LEVİRAT (BXB)

24- Reçelli Ekmek

Keyifli okumalar <33

✮

Sabah uyandığımda gözlerimi hafifçe aralayıp beni sıkıca saran bedene içim gide gide bakmaya başladım. Yan yattığı için büzüşen dudakları iştahımı kabartıyordu. Neden bu kadar güzel dudakları vardı ki zaten?

İç çekip dudaklarımı dudaklarına yaklaştırdım. İzinsiz öpmem ne kadar doğruydu bilmiyordum ama daha fazla dayanamıyordum. Dudaklarım ile dudaklarının arasında milim uzaklık kaldığında yanağımın içini dişledim. O sırada birden belimden tutulup çekilmemle o çok istediğim dudaklara kavuştum. Onur alt dudağımı dudaklarının arasına alıp emdiğinde bende karşılık vermeye çalıştım. Çok geçmeden dudaklarını dudaklarımdan ayırdığında ise derin bir nefes aldım. Böyle ani hareketler nefesimi kesiyordu..

"Günaydın...her sabah böyle uyanacaksam daha da çok günaydın."

"Günaydın." Utangaç çıkan sesim Onuru gülümsettiğinde kafamı eğdim. Dün gece olanları düşünmek bile midemin kasılmasına neden oluyordu.

"Ben bir elimi yüzümü yıkamaya çıkayım." Kafamı salladığımda Onur saçlarıma minik bir öpücük bırakıp yataktan kalktı. Üstüne hırkasını alıp odadan çıktığında ise ben hala yatağın içinde yatmaya daha doğrusu debelenmeye devam ettim. Yanmaya başlayan yanaklarıma elimi bastırıp derin bir nefes aldım.

"Ne oldu birden böyle?" Kendi kendime konuşmaya başladığımda bu halime kıkırdadım. "Deliriyor muyum acaba?" İçsel bir sorgulama yapmaya başladığımda işin içinden çıkamayacağımı anlayıp yataktan kalktım. 

Üstümü değiştirip dağılan yatağı hızlıca toparladım o sırada açılan kapıyla kafamı yere çevirip alt dudağımı dişledim. Neden bu kadar utanıyordum?

Onur yanıma gelip dolaptan kıyafetlerini çıkardığında utançtan kızaran yanaklarımı belli etmemek için koşar adım odadan çıktım. Odadan duyduğum kahkaha sesiyle daha çok utanıp kendimi hızlıca dışarıya attım. Biraz sakinleştikten sonra lavaboya girip işlerimi hallettim ardından da mutfağa girdim. Birgül ablayı bir yandan kahvaltı hazırlarken bir yandan da şarkı mırıldanırken bulunca gülümsemeden edemedim.

"Günaydın abla." Birgül abla da sesimi duyduğunda bana doğru dönüp kocaman gülümsedi.

"Günaydın kuzum." Kollarımı sıvayıp Birgül ablaya yardım etmeye başladım. Aklıma dolan anlarla ise kıvrılan dudaklarımı gizlemek için birbirine bastırdım. "Hazarım bu ne mutluluk böyle? Bana da bulaştı enerjin." Kıkırdayıp her sabah istemeyerek yaptığım çay demleme işini bugün büyük bir zevkle yapmaya başladım.

"Bilmem güne güzel başladım ondan galiba." Birgül abla bana bakıp kaşlarını kaldırdığında yine gülümsedim. Bu sabah çok fazla gülümsemiştim..

"Hep böyle ol kuzum benim hep gülsün yüzün." Kafamı eğip derin bir nefes aldıktan sonra çayı bardaklarla doldurmaya başladım. Umarım diye iç geçirmeyi de unutmadım...

Çok geçmeden her şeyi bitirdiğimizde siniyi salona götürüp sofrayı serdik. Herkesin gelmesiyle de oturup kahvaltı etmeye başladık. Önümde ki çaydan bir yudum alıp yanımda oturan Onura kaçamak bir bakış attım. Göz göze geldiğimizde ise kafamı hızlıca eğip bu kadar utanılacak ne var diye düşünmeden de edemedim.

"Al bakalım." Aniden önüme uzatılan reçelli ekmekle gülümseyip alt dudağımı dişledim. Onurun reçeli çok sevdiğimi bilmesi galiba hoşuma gitmişti.

"Teşekkür ederim." Ekmeği alıp ağzıma attığımda tadı Onurun eline değdiği için mi bilmem ama daha bir tatlı gelmişti.

Çok geçmeden Onur ayaklanıp sofradakilerle vedalaştığında bende hemen peşinden kalkıp kapıya yürüdüm. Eğilip ayakkabılarını giydiğinde onu hayranlıkla izlemeye başladım. Giydiği kumaş pantolon, yine ona yakışır bir biçimde giydiği gömleği değildi onu bu denli yakışıklı gösteren. Başka bir şey vardı..

"Hazarım ne oldu?" Onur avuç içini yanağıma sabitleyip bana merakla baktığında hissettiğim ıslaklıkla gözlerimin dolduğunu fark ettim.

"Bilmiyorum Onur sanki yıllardır kavuşmayı beklediğim duygularla kavuşmuş gibi hissediyorum." Onur bu dediklerime gülümseyip alnımdan öptü ardından baş parmaklarıyla gözlerimde ki yaşları sildi.

"Kavuştuk yavrum...kavuştuk." Onur elimi tutup dudaklarına götürdükten sonra uzunca öptü. "Ne kadar gitmek istemesem de öğrencilerim beni bekliyor...Görüşürüz şimdilik olur mu?" Hızlıca kafamı salladım.

"Olur görüşürüz.." Onur gülümseyip arkasına döndüğünde kapıyı kapatıp salona geçtim. Senelerdir hissettiğim bu boşluk son bir haftadır hissettiğim duygularla dolup taşıyordu. Aşk mıydı bunun adı yoksa başka bir şey miydi bilmiyordum ama çok mutluydum..

                Devam Edecek

Otuzuncu bölümden gelip bundan sonra ki bölümlerin feels geçirmelik olduğunu söyleyip kaçıyorum adığhfıhsjdğdcnjzcny