"Ama bir de aşkın en yüksek noktası var. Nedir o biliyor musun?"
"Nedir?" Diye sordum ama sormasam da anlatacağı belliydi.
"Kıskanmayı bile unutmak. Onu mutlu eden her şeyi ve herkesi sevmek. O noktada sahiplenmek biter saf aşk kalır."Kardeşimin Hikâyesi, Zülfü Livaneli
Melike YAZGIN
Açtı. Yorgundu. Kırgındı. Korkuyordu. Sarp kendini suçluyordu biliyordu. Yatağın içine geri girdi Melike. Gözlerini kapattığında kapısı çaldı. Üzerine yorganı iyice çekip bağırdı genç kız.
"Girin..."
Volkan önce başını eğdi odaya yavaşça girdikten sonra arkasını dönüp konuştu.
"Melike Hanım Sarp Bey çıktılar. Size yemek getirdim."
Melike istemsiz kaşlarını çattı. Her seferinde aynısını yapıyordu kocası. Bilmediği bir ülkede yine yalnız kalmıştı.
"Nereye gitti?"
"Takı satışlarında sorun olduğunu biliyorum sadece Melike Hanım."
Melike yataktan kalktı dikkatlice. Üzerine, yerleştirmeye fırsat bulamadığı valizden, hırkasını aldı ardından giyip konuştu.
"Tepsiyi masaya koyun lütfen. Yedikten sonra beni Sarp'ın yanına götürebilirsin."
Volkan ne diyeceğini bilemedi.
"Ayarlamaya çalışacağım Melike Hanım."
"Çalışmayacaksın. Beni Sarpa götüreceksin Volkan."
Volkan Melike'nin ilk kez bu tonda konuştuğuna şahit olmuştu. Çok keskin ve net.
"Tabi efendim. Siz yemeğinizi yerken arabayı hazırlatayım."
"Güzel."
Volkan çıkarken Melike tepsideki kahvaltıyı yemeye başladı. Bitirdiğinde elini yıkayıp giyindi.
Boynuna lale kolyesi taktı genç kız. Koluna kabanını ve çantasını alırken çıktı odadan Melike.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
📘ÖLÜMCÜL AGÂH🍷
Roman d'amour"Kan yemini..." "Ne!? Kan mı bunlar?" "Kan yemini bizi birbirimize bağlar. Vücudumuza işlediğimiz semboller de bunun kanıtıdır." 🍷📘 "Kan yemini güçtür. Güvencedir ve bağlılıktır. Kan yemini bozulmaz. Onu ancak ölüm bozar. Kan yemini ettiğin kişiye...