[COMPLETED]သနားစရာဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း (ဘာသာပြန်)

Chapter 112

Chapter 112
ဖွင့်ပြောခြင်း

သူသာ ဗီလိန်လေးကဲ့သို့ အိမ်စာများကို မလုပ်ဘဲ နေပါက ကျောင်းက သူ့ကို ဆူရုံသာမကဘဲ ချိုက်ချင်ကသူ့ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲကျသည်အထိ ရိုက်နှက်ခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်။

ထိုအရာက ဗီလိန်လေးကဲ့သို့ အလွန်တရာ ဉာဏ်ကောင်းသည့် လူမဟုတ်သည့် သူ့အမှားပင် ဖြစ်သည်။

“ဒါဆို မလုပ်နဲ့လေ…”
ဝေ့မင်ကျန်းက သူ့တက်ဘလက်ကို ဘေးသို့ချလိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်မှ ထလာကာ ရှုနဉ်ဆီသို့လျှောက်လာသည်။ ရှုနဉ်က အင်္ဂလိပ်စာလုံးများကို ကူးချနေသည်ကိုတွေ့သောအခါ သူ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

“မင်း အင်္ဂလိပ်လိုသိပြီးသား မဟုတ်ဘူးလား…ဘာလို့ စာလုံးပေါင်းတွေကို ကူးချနေရတာလဲ…”

အထက်တန်းအဆင့် စာလုံးပေါင်းများက အလွန်ပင် ရိုးရှင်းသည်။

“ဆရာမက အိမ်စာပေးထားတာလေ…”
ရှုနဉ် အကူအညီမဲ့စွာ ပြောလိုက်သည်။

“ကူးရေးနေတာကို ရပ်လိုက်တော့…ဒါက အချိန်ဖြုန်းနေတာပဲကို…”
ဝေ့မင်ကျန်းက သူ့ အိမ်စာစာအုပ်ကို လုယူလိုက်သည်။

ရှုနဉ် အမြန်ပြန်ယူလိုက်သည်။
"မရဘူး…အိမ်စာတွေ ပြီးအောင်လုပ်ရမယ်…မဟုတ်ရင် ဆရာက အတန်းပြင်ခေါ်ထုတ်တာခံရလိမ့်မယ်..အဲ့ဒါ ရှက်စရာကြီး…”

"ရှက်စရာကောင်းတော့ရော ဘာဖြစ်မှာမလို့လဲ…”

" ချိုက်ချိုက် သိသွားရင် ရှက်သွားလိမ့်မယ်…”

ဝေ့မင်ကျန်း တိတ်ဆိတ်သွားပြီး နောက်ဆုံးတွင် အိမ်စာစာအုပ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ သူ ရုတ်တရက် ရယ်မောပြီး ရှုနဉ်၏ ခေါင်းကို ပွတ်လိုက်သည်။
"မင်းက ဘယ်လို တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ရမယ်ဆိုတာကို တကယ့်ကို မသိတာပဲ…”

"အမ်..”

ရှုနဉ်က စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာဖြင့် ခေါင်းကို မော့လိုက်သည်။ ဝေ့မင်ကျန်းက သူထိုင်နေကျ ကုလားထိုင်ကို ဆွဲပြီး ထိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တက်ဘလက်ကို ဆက်ကြည့်သည်။
“တခြားသူတွေကို အဲလိုအမြဲတွေးပေးနေတဲ့သူတွေက ဆိုးဆိုးရွားရွားဆက်ဆံခံရတတ်တယ်…”