko.

Asawa?

Cringe, pero kinikilig ako.

And now, it's time to say our vows.

"Hi my abo," panimula niya.

She's the only one who called me 'abo'  hindi na ako tatanggap ng iba.

"Do you remember when we first met? Pumunta ka sa birthday ko eventhough you're not invited. Pero nagpapasalamat ako sa kambal kasi sinama ka nila, they're the reason why we here now."

Bigla kong naalala ang araw na 'yun.

"Where are we going?" I asked Tasha, kanina niya pa hinihila ang kamay ko.