Chapter 28
( ချန်ဟွေ့ ဘာပြောခဲ့တာလဲ)__
“မင်းနိုးလာတာ ကောင်းတဲ့အရာပဲ”
သူ့ဆေးရုံကုတင်ဘေးမှအဖွားက ပျော်ရွှင်စွာ ပြောသည်။
“ယင်းမင်ကျန်း ဒီမှာရှိနေတဲ့ မင်းရဲ့အတန်းဖော်ကို တကယ်ကျေးဇူးတင်ရမယ် သူ့ကြောင့်သာမဟုတ်ဘူးဆိုရင် မင်းဘယ်အချိန်မှနိုးလာနိုင်မလဲဆိုတာ ဘယ်သူသိမှာလဲ။”
သူမက ကျိုးကျွမ်ကို အဓိပ္ပါယ်အပြည့် ပါသောအကြည့်ဖြင့် ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
“တချို့သူတွေကတော့ မိဘဖြစ်ဖို့ တကယ့်ကို မထိုက်တန်ကြဘူး ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် ဒီနိုင်ငံမှာ မိဘဖြစ်ချင်တဲ့သူတွေကို စမ်းသပ်ချက်လုပ်ဖို့တောင်လိုနေပြီ ဒီနည်းသုံးမှ အရည်အချင်းပြည့်ဝတဲ့သူတွေပဲ မိဘဖြစ်လာနိုင်မှာလေ တချို့မိဘတွေလိုမျိုး သားသမီးကို ဟိုဘက်ဒီဘက် စွန့်ပစ်တတ်တဲ့ သူတွေသာများလာရင် ငါတို့နိုင်ငံတော့ ဘယ်လိုတွေဖြစ်လာမလဲမသိဘူး”
သူမပြောတာကို ကြားလိုက်သောအခါ ကျိုးကျွမ် ရှက်သွားသည်။
ယင်းချန်း သန့်စင်ခန်းမှ ပြန်လာချိန်၌ အဖွား ထောက်ပြမှတ်ချက်ပေးနေသည်များကို ကြားလိုက်ရပြီး ဒေါသတကြီးပြောလိုက်သည်။
“ခင်ဗျားကိစ္စ ဘာပါလို့လဲ”
ဆေးရုံခန်းအတွင်း၌ ဆေးရုံကုတင် သုံးလုံးရှိသည်။သုံးခုမြောက်ကုတင်ပေါ်ရှိ ဦးလေးကြီးကလဲ ဝင်ပြောလိုက်သည်။
“ဘာလဲ ငါတို့က အမှန်တရားကို မပြောရတော့ဘူးလား”
ယင်းချန်းက မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်။
ကျိုးကျွမ်၏မျက်နှာက အရှက်တရားဖြင့် လောင်မြိုက်နေသည်။
လူတိုင်းက သူ့ကိုလေးလေးနက်နက် စိုက်ကြည့်နေကြသောကြောင့် ယင်းချန်းက အော်ပြောလိုက်သည်။
“သူက ငါ့ကလေးလဲ မဟုတ်ဘူး ငါနေ့တိုင်း ဆေးရုံကိုလာပြီး သူ့ကို ပြုစုပေးနေတာပဲ တော်လှပြီ မင်းတို့က ငါ့ကို ဘာလုပ်စေချင်တာလဲ။”
YOU ARE READING
[COMPLETED]သနားစရာဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း (ဘာသာပြန်)
Teen FictionTitle- Description All credits to Original author and E -translators . only unicode Zawgyi ဖတ်ချင်တဲ့ သူတွေအတွက် IQ Team ရဲ့ tele channel မှာ pdf file တင်ပေးထားပါတယ် ဖတ်ပေးကြပါဦး