Yeni bölümümüze hoşşş geldinizzzz
Geçen bölümün adaya veda edeni de Nigar'dı. Açıkçası ona karşı içim bir sızlamadı değil. Kızı tarafından bu şekilde öldürülmek... Yazık cidden.
Umarım beğenirsiniz.
O konuşmalarından sonra İlkay başını Efken'in göğsüne koymuştu ve bir daha da konuşmamışlardı. Onların barışmaları böyleydi. Sessizce ve birbirlerine sığınarak.
En sonunda birbirleğrne sarılmış vaziyette uyuyakaldıklarında saatler sonunda onların bu anlarını İlkay'ın telefonunun çalışı bozmuştu.
"Hangimizin telefonu o ya?"
"Of... Benim galiba. Kim ki?"
İkisi de ayaklandılında İlkay aldığı haberle dumura uğramış gibiydi. Bir an sendelediğinde Efken hemen onu yatağa oturtmuştu ama İlkay'ın gözünden süzülen yaşlar durmak bilmiyordu.
"Güzelim... Ne oluyor?"
"A-Ayşıl... Ayşıl, teyzemi öldürmüş Efken."
Hadi0zaman gururla sunar
"Nerede bu Kemal'in yeri?"
"Ne yapacaksın? Söyle, beraber yapalım. Bu işte beraberiz."
"Ayşıl'ı oradan alacağız."
"Ne? Saçmalama."
"Ben çok ciddiyim Alaz. Ayşıl, Nigar Hanım'a kıyamazdı. Kendini kaybetti, artık daha tehlikeli. O bizi bulmadan biz onu bulalım."
"İyi diyorsun da Ayşıl kaçmış. Kemal de bilmiyor yerini."
"Nasıl ya? Ulan o kadar koruması var. Nasıl kaçırıyor elinden?"
"Hatırlarsan Temmuz da onun elinden kaçanlardan. Olabiliyor yani Ayrıca Cenk'in ölümünün arkasında bizim olduğumuzu biliyor Ayşıl."
"Yani... Kendini kaybetmesini tetikleyen asıl şey bu oldu."
"Yüksek ihtimalle evet."
"Dediğim gibi, Ayşıl artık daha tehlikeli. Tetikte ol. Sonra bu gece de senin ölüm haberini almayalım. Ya da... Vazgeçtim tetikte olmasan da olur."
"Ah ne kadar da seviyorsun beni, duygulandım. Ayrıca... Ayşıl asıl savaşı sana açtı. Yani gebertmek isteyeceği kişilerin listesinde benden öncelikli olduğun kesin."
"Ondan korkmuyorum Alaz. Sadece artık kendisi ile birlikte çevresine de acı verdiği bu savaşı kendi galibiyetimle bitirmek istiyorum. Neyse ne... İlkay'ın yanında olmam lazım."
Efken eve girdiğinde İlkay gözyaşları içinde onun boynuna sarıldı. İçinde hâlâ aşamadığı bir şok ve de ne olursa olsun Nigar onun teyzesi olduğu için bir hüzün vardı.
"Efken hâlâ aklım almıyor, annesini öldürecek kadar nasıl döndü gözü?"
"Cenk'in ölümünün arkasında Alaz ve benim olduğumuzu öğrenmiş."
"Ne? O-o zaman sana gelecek. Efken ya sana bir şey yaparsa?"
İlkay hıçkıra hıçkıra ağlarken bu ihtimal tayfayı da duraksatmıştı.
"O-olmaz değil mi böyle bir şey? İzin vermeyiz ki. Yapamaz yani bir şey."-Ildız
"Yapamaz tabiki de Ildız. Tamam, belki bizim bunu yaptığımızı öğrendi ama başka bir şey var bu işte. Sinir harbi de olsa dururdu yani annesi var sonuçta karşısında."
"Ama durmamış. Yanlışlıkla olan bir şey üç kere arka arkaya olmaz ki."-Uzay
Üç kere ve arka arkaya... Gerçekten Ayşıl annesini neden öldürmüştü? Bu ölüm, nefret kokuyordu. Ama o nefret Nigar'a mıydı veya bir başkasına mıydı, bunu bilmiyorlardı ve Ayşıl'ı bulmadan da öğrenemeyeceklerdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Kırıkları (TAMAMLANDI)
Teen Fiction"Kalp kırılırsa kaynamaz." Eğer her kalp kırıldığında kaynasaydı kalp kırıklığının ayağı takılıp düşmekten farkı kalır mıydı? Vicdan gerçekten herkes de var mı? Ya da biz vicdansız ve 'insan olmayan' şahısların yaptıklarına ne ara göz yumar olduk? A...
