စန်းရန်၏စကားကြောင့် မုချန်ယွင်၏အမူအရာမှာ အနည်းငယ်အံ့သြသွားသည့်ပုံစံမျိုးဖြစ်သွား၏။ အနောက်တွင်ရပ်ကျန်နေခဲ့သည့် ဝိန်းရိဖန်ကိုလည်း တစ်ချက်လှမ်းကြည့်မိလိုက်ကာ သူ မထင်မှတ်ထားသည့်ကိစ္စများဖြစ်နေသည့်အတွက် တအံ့တသြဖြင့် မေးလိုက်သည်။
"စီနီယာအစ်ကိုက ရိဖန်ကျဲနဲ့ ရင်းနှီးနေတာလား"
စန်းရန်၏မျက်လုံးများထဲတွင် မည်သည့်ဖော်ပြချက်မျိုးမှမရှိ ခပ်တည်တည်ဖြင့်သာ စိုက်ကြည့်နေ၏။
"ဒါပေမယ့်လည်း ရင်းနှီးတာ မရင်းနှီးတာတွေက ကိစ္စမရှိပါဘူး"
မုချန်ယွင်၏မျက်ခုံးတစ်စုံက တွန့်ချိုးသွားခဲ့၍ မွေးခါစနွားပေါက်လေးက ကျားကို မကြောက်သည့်သဖွယ် သူ့စကားလုံးတို့ဖြင့် တစ်စုံတစ်ရာကိုလည်းသိသာထင်ရှားအောင် လုပ်ပြနေသေးသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ယိုင်ထိုးနေသည့်အနေအထားမျိုးဖြစ်နေဆဲဖြစ်သော်ငြား စကားသံများတော့ လုံးဝကြည်လင်၏။
"အစ်ကိုက ကျွန်တော့်ထက် အတွေ့အကြုံများကောင်းများနိုင်ပါတယ် ၊ ဒါပေမယ့် ဒီလိုကိစ္စမျိုးဆိုတာ ကျွန်တော့်အမြင်မှာတော့ အဓိကအချက်က လူပေါ်ပဲမူတည်တာ ၊ အကွက်တွေဘာတွေနဲ့ မဆိုင်ဘူး"
"လူပေါ်ပဲမူတည်တာ...."
စန်းရန်က ပျင်းတိပျင်းရွဲဖြင့် ;
"ဒါဆို မင်း အခုချက်ချင်း အိမ်ပြန်ရေချိုးပြီးအိပ်လိုက်တော့"
"....."
စန်းရန်က အဓိပ္ပါယ်မရှိ ပေါက်ကရစကားများ ဆက်ပြောနေရမည်ကိုပျင်းလွန်းလှသဖြင့် အနောက်ဘက်သို့လှည့်ကြည့်ပြီး ;
"ဝိန်းရိဖန်"
တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ဝိန်းရိဖန်ကလည်း သူတို့နောက်သို့ လိုက်လာနေသည့်အချိန်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ"
သူတို့နှစ်ဦး၏မျက်နှာကိုကြည့်ရုံဖြင့်လည်း ယခုလေးတင်ပြောနေကြသည့်စကားများကို ဝိန်းရိဖန် မခန့်မှန်းနိုင်ပါပေ။
YOU ARE READING
နှင်းဦးဝေဝေ [ ဘာသာပြန် ]
Romanceဒီလောက်နှစ်တွေအကြာကြီးကြာခဲ့တာတောင် ကိုယ် အခုချိန်ထိ မင်းတစ်ယောက်တည်းကိုပဲ သဘောကျနေခဲ့တာပါ -စန်းရန်-