Chapter 58
သူ့ကို အပန်းဖြေအိမ်ကြီးဝယ်ပေးတယ်
ရှုနဉ် ပခုံးတွန့်လိုက်သည်။
“အဲဒါ လက်တွေ့ပဲလေ လူတိုင်း အိမ်လိုချင်ကြတယ် ကားလိုချင်ကြတယ် မိန်းမယူပြီး ကလေးမွေးချင်ကြတယ်မဟုတ်ဘူးလား အဲဒါအားလုံးရဲ့ အိပ်မက်ပဲလေ ငါအပန်းဖြေအိမ်ကြီးလိုချင်တယ်ဆိုတာ အရမ်းလက်တွေ့ကျပါတယ်ကွာ...”
လုံချောင်က မျက်လုံးလှန်ကြည့်လိုက်သည်။
“အိပ်မက် ဆက်မက်နေလိုက်”
“ဒါဆိုလည်း ထားလိုက်ပါတော့...”
ရှုနဉ်က အစားဆက်စားနေလိုက်သည်။
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းတို့မတတ်နိုင်ဘူးဆိုတော့ လက်ဆောင်ပေးဖို့ကို မေ့လိုက်တော့ ငါ့ကို ဘာမှဝယ်ပေးစရာမလိုဘူး... ငါတို့ ဒီတိုင်း ညစာသွားစားပြီး ပျော်ပျော်နေလို့ရတယ် ငါ့မွေးနေ့ကျရင် လော့ဖေးဘူဖေးသွားစားကြဖို့အတွက် ချိုက်ချိုက်က ကတိပေးပြီးသွားပြီ...”
“ဝိုး ငါတို့မှာ သူဌေးတစ်ယောက်ရှိနေပြီပဲ...”
ဝမ်ရှန်ရှန်က အံ့အားသင့်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။
ရှုနဉ်ကလည်း ရယ်စရာအဖြစ်ပြန်ပြောသည်။ “ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် သူဌေးရဲ့သားက ငါ့ကို သူဌေးလို့ ပြန်ခေါ်နေတာလား...”
လုံချောင်ကလည်း ဝမ်ရှန်ရှန်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ “ဟုတ်တယ်...”
ရှုနဉ်က ဆက်ပြောသည်။
“တစ်ယောက်ကို ယွမ်နှစ်ရာ အဝစားဘူဖေးလိုက်ကျွေးတာက ငါ့ကို သူဌေးဖြစ်သွားစေတာလား ရယ်စရာတွေ မပြောစမ်းပါနဲ့...”
လုံချောင်က အသည်းအသန်ခေါင်းညိတ်သည်။
“ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်...”
ထို့နောက် သူက အရှက်မဲ့စွာဖြင့်ပြောသည်။
“ရှုကော ကျွန်တော့်ကိုလည်း ခေါ်သွားဖို့ မမေ့နဲ့နော် လော့ဖေးက မန်တစ်ပုစွန်က အရမ်းစားလို့ကောင်းတာ ပိုပြီးစားနိုင်အောင် နေ့လယ်စာမစားပဲ လိုက်လာမှာ...”
“ငါမင်းကို ခေါ်သွားပါ့မယ် ဝမ်ရှန်ရှန်ကိုတော့ မခေါ်ဘူး...”
ဝမ်ရှန်ရှန်က စိုးရိမ်သွားရသည်။
“ကောကော ဘာလို့ ငါ့ကို ဒီလိုခွဲခြားရတာလဲ ငါတို့သုံးယောက်လုံးက အချင်းချင်းအတွက် အဆုံးအစမရှိတဲ့ နတ်သားလေးတွေဖြစ်ပေးကြဖို့ သဘောတူညီထားခဲ့ကြတာမလား ဘာလို့ ငါ့ကို ထားခဲ့နိုင်ရတာလဲ...”
YOU ARE READING
[COMPLETED]သနားစရာဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း (ဘာသာပြန်)
Teen FictionTitle- Description All credits to Original author and E -translators . only unicode Zawgyi ဖတ်ချင်တဲ့ သူတွေအတွက် IQ Team ရဲ့ tele channel မှာ pdf file တင်ပေးထားပါတယ် ဖတ်ပေးကြပါဦး
![[COMPLETED]သနားစရာဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း (ဘာသာပြန်)](https://img.wattpad.com/cover/358514249-64-k47557.jpg)