Chapter 49

2.5K 285 2
                                    

Chapter 49
သူမွေးကတည်းက လူစားလဲခံလိုက်ရတယ်ဆိုတာ ပေါ်လာပြီ

ရှုနဉ်က စိတ်အားထက်သန်စွာ ကြမ်းတိုက်နေသည့်ဗီလိန်လေးကို တွေ့လိုက်ရသောကြောင့် သူခေါင်းကိုကုတ်ပြီးဆိုဖာပေါ်တွင်ပြန်ထိုင်နေသည်။ ယနေ့ ညစာက အမှန်တကယ်ပင် စားကောင်းလှသည်။ သူ ထမင်းသုံးပန်းကန်ခန့် စားလိုက်သောကြောင့် ဗိုက်တင်းနေသလို ခံစားရသည်။

အခုလေးတင် ပန်ကန်များဆေးကြောပြီးသွားသည့်ချိုက်ချင်က စားသည်မှလွဲပြီး ဘာမှမလုပ်သည့် ရှုနဉ်ကို စိုက်ကြည့်နေ၏။

ရှုနဉ်”….”

ရှုနဉ်က အိမ်စာလုပ်မည်ဟူသည့် ဆင်ခြေပေးပြီးနောက် အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားလိုက်သည်။ ထို့နောက် အိပ်ယာပေါ်တွင်ဖြန့်ထားသည့် မိုးပြာရောင် ညအိပ်ဝတ်စုံကို သူတွေ့လိုက်ရသည်။

တံခါးဖွင့်သံကို သူကြားလိုက်ရသည်။ သူက ညအိပ်ဝတ်စုံကို လက်ထဲတွင်ကိုင်ရင်း သူလှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ယင်းမင်ကျန်းဝင်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ငါမင်းအတွက် ဝယ်ပေးတာ...”
ယင်းမင်ကျန်းက ပြောလိုက်သည်။

ရှုနဉ် မျက်တောင် ခတ်လိုက်သည်။

“ငါမင်းရဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံကို ဝတ်နေလို့ မင်း ညအိပ်ဝတ်မလဲနိုင်တာ နှစ်ရက်တောင်ရှိနေပြီ...အဲဒါအတွက် တောင်းပန်ပါတယ်...”

ယင်းမင်ကျန်း၏မျက်နှာပေါ်မှ တောင်းပန်သည့်အကြည့်ကို ရှုနဉ်နားလည်လိုက်သည်။ ရှုနဉ်၏မျက်နှာက အနည်းငယ်ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်သွားသည်။ ယင်းမင်ကျန်း အထင်လွဲသွားပြီဟု သူရုတ်တရက်နားလည်သွားသည်။ သူနေ့တိုင်းညအိပ်ဝတ်စုံ တစ်စုံထဲ ဝတ်ထားသည်က သူ့တွင် လဲစရာအဝတ်အစားမရှိသောကြောင့်ဟု ဗီလိန်လေးက ထင်နေသည်။

ထိုအင်္ကျီကို ခဏလောက် ကိုင်ထားရင်း ရှုနဉ်က ဗီလိန်လေးကို ရိုးသားစွာပြောလိုက်သည်။
“ငါက ညအိပ်ဝတ်စုံကို တစ်ပါတ်တစ်ခါပဲလဲတာ...”

သူသာ အမှန်တကယ်ကြီးပျင်းရိနေပါက လဝက်ကိုမှတစ်ခါသာ လဲမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း တချို့အကြောင်းပြချက်များကြောင့် သူထုတ်ပြောရခက်သည်ဟု ခံစားလိုက်ရပြီး တစ်ပတ်တစ်ခါလဲသည်ဟု ပြောလိုက်သည်။

[COMPLETED]သနားစရာဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now