နှင်းဦး​ဝေ​ဝေ [ ဘာသာပြန် ]

Chapter 6

ဝိန်းရိဖန်၏မျက်ခုံးများ တစ်ချက်တွန့်​ကွေးသွားမိကာ နှလုံးသားသည်လည်း ရှင်းပြမရ​သောစိုးထိတ်မှုများ ကြီးစိုးသွားခဲ့သည်။

ဒါ..

ဘယ်လို..

တုန့်ပြန်မှုကြီးလဲ ? ? ?

ပြီး​တော့ '?' က​ရော ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲ...

ဝိန်းရိဖန်က ​ကြောင်အမ်း​နေရင်း သူမပို့ထားသည့် စကားလုံးငါးလုံးကို ​စိုက်ကြည့်​နေမိ၏။

-- နှစ်သစ်မှာ ​ပျော်ရွှင်ပါ​စေ​နော် ^_^

တစ်ခဏ​လေးအတွင်း၌ ဝိန်းရိဖန်တစ်​ယောက် ဤအ​ခြေအ​နေအား သ​​ဘောထားကြီးကြီးဖြင့် နားမလည်​ပေးနိုင်ပါ​တော့​ချေ။

သူမပို့လိုက်သည်မှာ ဆု​တောင်း​မေတ္တာပို့သသည့်စကားတစ်ခွန်းဖြစ်ပြီး အရူးဘာသာစကားလည်းမဟုတ်။

ထပ်ပြီးဆိုရလျှင်...

ဤ အ​မေးသ​င်္ကေတ '?' ကို ပို့လာခြင်းက အ​တော်ကြီးကို ယဥ်​ကျေးမှုမဲ့လွန်း​နေပြီမဟုတ်လား။

ဝိန်းရဖိန်က ဖုန်းမျက်နှာပြင်တစ်ဖက်ခြားက စန်းရန်​ကြောင့် ​ရှော့ရ​နေပြီဖြစ်သည်။

သူမ၏တုန့်ပြန်မှုက ​သေခါနီးလူအိုမကြီးလိုလို။

တစ်ဖက်လူက အခြား​သောစကားမျိုး​ပြောဆိုခြင်းကိုမဆိုထားနှင့် ဆု​တောင်းစကားပို့ခြင်းကိုပင် အ​မေးသင်္ကေတ ပြန်ပို့ပြီး ပါးလှမ်းရိုက်​လေခြင်း။

ဝိန်းရိဖန်က စာရိုက်သည့်​နေရာသို့ နှိပ်ရင်းက ​တွေ​ဝေသွားခဲ့၍

[ ငါ ဘယ်သူမှန်း နင် သိ....]

ဆက်၍ မစာရိုက်ခင် သူမ၏မျက်ဝန်း​​ထောင့်စွန်းမှ တစ်စုံတစ်​ယောက် ဖြတ်သွားသည့်အရိပ်ကို လှမ်းမြင်လိုက်ရ၏။ဝိန်းရိဖန် အလိုလို​မော့ကြည့်မိလိုက်လျှင် စန်းရန်က သူမ၏​ရှေ့ မီတာအနည်းငယ်၌ လမ်း​လျှောက်​သွားရင်း ​ကောင်မ​လေးတစ်​ယောက်၏​ဘေးတွင် ရပ်လိုက်သည်ကိုမြင်လိုက်ရသည်။

​ကောင်မ​လေးက ပိန်ပိန်ပါးပါးပုံစံမျိုး​လေးဖြစ်ပြီး ​ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ဖုန်းကိုသာကြည့်​နေ၏။