Kalp Kırıkları (TAMAMLANDI)

~Kalmadı Gözlerimde Yaş~

Yeni bölümümüze hoşş geldinizz.

Bu bölüm o zamanlar bu uygulama üzerinden yazdığım son bölümdü, telefonum elimde sadece buradan hikaye yazardım bir ara. O zamanlar burada yazdığım son bölüm olduğunu ben de bilmiyordum :/ O zamanlar pandemi zamanları tabii yaş 15 , bazı sahneler ondan saçma olabilir ergendik anam o zaman glhklkkfghtjphj 

Umarım beğenirsiniz.

Hadi0zaman gururla sunar.

Ildız sayamayacağı kadar çok gelinlik denemişti ve artık çok yorulmuştu.Kendi düğünü umrunda bile değildi. Yine çıktı deneme kabininden.

Hepsi şok içinde kalmıştı. Alaz'ın nutku tutulmuştu. Ama Ildız için üstündeki bir gelinlik değil kefen gibiydi.

"Ç-çok g-güzel olmuşsun."-Alaz

Alaz ona doğru yürüdü. Sımsıkı sarıldığında Ildız boğulacak gibi olmuştu. O kadar çok nefret ediyordu ki ondan, onunla geçirdiği zamandan.

"Çok güzel olmuşsun kızım"-Alaz'ın annesi

"Ne ara büyüdün de gelin oluyorsun sen." - Ildız'ın annesi

Annesinin duygusallaşması bile sahte geliyordu ona artık. Defalarca kez yalvarmıştı annesine babasıyla konuşsun da Alaz ile evlenmek zorunda kalmasın diye ama annesi umursamamıştı bile.
Zor da olsa Alaz'dan ayırdığında kendini üstündeki gelinliğe göz gezdirmişti. 9 ay önce nişanlanmıştılar Alaz ile ve Ildız düğünlerinin olacağı günü iple çekiyordu. Ama şimdi... Paramparça olan kalbiyle yaşamaya çalışıyordu.

"Yine harikasın canım. 'Bazıları' bu güzelliğin kıymetini iyi bilsin."-Nesli

Nesli'nin Alaz'a yaptığı ima ile Ildız arkadaşının kolunu çimdikledi. Alaz'ın Nesli'nin de bildiğini anlamasını istemiyordu. O psikopatın çevresindekilere de zarar vermesinden korkuyordu.

" Sen merak etme, ben Ildız'ımı üzmem. "-Alaz

Onun Ildız'ı mı!? Genç kadın bastırmaya çalıştığı öfkesiyle ellerini sıktı. Ondan bir an önce kurtulmak istiyordu ama sabrediyordu, çünkü artık ok yaydan çıkmıştı.

"Bunu alalım artık bence." - Ildız

Artık çok sıkılmıştı bu sahte eylemlerden. Bugünün onun için dayanılacak bir tarafı yoktu. Nesli, İlkay ve Temmuz her dakika onu rahatlatmaya çalışıyorlardı. Uzay ve Efken ile de yaklaşık bir saat önce konuşmuş ve onlar da ona moral vermeye çalışmışlardı.

"Alalım o zaman." - Alaz

Sonunda! Kurtulmuştu bu işkence gibi gelen provadan.

---

Gelinlikçiden çıktıklarında Alaz'ın telefonu çalmaya başlamıştı. Ekranda yazan ismi görünce Ildız'ın da keyfi yerine gelmişti, Suna'nın ondan hesap sormak için aradığına çok emindi.

"Aç, çekinme. Ne de olsa sen onunla, benim gözümün önünde öpüştün." -Ildız(Fısıldayarak)

Alaz biraz uzaklaştığında o gülümsemeye devam ediyordu. Onun panik içinde bir şeyler söylediğini fark ettiğinde daha da keyiflenmişti. Hep onun huzuru bozulacak değildi ya, azıcık da onların huzuru bozulsun.

Uzay ve Efken'in yanına gitmeye ne dersinizzz?

"Yaa başımda dikiliyor, yememe içmeme karışıyor, ayağa bile kaldırmıyor. Oğlum iki günde eridim bittim lan!"-Efken

Efken'in yakınmalarına Uzay da gülüyordu. Efken hastaneden taburcu olduğundan beri İlkay onun yanından hiç ayrılmamıştı. Doktor ilk bir hafta kendine dikkat etmesini söyledi diye Efken'in her hareketini kontrol ediyordu.