[COMPLETED]သနားစရာဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း (ဘာသာပြန်)

Chapter 60

Chapter 60
သူ့ကို အပန်းဖြေအိမ်ကြီးဝယ်ပေးတယ်

ရှုနဉ်က သူ့ရင်ထဲမှ ထိတ်လန့်မှုနှင့် ပျော်ရွှင်မှုများကို ထိန်းချုပ်ရန် ကြိုးစားလိုက်ပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်သည်။

“ဒါပေမယ့်လည်း ငါလက်မခံနိုင်ဘူး အနည်းဆုံးတော့ ငါ့မှာငြင်းပိုင်ခွင့်ရှိတယ်မလား...”

နောက်လာမည့်စာချုပ်များတွင် ပိုက်ဆံမြန်မြန်ရနိုင်သည်ဟု ကြားခဲ့သော်လည်း လျင်မြန်စွာဖြင့် ပိုက်ဆံမြန်မြန်ကုန်နိုင်ချေလည်းရှိသည်ဟု ရှုနဥ်တွေးလိုက်သည်။ ယင်းမင်ကျန်း ယခင်လက မီလီယံဆယ်သန်းရရှိခဲ့သော်လည်း လစဉ်လတိုင်း မီလီယံဆယ်သန်းရရှိနိုင်မည်ဆိုသည့် အာမခံချက်မရှိပေ။ ပိုက်ဆံဆုံးရှုံးရသည့် နေ့ရက်များလည်း ရှိလာနိုင်သည်။

ဘာသာပြန်ရင်းနှင့် ပိုက်ဆံရခြင်းက ကောင်းမွန်ဆဲသာဖြစ်သည်။ လတိုင်း ယွမ်တစ်ထောင်ရရှိပြီး လုံခြုံစိတ်ချရသည်။ ယခုထိ အေးဆေးနေ၍တော့မဖြစ်ပေ။
ငါလည်း တစ်လကို မီလီယံဆယ်သန်းရချင်တယ်လေ…

ယင်းမင်ကျန်းက သူ့ကို နှုတ်ဆိတ်စွာဖြင့် ကြည့်နေသည်။ သူ၏ ပိန်းပိတ်အောင် နက်မှောင်သည့်မျက်ဆံများက ကြယ်ပွင့်များသကဲ့သို့ တလက်လက်တောက်ပနေ၍ ဒဏ်ရာရထားသည့် ခွေးပေါက်လေး၏ မျက်ဝန်းများနှင့်ပင်တူသည်။

“မင်းက ငါ့ကို အထင်သေးတာလား...”
သူက တည်ငြိမ်စွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

ရှုနဉ်က သူ့ကို ထိုအကြည့်ဖြင့် ကြည့်လာသောအခါတွင် ပြန်လည်မခုခံနိုင်တော့ချေ။ သူက လျင်မြန်စွာဖြင့် ရှင်းပြလိုက်သည်။
“မဟုတ်ပါဘူး ဟူး... ဒီတိုင်း အရမ်းဈေးကြီးလို့ပါ ငါလက်မခံနိုင်ဘူးလေ ဒီလိုဆိုရင်ရော ဘယ်လိုလဲ…”

သူက အပေးအယူလုပ်ရန် စဉ်းစားလိုက်ပြီး မျက်ခုံးမွှေးနှစ်ခုကြားက နေရာကို ပွတ်သပ်နေသည်။
“မင်းအိမ်ဝယ်ပြီး ငါ့အတွက် အခန်းချန်ထားပေး ဟုတ်ပြီလား...”

ယင်းမင်ကျန်းက ခေါင်းခါသည်။
“ငါအခု မဝယ်နိုင်သေးဘူး ကျိုးကျွမ်မှာ အခုထိ ငါ့ကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ပိုင်ခွင့်ရှိသေးတယ် ငါဝယ်လိုက်ရင် သူငါ့ဆီကို ရောက်လာမှာ အဲဒါကြောင့် ငါမင်းကိုပဲ ဝယ်ပေးနိုင်တယ်...”