Kalp Kırıkları (TAMAMLANDI)

Sadece Masallarda Mı İyiler Kazanır?

Yeni bölümümüze hoşş geldinizz canlarım

Şaka maka finale bu bölümle beraber iki bölüm kaldı. Açıkçası ben çok heyecanlıyım ve fazlasıyla duygusalım. Bu hesabımda haziran ortalarında yayımlamaya başlasam da Kalp Kırıkları'nın ilk tanıtım bölümünü yazıp eski hesabımda yayımladığım tarih 27 Kasım 2020'ydi. Ve artık benim yıllarca emek verip yazdığım, kurgusunu yazdığım bu hikayenin sonuna gelmek üzereyiz. Umarım severek okumuşsunuzdur. Ben çok severek ve çok bağlanarak yazdım bu hikayeyi. Bu satırları yazarken bile gözlerim dolu dolu. Ama vedaya çok çok yakındayız.

Bölüm çook uzun, ara vererek okuyun emi canlarım.

İlk bölümleri yad etmek adına sizlere bir soruyla geldim: Sadece masallarda mı iyiler kazanır?

İyi okumalar dilerim.

Hadi0zaman gururla sunar

"Benim yüzümden ölmüş teyzem. Benim yüzümden..."

İlkay'ın kısık sesle bir kez daha söylediği şey ile oda biraz daha buz kesmiş gibiydi. Kızlar ne yaparlarsa yapsınlar onu suçunun olmadığına inandıramıyorlardı.

"İlkay yapma ama böyle. Bu senin suçun değil."

"Ildız! Duymadın mı Alaz'ın söylediklerini? Beni bıçakladığını sanıyormuş."

"Of! Ya sen orada yoktun bile. Nasıl senin suçun olabilir?"-Nesli

İlkay hırsla gözündeki yaşı silerken ayağa kalktı. Başta kendisi olmak üzere herkese öfkeliydi sanki. Kuzenini o halde görmeyi kaldıramazmış meğer, o an anlamıştı bunu.

"Anlamıyorsunuz!"

"Anlat o zaman. Efken Abi'ye de bağırdın çağırdın. Ama yeter. Olan oldu ve bunda senin hiçbir suçun yok."

Ayşıl'ın kliniğe götürülmesinden sonra oradaki işlemleri halledip İlkay'ın evine gelmişlerdi ama İlkay fazlasıyla öfkeli ve üzgündü. İşte o an ipler kopmuştu. İlkay da öfkesini Efken'den çıkarmıştı. Efken'in de Ayşıl'ın o halini gördükten sonra dağılması o öfke anında sinirine daha çok dokunmuştu. O an kendi sözlerinin de Efken'i kıracağını hesaba katmadan birçok şey söylemişti. Sonunda da Efken'i evden kovmuştu.

"Yani... Bak. Ayşıl belli ki çocukluğundan beri sana böyle bir kin besliyormuş, Efken meselesi de işleri başka bir boyuta taşımış. Ama bunların hiçbirinde senin bir suçun yok. Bu noktaya geleceğinizi bilemezdin."-Ebru

"Cidden anlamıyorsunuz. Ya... Bir Efken'in bir Alaz'ın adını sayıklıyordu kız. Kuzenimin o halde olmasına içim parçalanırken bir de onlar öyle..."

"Ne onlar öyle?"-Ildız

"B-bilmiyorum eskiye döndüm sanki birden. Üzülebilir ama... Benden önce onunla olduğu gerçeğini yüzüme vurdu sanki."

"Öyle mi İlkay? Ne yapmasını beklerdin? Üzülmesin mi? Ya da duygularını yine içinde yaşayıp ve yine fenalaşmasını mı tercih ederdin? Bir bak bakayım sence şu an çok mu iyi Efken? İyileşiverdi mi hemen? Ya da bize belli etmemek için yine susuyor mu? Efken'i bu konuda en iyi ben anlarım. O pişmanlıkla ben de yaşıyorum çünkü. Alaz kayıpken mesela... Geçmişimize bir saygım var benim, o yüzden onun hayatı için endişe ettim. Çünkü cezasını çekmesini istiyorum diye ölmesini de isteyecek değilim. Beni bu kadar takıntı haline getirmesini de istemezdim ki. Ben bizim yaptığımızı da savunmuyorum. Keşke ben önce Kerem'i sevseydim, keşke Efken önce seni sevseydi. Ama zamanı geri alamıyorum. Efken de geri alamıyor. Günlerdir sana derman olmak için parçalanıyor benim arkadaşım. Kabul et, senin bir suçun yok. Kabul et, Efken ne yaptıysa sizin için yaptı."