27- Ortak Acılar

6K 511 100
                                    

Keyifli okumalar <33

Onurun konuşmaya devam etmesi için elini tutup gülümsedim. Ardından merakla gözlerine bakmaya başladım. 

"Seni gördüğüm günden sonra hep düşünmeye başladım işte. Günlerce düşündüm ilk görüşte aşık olacak kadar nasıl güzel olabilir biri diye...Cevabını bulamadım ama üstüne de düşmedim. Ne oluyorsa olsun dedim gidene kadar peşinden koştum. Bir sene boyunca sıkılmadan her hareketini izledim. O ara atandığımı öğrendim ama gitmek istemedim. Doğan abime bile bahsettim senden.." Onurun dediği son şey beni şaşırtırken elini daha sıkı tuttum.

"Nasıl yani?" Oldukça kısık çıkan sesime rağmen Onur dediğim şeyi anlayıp derin bir nefes aldı.

"İsmini falan söylemedim sadece biri var dedim. O zaman da Yıldız yengem seni... İşte abimde benim isteme işi geçsin bir hal çare bulacağız sana da dedi. Aşkımdan dört dönüyorum tabi içim içime sığmıyor. O günün akşamında annem gelip Doğan abime yarın istemeye gidiyoruz dedi. Mutlu olduk hazırlık yapmaya başladık gittik eve. Sonrası benim için cehennem gibiydi. Seni görmemle başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Aşkından zor dayandığım çocuğu mu abime istemeye geldik diye düşündüm. İçim yandı sönmek bilmedi orada ki herkes o ateşi daha da çok harladı. Dayanamadım çıkıp gittim evden. Seni o evde gördüğüm ilk dakika anladım atandığım yere gitmekten başka bir çarem yoktu.." Onurun gözlerinden düşen damlalar içimi yakıyordu. O zamanlar Onuru gördüğümde acaba abisi için mi bana bu denli yaklaşıyor diye düşünmüştüm. Düğüne gelmemesini de çalışmaya yeni başlamasına yormuştum. Ama işin aslının böyle olacağı aklıma hiç gelmemişti. O zamanlar Onurun peşimden koşmasına anlam veremesem de bir kere bile böyle düşünmemiştim. Ben gözümün önünde ki çocuğu görememiştim..

"Onur..." Onur burnunu çekip kafasını omzuma yasladı. İçli içli ağlaması kalbime iyi gelmiyordu.

"Ben seni hep çok sevdim Hazarım...sevdim de kendime yar edemedim seni. Abimin eşine bu denli aşık olmayı konduramadım kendime. Aşkımı da sevgimi de kalbime gömmeye çalıştım ama yapamadım. Hamile olduğunu duyduğumda dünyam başıma yıkıldı. Seninle evlenmek bana hayal gibi gelirken birden kendimi seninle evli olarak buldum. Sevgim bir gram azalmazken uzak durmaya çalıştım. Abimi seviyorken nasıl beni kabul edecek diye düşündüm. Ama yapamadım işte sevgim daha ağır bastı. Abimi-"

"Ben hiç bir zaman Doğanı sevmedim Onur. Hiç bir zaman onu ne eşim olarak ne de yoldaşım olarak gördüm. Her gün dayak yediğim birini istesem de öyle göremezdim zaten. Doğanda sevmedi bende sevmedim. Aramızda duygusal hiç bir şey yoktu sadece..." Dilimin varmadığı şeyleri Onurun anlamasını bekledim. Yaşadıklarımı anlatmaya dayanabilir miydim bilmiyordum..

"Abim dövüyor muydu seni?" Onur kafasını kaldırıp gözlerime baktığında kafamı eğdim. Dolan gözlerimi saklama ihtiyacı duyuyordum. "Hazar yemin ederim bilmiyordum." Onur ellerimi ellerinin arasına aldığında kafamı kaldırdım.

"Biliyorum Onur.." Onurun sinirden kasılması gözlerimden yaşların bir bir düşmesine sebep oluyordu. Onun için sevdiği çocuğun abisi tarafından şiddete uğradığını duymak benim için de sevdiğim adama abisi tarafından şiddete uğradığımı söylemek çok zordu.

"Sana nasıl..." Onur yumruklarını sıkıp beni kendine çekti ardından bedenime sıkıca sarıldı. "Ben çok özür dilerim Hazar... çok özür dilerim." Bir şey demeyip ağlamaya devam ettim. Kimseye anlatmadığım bu şeyleri Onura anlatmak beni rahatlatmıştı. Bu denli ağlamamın sebebi de Onurun abisinden yediğim dayakları öğrenmesi değildi. Aşkını göremeyip ona yaşattıklarımdı, kendi acımdan çok onun acısı ağır gelmişti bana. Biz bunca zaman başka yerlerde farklı ancak aynı kapıya çıkan acılar çekmiştik. Kader ise acıyıp bizi bir şekilde birleştirmişti.

"Bende çok özür dilerim...göremedim seni..." Hıçkırıklarımın arasında konuşup daha çok sokuldum kolları arasında olduğum bedene.

"Ağlama kurban olduğum akıtma göz yaşlarını." Onur saçlarıma öpücük kondurup beni iyice kucağına çekti. 

Dakikalarca Onurun kucağında ağladım çok geçmeden de saçlarımda hissettiğim parmaklarla gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım. Çok yorgundum ama bu yorgunluğumu yaslandığım bedenle birlikte atacaktım biliyordum..


                  Devam Edecek

nasılsınız ballarım? nasıl gidiyor hayatınız :)


LEVİRAT (BXB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin