တွယ်ငြိခြင်း ၃၆၅ [ဘာသာပြန်]

Chapter 13 (zawgyi)

တြယ္ၿငိျခင္း ၃၆၅

မူရင္းစာေရးသူ – 사하 (Saha)

ဘာသာျပန္သူ – Marilee

****

အခန္း ၁၃

သူ႔ရဲ့ အံ့ဩတႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ အမူအရာနဲ႔ဆန႔္က်င္စြာပဲ ခြၽဲေဂ်ာင္းက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးရိွေနခဲ့တယ္။
သူက ေနရာမွာတင္ ခ်က္ခ်င္း ဒူးေထာက္ေတာင္းပန္ခဲ့တာမွ ရယ္ဟြာေတာင္ မ်က္ႏွာပူ ရွက္ရြံ႔လာမိတဲ့အထိပါပဲ။
ခြၽဲေဂ်ာင္းက သူ႔ကို ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္လာၿပီး ရယ္ဟြာက ခြင့္လႊတ္ပါတယ္လို႔ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူတို႔ ညစာအတူတူစားျဖစ္သြားၾကေတာ့တယ္။

“ဝါး ဟင္းခ်က္လက္ရာ တကယ္ေကာင္းတာပဲ။”

ခြၽဲေဂ်ာင္းက “ကိုရီးယားအစားအစာကို ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္းမစားခဲ့ရတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာသြားခဲ့ၿပီလဲ” လို႔ေျပာရင္း အားရပါးရကို စားထည့္ေတာ့တယ္။ ရယ္ဟြာက သူ႔ကို သိခ်င္စိတ္နဲ႔ အကဲခတ္လိုက္မိတယ္။
ေၾကးစားစစ္သားမို႔လို႔ပဲျဖစ္ေလမလား ခြၽဲေဂ်ာင္းက အရပ္ရွည္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ႀကံ့ခိုင္တယ္ေလ။ ဒါေပါ့ ဂြမ္ရီထယ္ေလာက္ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ။
အကဲခတ္ စနည္းနာေနတာ ရယ္ဟြာတစ္ေယာက္တည္းေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ခြၽဲေဂ်ာင္းကလည္း ဝက္ေမႊေၾကာ္အစပ္ကို ဂင္မ္ခ်ီနဲ႔အတူ ပါးစပ္ထဲထည့္ရင္း ရယ္ဟြာ့ကို ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။

“ေမးခ်င္တာရိွရင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္သာေမးပါ။”

သူက ပါးစပ္ထဲမွာရိွေနတဲ့ အစားအေသာက္ေတြကို မ်ိဳခ်လိုက္ၿပီး အလန္႔တၾကားေအာ္ေျပာလာခဲ့တယ္။

“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ က်ဉ္စက္ကို ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေကာင္းေကာင္းသံုးႏိုင္ရတာလဲဟင္။ အမ်ားႀကီးေလ့က်င့္ထားတဲ့ပံုပဲေနာ္။”

ခြၽဲေဂ်ာင္းရဲ့ေမးခြန္းကို ေစာင့္ေနတဲ့အလား ရယ္ဟြာက တစ္ခ်က္ေလးေတာင္ေနာက္မက်ဘဲ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။

“ေလ့က်င့္တာကေတာ့ အတန္အသင့္ေလာက္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားႀကီး သံုးရဖို႔ျဖစ္လာေတာ့ အႀကိမ္အမ်ားႀကီး သံုးမိတယ္ေလ…အဲ့ဒီကေန သူ႔အလိုလို အကြၽမ္းတဝင္ရိွသြားတယ္ပဲဆိုပါေတာ့။”