Kalp Kırıkları (TAMAMLANDI)

~Av Mısın Avcı Mı?~

Yeni bölümümüze ve hatta ikinci kısmımıza hoş geldiniz canlarım.

Kalp Kırıkları'na veda vakti yaklaştıkça içimi bir burukluk kaplıyor. Daha dün gibi hatırlıyorum kurgusunu hazırladığım zamanları. Umarım aklınızda hep güzel haliyle kalır.

Bakalım bizim verdiğimiz bu arada tayfa ve kötü takımımız neler yapmış? 

Hadi0zaman gururla sunar.

Kahvesini yudumlarken göz ucuyla karşısındaki kişiye baktı. Bir o kadar köşeye sıkışmışken bile nasıl hâlâ nasıl öfkeyle bakabiliyordu?

"Aa ama darılırım bak. Kahvenden hiç içmedin. Muhabbetine de doyum olmuyor."

"Senin elinden hiçbir şey içmem ben."

Ildız kahvesini sehpanın üzerine bıraktı. Ciddi manada güldü.

"Ben, sen değilim Ayşıl. Onlar senin eylemlerin, ben de eğreti durur."

"Hadi ya. Sen olmasaydın zaten bunların hiçbiri olmayacaktı."

"Tabi canım, Alaz'ın gözü senden başka kimseyi görmeyecekti. Duy da inanma. Sen de istediğin gibi takılacaktın. Elinde Efken'in alyansı, Alaz'ın kapalı kapılar ardındaki varlığı, Cenk'in de onlardan arta kalan boşluğu doldurması... O yolun sonunun bombok bir yere çıkacağı bellli zaten."

Ayşıl öfkeyle karışık bir şekilde güldü. Her şeyin ortaya çıkması onu tamamen çıkmaza sokmuştu.

"Alaz seni hiçbir zaman sevmedi."

"Doğru, hiç sevmemiş beni. Ama seni gerçekten sevdi mi sence? Hiç sanmıyorum. Ama hâlâ bu kadar ısrar ediyorsan al sen Cenk'i yanına, o da Suna'yı alsın yanına. Okey oynarsınız beraber."

Ayşıl yumruklarını sıkarken Ildız daha çok güldü.

"Ah bir dakika, şunu da bildiğimi söylemeyi unuttum. Suna'yı Alaz için senin ayarladığını biliyorum."

"Hayal dünyan çok geniş cidden. Nereden çıktı bu şimdi?"

"Lütfen... Benim hayal dünyam seninkiyle yarışamaz. Bu kadar entrikayı iyi yönetmişsin senelerce. Suna'yı korkuttuk biraz ama eminim onda daha fazlası da vardır. Alaz'ın da senin bu oyununa düşmesi çok şaşırtıcı gerçekten."

Ayşıl içinde yaşadığı stresi dışarı vurmaya başlıyordu ve bu Ildız'ı iyice keyiflendiriyordu. 

"Uzay'dan ne istediniz ya? Çocuk bize destek oluyor diye o Mahir'e yardım etmişsiniz."

"Ee bazen başarı için birilerini harcamak gerekir."

"İşte sırf bu yüzden benim için de seni harcamak zevkli olacak."

Ayşıl ufak bir kahkaha attı. Yenilmez olduğunu sandığı içindi bu kahkahası.

"Komik kızsın. Ama komik olmak hayat kurtarmıyor. Alaz evde beni bekler, ben gideyim."

"Durman hata."

Ayşıl kalkıp evden çıktıktan bir dakika sonra yine ona ait olan bir çığlık sesi geldi. 

Kapıyı açtığında ise kıkırdamadan edemedi. Temmuz,  Ayşıl'ı  saçından tutup duvara yapıştırmıştı.

"Ablacığım ne yapıyorsun sen?"

"Çiyan avlıyorum abla."

"Ildız, al şu manyağı başımdan!"

"Bana ne? O kadar ölüm numaraları falan yapıyorsun, bundan da kendin kurtul. Aferin kardeşim, iyi iş çıkarıyorsun."