Chapter 6

3.2K 409 4
                                    

Chapter 6
ယွမ်၂၀၀ ကောက်ရခြင်း

ရှုနဉ် ရင်ထဲမှနာကျင်မှုကိုခံစားလိုက်ရပြီး အမြန်ပြောလိုက်သည်။

“ပါး ကျွန်တော်လှေကားပေါ်ကပြုတ်ကျတုန်းက အမှန်တကယ်ဘာဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာကို မပြောပြရသေးဘူး။”

သူက ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးကို တစ်ခါထပ်ရှင်းပြရပြန်၏။

ပါးပါးရှုက တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ထို့နောက် သူက ခဏလောက်မျက်မှောင်ကြုံကာ ပြောလိုက်သည်။

“ယင်းမင်ကျန်းက မင်းကို တွန်းတာမဟုတ်ဘူးပေါ့”

ရှုနဉ်က ခေါင်းခါလိုက်သည်။

“ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံးအကြိမ် ငါမေးတုန်းကတော့ မင်းနဲ့ယင်းမင်ကျန်း ငြင်းခုံကြရင်း မင်းလဲကျသွားတာလို့ ပြောခဲ့တယ်လေ”

ရှူနဉ်က အမြန်ပြန်ပြောလိုက်သည်။

“ယင်းမင်ကျန်းတွန်းတာလို့ ကျွန်တော်မပြောခဲ့ဘူးလေ”

“မင်းရဲ့ထိုင်ခုံဖော်၊ ကျန်းချောင်းက “ ပါးပါးရှုက တစ်ခုခုကို သဘောပေါက်သွားပြီး တံတွေးထွေးလိုက်သည်။

“သူက မယုံနိုင်စရာဘဲ အသက်ငယ်ငယ်လေးနဲ့တောင်မှ ဘယ်လိုတောင်စိတ်ပျက်စရာကောင်းနိုင်ရတာလဲ အခုတောင်ဒီလောက်ပြသနာရှာနေတာ နောင်အနာဂတ်ကျရင်ဘယ်လောက်တောင်စိတ်ပျက်စရာကောင်းလာမလဲဆိုတာ ဘယ်သူကများသိပါ့မလဲ”

ရှုနဉ်က သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

“ပါး ကျွန်တော်တို့က အသက်ဆယ့်လေးနှစ် ရှိနေပြီ ကလေးတွေမဟုတ်တော့ဘူး ပြီးတော့ ကလေးတွေမှာလဲမကောင်းတဲ့ရည်ရွယ်ချက်မရှိဘူးလို့ ဘယ်သူပြောနိုင်လို့လဲ။”

ပါးပါးရှုက ခေါင်းညိမ့်လိုက်သည်။

”မင်းမှန်တယ်။”

“ကျွန်တော့်ရဲ့ထိုင်ခုံနေရာကိုပြောင်းလို့ရမလားလို့ အတန်းပိုင်ဆရာမကို မေးပြီးသွားပြီ။” ရှုနဉ်က ပြောလိုက်သည်။

“အဲ့ဒါကောင်းတယ်”ပါးပါးရှုက ဆက်​၍ဆိုသည်။

“အနာဂတ်မှာ မင်းကို တစ်ယောက်ယောက်ကအနိုင်ကျင့်ဖို့ကြိုးစားလာရင် ပါးကိုပြော ပါး မင်းအတွက် သူတို့ကိုရှင်းပေးမယ်”

[COMPLETED]သနားစရာဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now