Hiç değilse kalbim sana yenildi.
Mağlubiyetlerin en mükemmelini tattım...Seçme Mektuplar, Johann Wolfgang Von Goethe
Melike POYRAZOĞLU
Sadiye ve ailesi nikah için hazırlanırken Sarp ve Melike de köydeki akrabaların yanına geçmişlerdi. İki gün burada kalıp ardından da nikah için Sadiye ve Savaşa yardım edip bal ayına gideceklerdi.
Melike cennete düştüğünü sandı. Deli divane olduğu meyvelerin tam mevsimiydi çünkü. Anneannesinin yanından kocasıyla ayrıldı Melike Sarpı da çekiştirerek bir tarlanın içine girdiler. Hurma ağaçları incir ağaçları böğürtlen çalıları. Çocukluğundan beridir bayılıyordu buraya.
Sarp gülerek baktı Melikeye. Geldiklerinde beridir bu üç meyveyi saat başı yiyordu.
"Cırcır olacaksın meleğim."
"Umurumda değil. Bayılana kadar yiyeceğim."
Sarp gülerek otların üzerine oturdu. Etrafta kimsenin olmamasını bilerek konuştu Sarp.
"Ben de seni çok seviyorum. Bende seni bayılana kadar yesem."
Melike eline aldığı inciri yemeye hazırlanırken Sarpın yaptığı imayla gülerek baktı kocasına.
"Özel günümdeyim kışkırtma beni."
Sarp meydan okurcasına baktı Melikeye.
"Kışkırtırsam ne olur."
Melike yanında getirdikleri ıslak mendille elini silip kocasının yanına doğru gitti. Ardından etrafta kimse olmadığını bildiğinden tam kucağına oturdu Sarpın.
"Kışkırtırsan beni... Kendimi de seni de yakarım."
Sarp'ın eli karısının tişörtünden içeriye kayarken konuştu.
"Ona ne şüphe. Bir bal ayına çıksaydık."
Melike elini Sarp'ın ensesine attı. Dudaklarını kulağına yaklaştırdı kocasının.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
📘ÖLÜMCÜL AGÂH🍷
Romance"Kan yemini..." "Ne!? Kan mı bunlar?" "Kan yemini bizi birbirimize bağlar. Vücudumuza işlediğimiz semboller de bunun kanıtıdır." 🍷📘 "Kan yemini güçtür. Güvencedir ve bağlılıktır. Kan yemini bozulmaz. Onu ancak ölüm bozar. Kan yemini ettiğin kişiye...