Chapter 67

1.5K 217 0
                                    

Chapter 67
ငါဝယ်ပေးထားတဲ့ အဝတ်အစားတွေကို တခြားမိန်းကလေးတွေနဲ့တွေ့ဖို့ မဝတ်နဲ့

စာသင်နှစ်တစ်ဖြတ် ပြီးဆုံးခါနီးရောက်သောအခါတွင် ရှုနဉ်က ကောင်မလေးတစ်ယောက်၏ ဖွင့်ပြောခြင်းကို ခံရပြန်သည်။ ထိုကောင်မလေးက သူ့ကို သဘောကျကြောင်း ဝန်ခံလာသည်။ သူမက အလွန်ချစ်စရာကောင်း၏။ သူမတွင် နူးညံ့ပြီး ကြည်လင်သောမျက်ဝန်းများရှိကာ ညင်သာပြီး ကြင်နာတတ်သည့်ပုံလည်းပေါ်သည်။

ရှုနဉ်က ထိုကောင်မလေးပုံစံမျိုးကို သူသဘောကျလိမ့်မည်ဟု ခံစားမိ၍ အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားသွားမိ၏။

ကောင်မလေးက သူ့ကို ဝန်ခံပြီးသည့်နောက်တွင် စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် ငေးကြည့်နေ၏။
“ရှုနဉ် နင်ဘယ်လိုထင်လဲ...”

ရှုနဉ်က ခေါင်းကုတ်လိုက်သည်။
“ဒါဆို… ငါတို့ အဆင်ပြေနိုင်မလားဆိုတာကိုသိဖို့ အရင်ဆုံး ဒိတ်ကြည့်ကြမလား...”

ကောင်မလေးက ရယ်မောပြီး သူ့လက်ကိုဆွဲလိုက်သည်။ “ကောင်းပြီလေ...”

“ဝိုးးး~” ဝမ်ရှန်ရှန်နှင့် လုံချောင်တို့က စတင်အော်ဟစ်တော့သည်။

ရှုနဉ်က နေရခက်စွာဖြင့် ကောင််မလေးကိုလွှတ်လိုက်ကာ နောက်ဆုတ်လိုက်သည်။

ကောင်မလေးက ရှက်သွား၏။

သူမ၏ ရှက်သွားသောအပြုအမူလေးက ရှုနဉ်ကို သူမအား ဒိတ်ကြည့်ချင်စိတ်များဖြစ်ပေါ်စေမိသည်။ သူက ဒိတ်လုပ်ရမည့် အချက်အလက်များကို ရှာဖတ်တော့သည်။ ထိုပိတ်ရက်တွင် ဗီလိန်လေးက သူ့အတွက်ဝယ်ပေးထားသည့် အဖြူရောင်ဆွယ်တာလေးကို ဝတ်လိုက်သည်။သူ အပြင်ထွက်ရန်ပြင်နေစဉ် ဗီလိန်လေးက သူ့ကို အိမ်ရှေ့တံခါးဝတွင် လာတားသည်။

“ ဟမ်..”
ရှုနဉ် မော့ကြည့်လိုက်သည်။

အချိန်တိုအတွင်းနှင့် ယင်းမင်ကျန်းက ထပ်မံ၍ အရပ်ရှည်လာပြန်သည်။ ယခုတွင်မူ ရှုနဉ်က သူ့ကိုကြည့်ရန် ခေါင်းမော့နေရတော့သည်။

သူတို့၏အရပ်ကို တိုင်းတာရန် ဗီလိန်လေးကို ထပ်မံဆွဲခေါ်မသွားတော့ချေ။ တိုင်းကြည့်မိလျှင် အရှက်ရသလိုသာ ဖြစ်လိမ့်မည်။

[COMPLETED]သနားစရာဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now