Kalp Kırıkları (TAMAMLANDI)

~Hayat İşte~

Yeni bölümümüze hoşşş geldinizzzz

Bir önceki bölüm sonu... Uzay'ım... Ona veda etmek çok ama çok zor. Seviliyorsun, sevildin Uzay Gökalp 🖤🥀

Umarım beğenirsiniz, iyi okumalar dilerim.

Hadi0zaman gururla sunar.

Temmuz: Artık sana sarılamayacak mıyım ben? Artık o güzel gülümsemeni göremeyecek miyim? Hani söz vermiştin? O gün yanımda olacaktın.

Gözünden düşen yaşlara rağmen konuşmaya devam etti Temmuz, sanki o duyacakmış gibi. Eli onun üzerine atılan topraktayken başını o tahtaya doğru çevirdi.

Uzay Gökalp (2001-2023)

Ağlayışları hızlanırken toprağın üzerindeki eliyle de toprağı eşmeye başladı. Nefes alamazdı ki orada, çıkmalıydı oradan.

Temmuz: Abi nefes alamaz toprağın altında, çıkaralım hadi. Hadi!

Ildız ona sımsıkı sarılıp ellerini de tuttu.

Temmuz: Daha sana aşık olduğumu yüzüne söylemedim ki ben! Kalksana! Daha mutlu olacağız, bir ton işimiz var! Uzay niye beni burada bırakıp gittin!? UZAY!

İlkay da Ildız ve Temmuz'a sarılırken Kerem, Efken ve Altuğ öylece onun mezarına bakıyorlardı. Gözlerinden yaşlar süzülürken hâlâ kabullenemiyorlardı.

Cenaze bittikten sonra Uzay'ı bırakıp gidememişlerdi. Güneş'i ise bir şekilde evine göndermişlerdi. Temmuz ve Güneş sakinleştiricilerle ayakta kalabilmişlerdi.

Altuğ: Abim gittin mi cidden? Çok şey vardı be ortak. Daha yapacak çok şey vardı. O kadar mı yorulmuştun Uzay?

Efken: İyiki tanıdık seni, iyiki hayatımıza girdin. Hatta bu şekilde bizden kurtulabileceğini sanıyorsan yanılıyorsun. Kardeşin de bize emanet. Sen elinden geleni yaptın. Annen de o adamdan kurtulacak. Biz senin için, senin yerine o adamlardan hesap soracağız.

Kelimeler boğazına düğümlenirken sertçe yutkundu Efken ve gözünden düşen yaşları sildi.

Efken: Oğlum çok koyuyor be. Çok ağırmış bu.

Kerem: İyiki seni tanımışım Uzay. Kalbi güzel insanlardansın. Bunun geçmiş zaman eki kullanamam, çünkü hep bizimle olacaksın. Keşke daha önce tanışabilseymişiz. Bu çok ağır oldu lan...

Ildız: "Şaka" desin biri artık ya. Uzay gel artık be ablacığım, yeter. İnanmak istemiyorum. Gittin mi cidden?

İlkay: Yengesi kurban, nasıl bırakıp gittin ya sen bizi? Bak burada salya sümük ağlıyoruz. Yalnız kaldığını mı düşündün? O yüzden mi hırpaladın kendini bu kadar?

Temmuz: Biz vardık. Hissettiremedik mi acaba yeterince desteğimizi? "Gitme" demek için çok mu geç kaldım?

Temmuz biraz öncekine göre daha sakin bir şekilde Ildız'ın kollarını kendinden çekti ve Uzay'ın mezarına sarıldı. Hıçkıra hıçkıra ağlarken herkes iyice dağılmıştı. Geçen her saniye acıları büyüyordu sanki.

Temmuz: Toprağına mı sarılacağım artık ben senin? Sen gibi değil ama olsun, buradasın ya. Sana sözünü tutamadığın için kızgın değilim, rahat uyu. Kardeşini asla bırakmayacağım, her türlü desteği yapacağım ve senin bize emanetin yani kardeşin emin ellerde olacak. Uzay... Sana söz veriyorum, ben hep seni seveceğim. Geç kaldığım için affet beni Dev Çocuk.

Temmuz hıçkıra hıçkıra ağlarken biraz daha sarıldı toprağa. Aşık olduğunun farkına varışının ertesi günü Uzay'ı kaybetmişlerdi. On beş yıl sonra sanki tarih yeniden tekerrür etmişti. Önce Tekin ölmüştü, şimdi de Uzay. Kanlı kurdelelerden birinde dayısının, birinde de aşık olduğu adamın kanı vardı.