27.BÖLÜM

406 43 21
                                    

Gerçeği sevdim... Gerçek nerede.... Her tarafta ikiyüzlülük, hiç olmazsa şarlatanlık; en erdemlilerde, en büyüklerde bile böyle...
Hayır, insan insana güvenemez.

Kırmızı Siyah, Stendhal

Melike YAZGIN

Ertesi gün erkenden kalktı Melike. Deniz hala uyuyordu dikkatlice onu uyandırmadan kalktı yataktan. Üzerini değiştirip aşağıya bahçeye çıktı. Saat altı civarıydı. Gece boyunca aklı Sarpta kalmıştı. Salıncağa oturup mesaj attı sevdiğine.

"Uyanıksan beni ara."

Anında görüldü oldu mesaj. Gelen aramayla hızla açtı telefonu Melike.

"Hayatım bir sorun mu var? Neden uyanıksın?"

"Aklım sende kaldı. Babam iyi mi?"

"Şimdilik her şey yolunda annem ilk yardım yaptığı için babam iyi durumda. Uyanmasını bekliyoruz."

"Annem iyi mi?"

"O da daha yeni ikna oldu babamın iyi olduğuna uyuyor. Sen? Sizde durumlar nasıl?"

"İyi işte bıraktığın gibi."

"Meleğim biliyor musun seni çok özledim."

"Bende özledim. Sanırım uyuyamamın sebeplerinden yüzde kırk beşlik kısım seni özlediğim için."

Gülme sesi geldi arkadan.

"Seni seviyorum."

"Seni seviyorum. Biraz dinlen sesin çok yorgun geliyor."

"Onun için otele gidiyorum sende dinlen merak etme hepimiz iyiz. Sen de hem kendine hem de Denize dikkat et."

"Tamamdır."

Genç kız kapattı telefonu. İçine az da olsa su serpmişti Sarp. Hazır aşağıya inmişken bahçeden sebze yeşillik topladı genç kız kahvaltı için. Sonra kuzenine mesaj attı.

"Sevgilin seni çok özlemiş başımın etini yiyor gel de kahvaltı hazırla."

Yukarıya çıktıktan yarım saat sonra arama geldi Sadiyeden.

"Nasıl geleyim şerefsiz?"

Melike piç piç güldü.

"Yumurtayla incir getir."

Sadiye mantıklı bulup gülmeye başladı.

"Savaş'ın dediği kadar varsın. Tamam gelirim yarım saat sonra."

"Tamam."

Kahvaltının ardından Deniz hariç herkes kahve içiyordu. Deniz'e gelen telefona kadar herkes sessizdi. Telefon konuşmasından sonra içeriye geçti Deniz. Melike'nin yanına oturduktan sonra konuştu sessizce.

"Kuzum benim tetanos aşım yapılacakmış. Biz yurt dışında olunca ulaşamamış ebe. Burada olsam da herhangi bir hastanede yapılabileceğini söylediler beni hastaneye götürebilir misin?"

Melike annesine baktı direk.

"Tabi Deniz kızım. Mehmetali bıraksın sizi söyleyeyim de."

Savaş hemen atladı ortaya.

"Gerek yok Elif teyze ben götürürüm kızları."

"Tamam Melikem hazırlanın hadi."

Sadiye'nin de kalkmasıyla Elif işkillendi. Elif de kızların ardından çıktı dışarı. Kızının kolundan yakaladı.

"Hadi sen Deniz'i götürüyorsun Sadiyeyi nereye sürüklüyorsun? Bekar çocuğun yanında."

"Annem bekar çocuk diye Savaş'a mı söyleniyorsun?"

📘ÖLÜMCÜL AGÂH🍷Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin