part-34 (final)

6.6K 155 27
                                    

Message က၀င်လာတာ သုံးစောင်ထဲရယ်

ရွာတစ်ရွာရဲ့ နေရပ်လိပ်စာရယ်

မီးသတ်ကားခေါ်ဖို့ရယ်

ဘ၀ရိုင်းကို ကယ်တင်ပေးဖို့တောင်းပန်ထားတာရယ်

စာကိုဖတ်ရင်း ကားကို အရှိန်ပြင်းစွာ မောင်းလိုက်သည်။

မယ့်စာထဲမပါသည့်အရာကိုလည်း သူလုပ်လိုက်သည်။ဒါဟာ ရဲစခန်းကိုပါ အကြောင်းကြားခြင်းပင်

ရိုင်းဘယ်လိုခြေလှမ်း လှမ်းမလဲဆိုတာကို သူတွေးတာထက် ထိုက်က ပိုပြီးတွေးနိုင်ခဲ့သည်။

ဘ၀ရိုင်း ရွာကိုတစ်ခုခုလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ သူမ နိမိတ်ကြိုဖတ်ပြသည်။

အငယ်လေး ဖုန်းကနေ မက္ဆေ့ ခိုးပို့ပုံရသည့်မယ်ဟာ ရွာကို မီးမလောင်ဖို့အရေးလှမး်အကူညီတောင်းတော့ သူတို့ တွေးထားသမျှ အကုန် ချိတ်ဆက် မိသွားသည်။

"ကိုယ်မရရရအောင် ကယ်မယ် မင်းတစ်ယောက်ထဲအတွက် ကိုယ်ရင်းခဲ့ရတာတွေ အလဟသာ မဖြစ်အောင်!!!"

တစ်ကိုယ်တည်းကျုံးဝါးရင်း ကားလေးသည် လမ်းမ ထက်္မှာ လျင်မြန်စွာပြေးလျက်.....

.........

"Rose !!!!"

"တောင်း တောင်းပန်ပါတယ် ရှင့်ကို သိပ်ချစ်လို့ပါ ဘ၀ရယ် အဟင့် "

"ဘာလို့လဲ ဘာလို့ ကိုယ့်ကို သစာဖောက်တာလဲ"

"မဟုတ်ပါဘူး ဘ၀ရယ်"

ခေါင်းကနေ သွေးတို့တစက်စက်ယိုဖတ်နေတာကို ဘာမှ မလုပိပဲ သူမကို စူးနင့်စွာကြည့်နေသော ဘ၀ရိုင်း

လကိထဲမှာ အငယ်လေးဖုနး်ကရစရာမရှိတော့

"နောက်ဆုံးချိန်ထိ Rose ကိုယ့်အပေါ်ကို မရိုးသားခဲ့ဘူးပဲ"

"‌မဟုတိဘူး အဲ့လို မတွေးလိုက်ပါနဲ့"

"သူခိုးကို ဓါးရိုးကမ်းတယ်ဆိုတာ ပုံပြင်တွေမှာပဲ ရှိမယ် ထင်ခဲ့တာ"

"ဟင့်အင်း အဲ့လို မပြောပါနဲ့ ဘ၀ရယ် ရင်သွေးလေးအတွက် ဘ၀အတွက် မယ် ဒီလို လုပ်ရတာပါ
ရှင့်လက်ကို သွေးမစွန်းစေချင်လို့..".

နှင်းဆီတစ်ပွင့်ကိုပစ်မှားခြင်းWhere stories live. Discover now