~Hedef~

16 11 0
                                    

Yeni bölümümüze hoşşş geldinizzzz.

Bu bölümün sonuna doğru minik bir zaman atlaması yapacağız ve birkaç bölümdür bahsettiğim bölümler devreye girecek.

Umarım beğenirsiniz.

Efken, tüm yaşananları düşünerek derin bir iç çekti. Yıllarca abisini korumuştu ama abisi onda kapanmayacak yaralar açmıştı. Annesinin sürekli abisini ona sorması onu yiyip bitiriyordu. Efken için abisi hakkındaki gerçekleri anlatmak hiç kolay değildi. Özellikle de abisinin yaptıklarını haketmediğini düşünüyordu. Ama onun canını en çok yakanlarda ilk sıradaydı Ertem.

Kapının çalmasıyla yerinden fırladı. Ildız gelecekti, onu bekliyordu. Aklını kurcalayan konulardan biri de buydu. Ildız dün akşam onu aramıştı ve önemli bir konu hakkında görüşmeleri gerektiğini söylemişti. O önemli konuyu merak ediyordu doğrusu.

Kapıyı açtı ve Ildız içeri girdi. Salondaki koltuğa oturduklarında Ildız'ın tedirginliği Efken'e dw bulaşmıştı.

Efken: Ildız ne oluyor?

Ildız: Sana biraz sonra söyleyeceğim şeyi aslında bilip bilmediğini de çok merak ediyorum, sonra bilsen bana söylerdin diye düşünüyorum. Biraz karışık yani.

Efken: Gönder gelsin. Kötü bir şeyler gelecek belli.

Ildız derin bir nefes alıp Efken'e baktı. Öğrendiğinde üzülür müydü diye düşünmeden edemiyordu. Çünkü o dün gece Alaz tarafından aldatılmanın acısını bir kez daha yüreğinde hissetmişti, onu artık sevmemesine rağmen.

Ildız: Alaz ile Ayşıl ortaklık bittikten sonra da görüşüyorlarmış. Arkadaş veya bir şey de olabilir onu bilmiyorum. Ne diyorsun, olabilir mi böyle bir şey?

Efken, Ildız'ın suratına bir süre baktı ve sonra gülümsedi. Ildız bu gülümsemeden bir şey çıkaramamışt ilk defa.

Efken: Kahve ister misin?

Ildız: Efken...

Efken: Seversin sen kahveyi. Dur yapayım.

Efken ayaklanıp mutfağa ilerlediğinde Ildız'ın sesi onu durdurdu.

Ildız: Kaçacak mısın yani?

Efken ona dönmeden cevap verdi, tüm şokunu ve kızgınlığını gülümsemesine sığdırmıştı.

Efken: Ayşıl bu, yapmayacağını söyleyemem. Ayşıl o kadar kötüymüş en azından benim çerçevemden öyle, bense bir o kadar aptal. Sıkma canını, hayatımıza devam etmek için geç değil gibi.

Efken mutfağa girdiğinde Ildız da peşinden girdi. Bu süreçte iki yakın arkadaş olmuşlardı. Birbirleriyle dertleşmek iyi geliyordu ama Alaz ile Ayşıl'ın hâlâ görüşme ihtimaliyle yüz yüze gelebileceklerini bilmiyorlardı.

Ildız: Olabilir mi yani?

Efken: Olamaz mı Ildız? Ben beklerim.

Ildız: Yalan yok, duyduğumda çok da şaşırmadım. Ama ne bileyim çok ağır geliyor.

Efken: Bana da ağır geliyor ama olan oldu. Bundan sonra o hayalini kurduğumuz o mutlu hayata ulaşmamız çok zor olacak ama imkansız değil.

Sonra ikisi de anlaşmış gibi kahkaha attılar. Bunlar acının kahkahalarıydı.

Hadi0zaman gururla sunar.

Temmuz duyduklarını sindirmeye çalışıyordu. Nesli ile konuşmuştu ve şimdi takside evine dönüyordu.

Kalp Kırıkları (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin