Gastrell Brothers Series #2 Mass Of Love

Chapter 20

"Morning kuya." Tinatamad kong bati. Nakasandal pa ulo ko sa lamesa. Timatamad ata akong pumasok. Alas singko palang ng umaga. Maaga talaga ako since maaga yung schedule ko ngayong buwan.

"Oh bakit parang wala ka sa mood?" Takong niya bago siya nagsimulang maglakad papuntang lababo para kumuha ng baso at nagtitimpla siya ng kape.

"Ewan ko lang, ang aga pa kasi," sabi ko naman bago humigop ulit ng chocolate drinks, napapahikab pa ako sa antok ko.

"Kamusta pala kayo ni Sir Bowen." Bigla kong naibuga ang hinigop ko at nanlalaki ng matang tinignan siya.

"Huh?"

"Kaylan ang kasal?" Tanong niyang muli.

"K-kasal?" Utal kong tanong. Ano ba naman pinagsasabi ni Kuya.

"Oo, hindi ba sabi niya papakasalanan ka niya? Kaylan ang araw na iyon?" Bigla akong napatayo.

"Ano kuya maggagayak na pala ako hahaha!" Pag-iiba ko ng topic bago mabilis na tumakbo papunta sa kwarto ko.

"Aezthal!" Rinig ko pang sigaw niya pero hindi ko na siya pinansin. Ayaw ko kaaing pag-usapan ang bagay na iyon. Walang kasal na magaganap!

Nagmadli nalang akong maggayak matapos kong maligo inayos ko lang ang sarili ko bakit nagpatuloy lumabas. Tinatakasan ko talaga si Kuya baka pagna-corner niya ako tatadtadin nanaman niya ako ng tanong na hindi ko naman alam ang isasagot.

Nang makalabas ako ng bahay nagpara agad ako ng tricyle at tahimik nalang ako buong byahe.

Nang makarating ako ngiti ng bati sa akin ng empleyado.

"Rose!" Tawag ko kay Rose na napapasok palang din sa may bulding. Nilingon niya ako bago niya ako nginitian.

"Hoy ikaw ha kung saan-saan ka pumupunta," sabi niya. Napangiwi naman ako. Oo nga pala bigla nalang akong umalis kahapon. Hindi ko ba alam bigla nalang kumilos katawan ko na puntahan si Sir Bowen na para bang may taning ang buhay kahit hindi naman.

"Ah ano kasim... LBM?" Patanong kong sabi. Alam kong tatawanan niya ako pero nanatili lang siya nakatingin sa likuran ko.

"Pfft!" Napataas ang kilay ko bago lumingon sa likuran ko at doon bumungad sa akin si Sir Bowen kasama si Kristel.

"Did you take your medicine Ms.Ramos?" Tanong niya habang nang-aasar ang kaniyang mukha. Napakagat ako ng labi bago lihim na napairap.

"Oo naman Sir. Hindi kona napaigilan kahapon eh," sagot ko na may pagkairita ang boses.

"Teka may banyo naman sa hotel ah. Marami. Bakit lumayas kapa?" Biglang namula ang mukha ko nang magtinginan ang mga tao sa amin.

"Kaya nga Miss Ramos." Hindi ako nakaimik. Bwesit talaga. Alam na nga niyang siya pinuntahan ko kahapon gagatungan niya pa sinasabi ni Rose.

"Ok na ba t'yan mo ngayon?" Tanong naman ni Kristel. Mas namula ang aking pisngi sa kahihiyan. Gusto ko nalang lumubog bigla sa aking kinakatayuan. Mga bwesit na ito, pinagtutulungan pa ako.

"Did you just eat so many that's why your stomach can't bear it?" Sumama ang tingin ko kay Sir Bowen.

"EWAN KO SAYO SIR! HINDI NALANG SANA KITA PINUNTAHAN KAHAPON KUNG GAGATUNGAN MO LANG SINABI KO KANINA! NAKAKAINIS KA!" Biglang nagtinginan ang lahat sa amin at natahimik sila sa bigla kong pagsigaw sa Boss namin.

