Yeni bölümümüze hoşşş geldinizzzz
Bölüm sonunda yeni bir sarı kurdele Uzay'ın kapısına bırakıldı. Bu bir tehdit mi sizce?
Umarım beğenirsiniz, iyi okumalar dilerim.
Hadi0zaman gururla sunar.
Efken: Kurdeleyi bırakan kişiyi görmedin mi?
Uzay: Kimse yoktu. Sadece kurdele... Önce Güneş kayboldu, şimdi de kurdele geldi.
Kerem: Güneş'i Mahir kaçırdı, kurdele ise Temmuz'un geçmişinden. Garip değil mi sizce de?
Uzay: Kemal Güray beni mi tehdit ediyor yani?
Uzay ve Kerem, Efken'in evine gelmişti. Kurdele kafalarını karıştırmıştı.
Kerem: Başka bir şey gelmedi aklıma. Temmuz'un ağlayışını hatırlarsanıza. "Ya sen de" dedi sadece. Devamını getiremedi.
Uzay: Hissetti...
Efken: Saçmalamayın lan. Öldürmeyi mi planlıyor Uzay'ı? Başlarım böyle işe!
Efken sinirle ellerini saçlarına geçirdi. Uzay'ı kaybettiğini düşünmek bile istemiyordu.
Kerem: Güneş kayboldu, gecesinde kurdele geldi. Bağlantı var gibi.
Efken: Yani Mahir, Kemal Güray ile işbirliği yaptı.
Uzay: İş iyice boka sardı yalnız. Annemin her şeyi polise anlatmasından başka ne yapabiliriz?
Efken: Tutuklama kararı falan çıkarttıramayız. Güneş zaten babasıyla.
Uzay: Ebru ablaya verelim şu kurdeleyi.
Kerem: Temmuz'un verdiği gerisin geri ona döndü.
Uzay: Bitti mi yani? Yada bittiğini mi zannediyor?
Efken: Saçmalama lan. Bir şeyin bittiği yok. Delirtme insanı.
Efken onu kendine çekip sarıldığında Uzay da ona sarıldı.
Efken: Ölmeyeceksin. O kurdele bir can daha almayacak.
Uzay: Abi... Sakin ol.
Efken: Bir şey olmayacak. Biri daha ölmeyecek.
Uzay: Abi! Sakinleş önce.
Uzay kendini çekip Efken'e baktı. Ona gülümsedi.
Efken: Sakinleşemem lan. Kerem sen de bir şey söylesene.
Kerem: Tabi lan. O kurdele bir can daha almayacak. Seni kaybetmeyeceğiz Uzay.
Uzay: Güneş... O ne olacak?
Kerem: Bulacağız. Öyle yada böyle bulacağız onu.
Efken: O bizim de kardeşimiz gibi Uzay. Ondan vazgeçmeyeceğiz tabiki de.
Uzay: Düşünürken boğulacak gibi hissediyorum artık. Uçurumun kenarında gibiyim.
Uzay boş bakışlarını yere dikti. İçinde bir his vardı. Bir fırtına kopacaktı, gerçek bir fırtına değildi belki ama bir şeyleri değiştirecek bir fırtına kopacaktı. Temmuz'un o ağlayışı ve kardeşini son gördüğü an aklından çıkmıyordu. İçindeki o his onu içten içe ele geçiriyordu. Kardeşini kaybetmek istemiyordu, kendisini düşünmek istemiyordu bile.
"Ya sen de..."
"Ben de ne?"
"Devamını getiremem . Olmaz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Kırıkları (TAMAMLANDI)
Ficção Adolescente"Kalp kırılırsa kaynamaz." Eğer her kalp kırıldığında kaynasaydı kalp kırıklığının ayağı takılıp düşmekten farkı kalır mıydı? Vicdan gerçekten herkes de var mı? Ya da biz vicdansız ve 'insan olmayan' şahısların yaptıklarına ne ara göz yumar olduk? A...
