Chapter 8 (zawgyi)

1.7K 10 0
                                    

                     တြယ္ၿငိျခင္း ၃၆၅

မူရင္းစာေရးသူ - 사하 (Saha)

ဘာသာျပန္သူ - Marilee

                                ****

အခန္း ၈

               "..."

               ရယ္ဟြာ့ရင္ထဲမွာ ဓာတ္လိုက္သလို က်ဉ္ခနဲ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ က်ဉ္စူးစူးခံစားခ်က္ေၾကာင့္ အသက္ရႈရခက္လာတာမို႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အနည္းငယ္ ဟထားလိုက္မိတယ္။
               ပံုမွန္လူတစ္ေယာက္လို ေနထိုင္တာ။
               ရယ္ဟြာ့ဘဝမွာေတာ့ အဲ့ဒါက အေရးအႀကီးဆံုးနဲ႔ အခက္ခဲဆံုးအရာပါပဲ။ သူ႔မွာ အၿမဲတမ္း သူ႔ကိုယ္သူ သက္ေသျပေနရတယ္ေလ။ သူ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသူေတြကို သူဟာ ရူေဆာယြန္းလို မရူးပါဘူးဆိုတာ ယံုၾကည္လက္ခံလာေအာင္ေပါ့။
               တစ္ေယာက္ေယာက္က အတံု႔အဆိုင္းမရိွဘဲ၊ စာနာသနားျပျခင္းမရိွဘဲ ရယ္ဟြာက ပံုမွန္ပါပဲလို႔ ေျပာလာတာ ဒါပထမဆံုးပါပဲ။
               အစိမ္းသက္သက္ ခံစားခ်က္နဲ႔အတူ ရယ္ဟြာ ဂြမ္ရီထယ္ကို ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ တဒဂၤတာေလးဆိုေပမဲ့ သူ ရယ္ဟြာ့ကို ပံုမွန္ပါပဲလို႔ ေျပာလာခ်ိန္မွာ တကယ္ပဲ အဲ့ဒီအတိုင္း ခံစားလိုက္ရတယ္။
               ဘာျပႆနာမွမရိွဘဲ သာမန္ဘဝေလးမွာ ေနေနတဲ့ ပံုမွန္လူတစ္ေယာက္လိုေပါ့...   
               တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တိတ္တဆိတ္ ေငးၾကည့္ေနခဲ့ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဂြမ္ရီထယ္က မ်က္ခံုးက်ံဳ႔ၿပီး ေမးလာခဲ့တယ္။

               "ဘာလို႔ အတည္ေပါက္ႀကီး ျဖစ္ေနရတာလဲ။"

               ရယ္ဟြာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခါင္းခါလိုက္တယ္။ ဂြမ္ရီထယ္ကို ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာသင့္တယ္လို႔ ေတြးလိုက္မိတယ္ေလ။
               အေထြအထူး ေျပာလို႔ေကာင္းတဲ့ကိစၥေတာ့မဟုတ္ေပမဲ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ရယ္ဟြာ အနည္းငယ္ စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့တယ္။ သူ႔ႏွလံုးက ပံုမွန္ထက္ကို အခုန္ပိုျမန္ေနခဲ့ပါတယ္။
               ေအာက္ကိုေျပက်လာၿပီး သူ႔လက္ကို ဖံုးသြားတဲ့ အက်ႌလက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကစားရင္း တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ စိတ္ရင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။

တွယ်ငြိခြင်း ၃၆၅ [ဘာသာပြန်]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang