Herkesi öldürüyoruz sevgili dostum, kimini kurşunlarla, kimini sözlerle, kimini yaptıklarımızla ve kimini de şimdiye kadar yapmadıklarımızla.Suç ve Ceza/Fyodor Dostoyevski
Sarp POYRAZOĞLU
Gözlerinin önünde kayıp giden arabaya nutku tutularak baktı genç adam. Arabayı nasıl durdu nasıl başardı bilinmez. Altındaki araba kayarak durdu.
Sarp bir hışımla inerken arabadan hızla takla atmış arabaya koştu.
"Melike!"Genç kız iyidi sanırsa. Hava yastığı ve emniyet kemeri hayatını kurtarmıştı. Tabi özenle baktığı arabası patlamadan içinden çıkabilirse. Genç kız emniyet kemerine uzanmaya çalıştı ama kolu o kadar çok ağrıyordu ki gözünden yaş geldi. Sonra canını koyduğu sesi duydu.
"Melike!"
Sarp dizlerinin üzerine çöktü. Kızı görebilmek için.
"Yaşa... Ne olur yaşa. Melike..."
"Sarp..."
"Meleğim. Korkma buradayım. Çıkaracağım seni oradan dayan güzelim."
Sarp tek hamlede arabanın kapısını açtı. Ardından Volkan geldi.
"Ağabi Melek Hanım ambulans gönderiyor on dakikaya burda olurlar."
"Onu çıkarmalıyız. Güzelim beni duyuyorsun değil mi?"
"Evet."
"Neresi ağrıyor. Ağrıyan yerini söyle bana."
Sarp bir yandan kemeri kesiyordu. Keserken oyalamaya çalışıyordu sevdiğini.
"Kolum... Başım."
"Dayan bebeğim az kaldı dayan."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
📘ÖLÜMCÜL AGÂH🍷
Romance"Kan yemini..." "Ne!? Kan mı bunlar?" "Kan yemini bizi birbirimize bağlar. Vücudumuza işlediğimiz semboller de bunun kanıtıdır." 🍷📘 "Kan yemini güçtür. Güvencedir ve bağlılıktır. Kan yemini bozulmaz. Onu ancak ölüm bozar. Kan yemini ettiğin kişiye...