📘ÖLÜMCÜL AGÂH🍷

33.BÖLÜM

Herkes ne diyecek?.. Fakat bu ana kadar herkesten ne gördüm ki.. Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı?

Sabahattin Ali, İçimizdeki Şeytan

Bir ay sonra

Melike YAZGIN

Bir ay dolmuştu. Genç kızın ailesi gelip götüreceklerdi onu buradan son finalleri bekliyordu genç kız. Yiğit istemişti bunu. Yoksa kendi kendini yok edecekti Melike. Uçurumun tam önündeydi. Kaçırıldı diye düşünüyordu herkes. Öyleydi de. Aramalar o yöne yönelmişti. Melike çantasından sigarasını çıkardı. Alışmıştı bu lanet illete. Uçuruma uzun uzun bakarak içti sigarasından. Ölüyordu çığlık çığlığa bağırıyordu ama duyan yoktu. Hatta üstüne aferin üstesinden geliyorsun diyorlardı. Ne üstesinden gelmesiydi bu? Genç kız ölüyordu. Sadece görmüyorlardı.

Sadece kokusunu duymak istiyordu ama o da yoktu. Parfümüne sığınıyordu genç kız Sarp'ın ama bu koku değildi. Uyuşturmuyordu ki bu...

Döktü incilerini genç kız. Elleri titreyerek çekti içine sigarasından. Bir de geçmeyen baş ağrısı vardı. Kafasına vurdu bir kez genç kız. Emre ve Elif uzaktan izliyorlardı genç kızı. Elif çok üzülüyordu kardeşinin haline ama elinden bir şey gelmiyordu. Emre'nin telefonun çalmasıyla Elif gitme vaktinin geldiğini anlayınca Melikeye yöneldi. Yavaşça Melikeyi korkutmamak için omzuna dokundu genç kızın.

"Gitme zamanı."

"Gidelim."

Kendini derslere vermişti Melike. Unutturuyordu az da olsa. Yine bir ders çıkışı kendini yolda buldu genç kız. Arkasında sadece Volkan vardı. Bir an nefesi kesiliyor gibi oldu duraksayıp derin nefes alamaya çalıştı genç kız. Volkan kolundan yakaladı genç kızı.

"Melike Hanım."

Genç kız Volkana bakacaktı ama Volkan önce döndü ardından pul pul siyahlaştı. Tamamen siyahlaştığında iyice tutundu genç kız Volkana.

"İlk defa bu kadar uzun sürüyor."

"Melike Hanım artık hastaneye gitmeliyiz.

"İyim sorun yok."

Melike karşıya baktı görüntünün düzelmesi için.

"Annemlere gidelim."

"Tabiki efendim."

Volkan'ın yardımıyla önlerine gelen arabaya bindiler. Melek bile toplamıştı kendini. Oğlu olmamasına rağmen kendini toparlamış hatta partilere bile gitmeye başlamıştı. Melike'nin geldiği haberi alınca bahçeye yol aldı.

"Kuzum..."

"Anne."

"Hoşgeldin."

Melike başıyla onayladı.

"Bir seni göreyim dedim."

"İyi yapmışsın annem."

"Aç mısın?"

"Hayır değilim."

"O zaman bir kahve..."

"Ben meyve suyu alayım."

Meleğin arkasında duran kadın hemen işe koyulmak için içeriye geçti.

"Daha iyi gördüm seni."

Melike derin nefes alıp tebessüm etti sadece.

"Bak ne diyeceğim kuzum bu akşam bir dernek partisi..."