Yeni bölümümüze hoşşş geldinizzzz
Efsa ve Mert'in ölümü ortaya çıkacak mı? Peki ya Ayşıl ve Cenk'in bu işin içinde olduğu ortaya çıkacak mı?
Alaz'a ne oldu ve bundan sonra Ayşıl ile oşan ilişkisi nasıl olacak?
Umarım beğenirsiniz.
Hadi0zaman gururla sunar
Ayşıl: Konuşmayacak mısın benimle?
Onu umursamadan koltukta oturmaya devam etti. Hastaneden gelmişlerdi ve Alaz onunla birkaç cümle dışında konuşmamıştı.
Ayşıl: Alaz! Bana bir bak bari!
Alaz ise gözlerini kapattı ve biraz daha geriye yaslandı. Eline ne olmuş ya da olmamış umrunda değildi. İçinde büyük bir öfke vardı.
Ayşıl: Alaz!
Alaz: NE VAR LAN!? NE!?
Gözlerini açıp Ayşıl'a baktığında Ayşıl o öfkeyle karşı karşıya kalmıştı.
Alaz: Ben seninle konuşsam bir bok olmuyor ki Ayşıl. Sen bana yalan söylüyorsun.
Ayşıl: Yalan söylemiyorum...
Alaz: Söyle o zaman. Efsa ve Mert nerede?
Ayşıl: Bilmiyorum...
Alaz: Ayşıl bir s****r git ya. Hâlâ yalan söylüyorsun. Git artık.
Ayşıl: Gidemem... İyi gözükmüyorsun.
Alaz: İyi olmak istediğim falan da yok zaten. Şimdi defolup gider misin?
Ayşıl: Kafanı toparladığında haber verirsin o zaman.
Ayşıl kalkıp kapıya ilerlerken Alaz göz ucuyla ona baktı ama durdurmadı. Ayşıl ile yeniden denemenin yollarını ararken Ayşıl'ın ona böyle bir konuda yalan söylediğini öğrenmesi bir şeyleri rafa kaldırmasına neden olmuştu.
Ayşıl'ın attığı çığlıkla yerinden fırladığında ona baktı.
Alaz: Ne oldu?
Ayşıl: A-Alaz...
Onun gözünden süzülen yaşları gördüğü an başka bir şey düşünememişti. Endişeyle ona doğru yaklaştığı an Ayşıl onu geriye itmeye çalıştı.
Ayşıl: Alaz, bakma. Alaz! Bakma!
Ama çok geçti. Alaz da görmüştü. Şok içinde dizlerinin üstüne düştüğünde, Ayşıl da onun yanına oturdu.
Alaz: Hayır ya... Gidemezsiniz. LAN!
Alaz'ın acı ile haykırışları ve Ayşıl'ın ise sebep olduğu şey yüzünden çıkagelen suçluluk duygusu... Kapının önünde ise Efsa ve Mert'in cansız bedenleri...
Cenaze günü
Ozan: Lan sen hangi hakla katılacaksın cenazeye!? Senin yüzünden öldüler lan!
Alaz: B-bak... Ben onlara bir şey yapmadım.
Efken: Ozan... Reis bırak, katılsın kardeşlerinin cenazesine.
Ozan: Efken iyi misin ya sen? Yaptıklarını unuttun galiba. Onun yediği boklar yüzünden öldü onlar.
Efken: Biz onun kadar kötü değiliz ama Ozan. Ve bu bir insana yapılacak en büyük kötülüklerden biri.
Ozan, bir Efken'e bir de Alaz'a baktı. Alaz'ın onların ölümünde bir parmağı olmadığına inanmak istiyordu.
Ozan: Tamam, öyle olsun. Ama bu iş burada bitmedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Kırıkları (TAMAMLANDI)
Roman pour Adolescents"Kalp kırılırsa kaynamaz." Eğer her kalp kırıldığında kaynasaydı kalp kırıklığının ayağı takılıp düşmekten farkı kalır mıydı? Vicdan gerçekten herkes de var mı? Ya da biz vicdansız ve 'insan olmayan' şahısların yaptıklarına ne ara göz yumar olduk? A...
