📘ÖLÜMCÜL AGÂH🍷

68.BÖLÜM

Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun? Gökte yıldızın kalmıyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor. Bütün sevgi sözleri kalbinde cezaya dönüyor. Kirpiklerin hiçbir güzellikle halkalanmıyor. Baktığın bütün sular yeraltına çekiliyor. Sevmek korkusu ayrılıktan çok önce acı veriyor. Dünyanın bütün cenazeleri evinin önünden kalkıyor.

Çırpınıp içinde döndüğüm dünya,
Şükrü Erbaş

Melike POYRAZOĞLU

Balayını ciddi anlamda dolu dolu geçiriyordu genç çift adanın diğer tarafına geçmişlerdi bu günde. Kıpır kıpır rengarenk bir havası ve oldukça lüks bir yaşam vardı. Sarp arabayı su sporu yapabilecekleri bir alana yönelttiğinde Melike konuştu.

"Adanın hepsi nasıl senin oluyor sevgilim."

"Bizim bebeğim. İlerde çocuklarımızın olacak. Tatlı su kaynağı beni en çok yoran şeydi. Onun dışında turizm ayakta tutuyor burayı. Alışveriş merkezi, su sporları, lüks markalar derken değirmen kendini dönderiyor. Ben adayı sadece ikiye böldüm ve diğer tarafa girişi kısıtladım. Zaten yerli halk halinden oldukça memnun çok umursanmadı."

Melike Sarp'ın elini bacaklarından alıp dudağına götürdü.

"Çok genç ama bir o kadar başarılı. Seninle gurur duyuyorum."

"Bir şeylerin içine doğmak farklı. Senin bu başarı olarak gördüğün şey aslında bana dayatılmış bir şeydi."

"Sanki buna zorlanmış gibi konuştun."

"Zorlama değil de sevgilim daha çok görevimiş gibiydi."

"Anladım sanırım."

"Boşverelim bu konuları. Sana adanın farklı kısmını göstereceğim hadi gel."

📘📘📘📘📘

Esra ROTA

Doğan'ın kendini bir masaya yönlendirmesiyle. Oturdu Esra sandalyeye. Karşısına Doğan'ın geçmesiyle kalp kırıklığını unutmaya çalışıyordu Esra. Doğan Esra'nın elini masanın üzerinden tuttu. Gülerek konuştu.

"Ben ne yaparsam aynısını yap. Sanki çok mutluymuşsun gibi arada kahkaha atmanı istiyorum."

Ardından seslice güldü Doğan. Esra sadece tebessüm edebildi. Kolay değildi kalbi paramparçaydı çünkü. Ansızın telefonu çaldı Doğan'ın. Doğan arayana bakıp telefonu sessize aldı.

"Kız hissediyor abi."

"Kim ki?"

"Manitam."

"Şimdi sen onu aldatmış olmuyor musun?"

"Yo. Sana karşı gram bir şey hissetmiyorum."

Esra sesli güldü bu sefer. Tam o anda arkalarından bir ses geldi.

"Esra!"

"Ne oluyor burda?"

Esra tam konuşacaktı ki Doğan ondan önce davrandı.

"Sen kimsin birader."

"Karşındaki kadının sevgilisiyim. Asıl sen kimsin?"

Doğan yan yan gülüp Esra'nın elini tutup dudaklarına götürdü.

"Bu güzel hanımın nişanlısıyım."

Esra kahkaha atmamak için yanağını ısırdı.

"Esra!"

Esra sonunda konuştu.

"Ne var be? Esra da Esra."

"Doğru mu bu?"