Kalp Kırıkları (TAMAMLANDI)

~SONUN BAŞLANGICI~

Yeni bölümümüze hoşşş geldinizzzz.

#KalpKırıklarıBirinciKısımınFinalineSon2

Son iki bölümden birini okumaktasınız şu an canlarım, umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar dilerim.

Hadi0zaman gururla sunar.

Ildız şok içinde gözyaşı dökerken Efken'den hiçbir tepki gelmemişti. Öylece yerdeki halının desenlerini izliyordu. İlkay onun elini sımsıkı tutup ona destek olmaya çalışıyordu ama o daha duyduklarını sindirememişti.

Ildız: Nasıl yaptılar ya!? Sadece Suna değilmiş ki. Lan ben evlenecektim bir de onunla! Her şeyi geçtim, küçücük bir can ya. Nasıl kıydınız be vicdansızlar!?

Efsa: Ildız ben sana inanmadığım için çok özür dilerim. Çok pişmanım.

Efsa'nın mahçubiyet içinde söylediği şeye Ildız'ın cevabı kahkaha atmak oldu. Onu dinlememişti ki hiç Efsa.

Ildız: Ya sen beni bir kere bile dinlemedin ki? Kemal'im Yapnazcı Mesude gibiydin sen, Alaz yapnaz da Alaz yapmaz. Yaptı lan yaptı! Alaz aldattı! Alaz canıma kastetti! Alaz her dakika daha da tehlikeli biri oldu! Ama siz ona körü körüne inandığınız için sizden cesaret aldı. Kerem... Hakkım, hakkım bunları söylemek değil mi?

Ildız yanağından süzülen son yaşı silip Kerem'e baktı. O "Hakkın değil." dese tüm hırsını gözardı edip susabilirdi. Kerem ise sertçe yutkunup ona baktı. Sevdiği kadının dağılışını da görmüştü ama şimdi toparlanmak için attığı adımlara şahit oluyordu, tabiki de destekleyecekti.

Kerem: Hakkın Ildız, ben senin hep yanındayım.

Ildız duyduğu şeyle hafiflemişti sanki. Almak istediği cevap buydu. İçinde ne varsa dökmek istiyordu. Ama ne yazık ki bunu da elinden almışlardı. Onu dinlemeyenlere söyleyeceklerini duvarlara haykırmıştı, şimdiye söylecek çok da bir şey kalmamıştı ki.

Ildız: Sana öyle kızgınım ki Efsa. Kadın, kadının yurdu değil midir? Sen neden görmezden geldin benim çektiklerimi? Çok bir şey istemedim ya beni haklı bulup bulmaman da senin seçimin ama bir kere bile dinlemedin ki sen beni. Bu kadar mı güvenilmezdim ben senin gözünde? Boynumdaki izleri gördün, gördün de yine yutamadın dediklerini. Neden Efsa? Ağlayınca affederim mi sandın?

Ildız en sonunda ona yaklaşıp gözlerinin içine bakmasını sağladı. O Efsa'ya ne yapmıştı da yalancılıkla suçlanmayı haketmişti? Öfkeliydi, üzgündü, kırgındı... Yılları bir anda çöp olmuştu, hesap sormak onun da hakkıydı.

Ildız: Konuşsana! Ne yaptım ben sana!? Ne yaptım da yalancılıkla suçlanmayı hakettim ben!? Efsa... O ismi lazım değilin başında üç ay bekledim ben. Şimdi nerede!? Yok! İkisinden birinin yanındadır şimdi. Senin o toz konduramadığın arkadaşın benim hayatımın içine sıçtı. Konuş artık susma! Haksızken bile methiyeler düzen insandın sen, yine konuşsana!

Efsa hıçkıra hıçkıra ağlarken biraz olsun dizginledi ağlayışlarını konuşmak için.

Efsa: Özür dilerim... Ben çok özür dilerim... Hepinizden çok özür dilerim.

İlkay: Vallahi vuracağım ağzına kürekle he! Hangi özür yaşadıklarımızın ağırlığını hafifletebilir!? Ildız üç ay bekledi o itin başında, o it de gitti o yılanların yanına. Kaçırdı kızı, canına kastetti. Kerem'e tehditler savurdu. Efken, Alaz'ın yeni mi eski ne boksa aşkı ve benim kuzenim yüzünden ölüyordu! Aklını kaybediyordu adam! Hangi özür bunları telafi edecek!? Sebep lazım bize. Bedel ödetmemiz laızm! Tamam mı!?