"ပြောပါဥိီး ဘယ်ကနေ စဖြစ်တာလဲ"
မျက်နှာပေါ်က ဒဏ်ရာတွေကမြင်မကောင်း မနက်ကတင်စည်းပေးလိုက်သော ကြက်တောင်စည်းလေးက ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်စီသို့ အပေါ်တက် အောက်ဆင်းအနေထားနှင့် ဖြစ်နေလေသည်။
ပါးဖောင်းဖောင်းရဲရဲလေဟာ ဖြူနှစ်သောအသားထက်္မှာ ထင်းနေလေ၏။
နောက်တစ်ယောက်လည်းကြည့်ဥိီး ဂျိုစောင်းမှာ ဘုကြီးကနည်းနည်းနောနောလား
ညိုနှစ်နေသည့်အသားရည်နှင့် အညိုရောင် မျက်၀န်းတို့ဟာ အခုထိစူးရဲနေတုန်း
"သူချလို့ ကိုယ်ပြန်ချတာ မာမီ"
"ဟဲ့!!!"
"ဟုတ်တယ် မာမီ သူတို့က အရင်ရန်စတာ ဘာတဲ့ အဖေမရှိလို့ မိမစုံ ဖမစုံတဲ့လေ"
"အာ့တာပြောတာ ကိုယ်တွေခံလာ
ရပေမယ့် သူတို့ဆို အခုလောက်ဆိုရင် ဆန်ပြုတ် သောက်နေရပြီ"
"ထာ၀ရ !!!!!!!"
"မာမီရာ အထာ့ ကို အော်မနေနဲ့ အတာ လည်းပါတာကို"
"တစ်သက်တာ !!!!ကိုယ့်ညီမကို ထိုးကြိတ်တတ်အောင်လုပ်ပေးပါလို့ မာမီတောင်းဆို ဖူးလို့လား"
ခြောက်နှစ်အရွယ်ပေမယ့် အရာရာကို လိုတာထက် ပိုသိသည်။စကားကို လှည့်ပတ်ယူပြီးပြောတတ်တာက အထာ
ဖြစ်လာရင် ပြန်မပြောနားမထောင်က အတာ
အမွှာ မောင်နှစ်မပေမယ့် အသားရည်က လုံး၀မတူ သို့ပေမယ့် စိတ်ဓာတိအယူအဆတွေ ဟာ သူမလို ဟုတ်မနေခဲ့
ပြသနာရှိလာရင် ရှောင်ထွက်ဖို့ထက် ခေါင်းနဲ့ပြေးတိုက်တတ်လွန်းလို့ ကျောင်းပြောင်းရတာ နှစ်ခါရှိနေပြီ
"မာမီ့ကို မသနားကြဘူးလား ဟင် အလုပ်တွေနဲ့ ပြေးလွှားရတာကတစ်မျိုး
သားတို့ ရန်ဖြစ်လာရင် မာမီ ရင်ပူမိရတာကတစ်မျိုး"
"အထာပြောချင်တာအဲ့တာလေ မာမီရဲ့ အလုပ်တွေလျော့လုပ်ပါလို့ အခု မာမီကငယ်ငယ်လေးရှိသေးတာ "
"အော် အခု ဒဏ်ရာတွေ ဖြစ်လာရင် လျော်ရပေးရဖို့တွေ ဖြစ်လာရင် ကျွန်မက
ဘာနဲ့ ရှငိးရမှာလဲ"
"မလိုပါဘူး အထာတို့ကို သူတို့ ကျိနိး၀ါးယုံပဲတတ်နိုင်မယ် သူတို့ သားသမီးတွေကို ဘာဘာတို့က ကြောက်ချေးပါအောင် လုပ်ပြီးပြီကို နော် အတာ!!'
YOU ARE READING
နှင်းဆီတစ်ပွင့်ကိုပစ်မှားခြင်း
Romance"မျက်နှာများတယ်လို့ ထင်ကောင်းထင်နိုင်တယ် ဒါပေမယ့် မင်းတို့နဲ့ထိုက်တန်တဲ့ ပုံစံကိုပဲငါချပြမှာ" "ဘ၀ရိုင်း" "ပိုးဖလံလို မီးကို၀င်တိုးလို့ဆိုပြီး ဝိုင်းမဟားပါနဲ့ ပိုးဖလံကသူ့အလုပ်သူလုပ်လိမ့်မယ် မီးကလည်း အဲ့အတိုင်းပဲ" ...
