"Kan yemini..."
"Ne!? Kan mı bunlar?"
"Kan yemini bizi birbirimize bağlar. Vücudumuza işlediğimiz semboller de bunun kanıtıdır."
🍷📘
"Kan yemini güçtür. Güvencedir ve bağlılıktır. Kan yemini bozulmaz. Onu ancak ölüm bozar. Kan yemini ettiğin kişiye...
Bir mutluluğu yaşarken onu kavramamız zordur; ancak o geçip de arkamıza baktığımız zaman, birdenbire biraz da hayranlıkla, ne kadar mutlu olduğumuzu anlarız.
Zorba, Nikos Kazancakis
Melike POYRAZOĞLU
Hayat üzerinizde deneyler yaparken dayanmak kolay değildir. Duraksamadan devam etmek, susmak ve gülümsemek...
Sarp'ın eline uzanışını ellerini önünde toplayarak durdurmuştu Melike. Sarp da uzaklaşmamak için elini karısının beline koydu. Ardından sakince konuştu genç adam.
"Akşam eve dönelim olur mu?"
"Sündüz teyze seni misafir etmek isteyecektir ayıp olur kalmalıyız."
"Nasıl yani?"
"Gelenekler Sarp. Damadı sayılırsın Sündüz teyzenin. Seni ağarlamak isteyecektir."
"Gerek yok ama."
Melike Sarp'ın bunu algılayamamasını anlayışla karşılayamadı.
"Var. Buraya geldiysen var. Onlara çok önem veririm. En azından bana önem veriyorsan..."
"Tamam. Tamam kızma."
Melike onayla başını sallayıp yürümeye devam etti. Dağ gibi bir yere çıkmıştı Melike ve Seyran e Seyranda gidince Melike yolu karıştırmıştı. Genç kız yüksek bir yerde duraksadı.
"Meleğim burasının doğru olduğuna emin misin?"
Melike kaybolmanın verdiği sinirle söylendi.
"Ya sen niye geldin ki zaten? Ben gelecektim bir hafta sonra. Al işte kaybolduk."
"Ne demek kaybolduk?"
"Seyran getirmişti beni buraya. Şimdi de... Of ya."
Sarp güldü. Ardından ciddileşti. Melike Sarp ciddileşince önüne döndü.
"Meleğim?"
Melike tek kelime etmeden durdu.
"Hatunum..."
Genç kız biraz ilerleyip tepe gibi bir yere yürüdü.