Natigilan maging si Rose. Hinila niya laylayan ng damit ko para patigilan ako.

"HAHAHAHA!" Napataas ang kilay ko nang bigla siyang tumawa at hindi lang ako ang natigilan lahat kami na nandito. Baliw na ata ito. Epekto ba ito ng pagkalagnat niya?

"Baliw..." Bulong ko habang nakataas ang kilay na nakatingin sa kaniya.

"Bakit kaya gan'yan makitungo si Aezthal sa Boss natin?"

"Kaya nga. Wala siyang respeto." Rinig kong bulungan ng iba.

Natigil naman sa pagtawa si Sir Bowen bago naglakad palapit sa akin bago hinawakan ang aking kamay.

"Your temper is on another level Liz... Don't be angry hmm?" Hinaplos niya ang aking mukha. Hindi ko alam biglang nag-init ang aking pisngi at biglang lumakas ng tibok ng aking puso.

"Shit ano ito?" Rinig kong bulong ng lahat habang ako nalulunod na sa ngiti ni Sir Bowen. Ngayon ko lang ba sasabihin ito? Para siyang anghel kung ngumiti?

Ramdam ko ang init ng palad na nakahaplos sa aking magkabilang pisngi. "Liz let's have a lunch together. Focus on your work," sambit niya bago niya mas nilapit ang kaniyang mukha at hinalikan bigla akong aking noo.

Nanlaki ang aking mata at natulala. Nanatili lang akong natayo sa aking kinakatayuan. Hindi kona namalayan na umalis na pala sila.

"Huy! Ano iyon ha!" Tumitili na yugyog sa akin ni Rose at dahil doon natauhan ako.

"Huh?"

Hindi lang pala siya ang lumapit sa akin pati ang ibang empleyado na nakakita ng lahat kainis!

"Aezthal anong relasyon niyo ni sir Bowen?" Tanong ng isa pang empleyado.

"Huh?"

"Huh nalang ba isasagot mo?" Tanong nilang muli. Napaiwas ako ng tingin at napahawak sa magkabila kong pinsgi.

"May pasok pa tayo!" Sabi ko nalang at nagmadaling umalis doon.

Bakit ba gumawa pa siya ng eksena? Hindi ko din maintindihan bakit ng lakas ng kalabog ng aking dibdib.

Nag-ayos nalang ako at pinagpatuloy ang pagtratrabaho.

Lumipas ang ilang oras tapos na din ako nasa locker room ako habang inaayos ang sarili ko.

"You're done?"

"Ay palaka ka!" Sigaw ko at mabilis na tinapunan ng tingin kung sino man ang taong bigla-bigla nalang nanggugulat.

Tinignan niya ako habang nakataas ang kilay habang ako naman masama ng tingin ko siyang tinignan.

"Bakit ba para kang kabute Sir?" Tanong ko. Bigla naman niya akong nilapitan.

Nanlaki ng mata ko nang iangat niya ang aking mukha at bigla akong hinalikan. Marahan lang ito sa una ngunit naging mapusok ito kalaunan. He tried to push his tongue inside of my mouth then nip my lips.

I can feel how numb my jaw is while he was kissing me. I kiss him back. Pinalupot ko ang aking kamay sa kaniyang leeg.

Habol hininga ko siyang itinulak palayo sa akin ngunit isang hakbang lang ang nagawa ng aking pagtulak sa kaniya. 

Nang mahimasmasan ako napatingin ako sa kaniya, may ngisi na nakapukaw sa kanilyang labi bago niya dinilaan iyon.

Naglakad siya patalikod. Ang alam ko aalis na siya pero hindi pala.

Nanlaki ang aking mata nang bigla niyang ni-lock ang pintuan bago ako hinarap.

Napaatras ako.

"H-haha S-Sir akala k-ko ba magla-lunch t-tayo?" Tanong ko habang napapapaatras pero naglakad siya palapit sa akin.

"Let me just eat first. Shall we?"