part-14 (⛔️⛔️⛔️)

2.4K 155 14
                                    

လက်သည်းနီဆိုးရင်းလက်ကလေးကိုသေချာကော့ကြည့်လိုက်
နီရဲနေသောနှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးနဲ့တဖူးဖူး
မှုတ်လိုက်နှင့် ဆည်းဆာနွယ်တစ်ယောက်အလုပ်ရှုပ်နေသည်။

အိမ်ရှေ့ လက်ရန်းလေးပေါ် တင်လဲွှလေးပစ်ထိုင်နေပုံကကလေးလေးသဖွယ်။ ခရမ်းဖျော့ပန်းပွင့်လေးတွေပါသည့်ဂါ၀န်ဖြူဖြူ၀ဲ၀ဲလေးနှင့်
ဆံပင်ကို ပိုနီးတေးလိုစည်းနှောင်ထားတာကြောင့် အရုပ်ကလေးနဲ့ပိုတူနေသည်။
နေရောင်ခြည်နုနုလေးက ဖြူနှစ်နေသောအသားရည်ပေါ်မှာဖြာထွက်လင်းလက်နေသယောင်

"အာ ရှိီးဘာ့ ကြာလိုက်တာ"

ဟိုဘက္ ခြံကို အကဲခတ်ကြည့်ရင်း ဆည်း
စိတ်မရှည်တော့

"ညောင်းနေပြီ သူကထွက်္မလာသေးဘူး ဟူး!!!"

လည်တဆန့်ဆန့်နဲ့မျှော်နေရတာ
ဘယ်လောက်တောင်မှလဲ
ဒီလိုကျော့ရှင်းတဲ့အလှရဖို့
ဒီလိုposition ဒီလိုဖြာထွက်လာတဲ့နေရောင်ခြည်အောက္မှာ နတ်သမီးဆန်ဆန်လေးရှိနေစေဖို့ အားစိုက်ထားရတာ ဘယ်လောက်တောင်မှလဲ

"​ေ ဟာ ထွက်လာပြီ"

ကြိတ်ဒေါသထွက်နေတုန်း ဘေးခြံထဲကနေ ထွက်လာတဲ့ ခေါင်ရိပ်
နဲနဲလေးတောင်စွေစောင်းမကြည့်ပါဘဲ ကားပေါ်တက်ကာထွက်သွားလေပြီ

ဘာလဲ ကလေးတွေကို ကျောင်းမပို့တော့ဘူးလား

"တီတီ ဘာလုပ်နေတာလဲ???"

"ဟင် အတာတို့ ကျောင်းမတက္ရဘူးလား??"

အိပ်မှုံစုံမွှားပုံစံလေးနှင့်ထွက်လာကြသောအမွှာ ၂ကောင်

"ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်တယ်လေ တီတီရဲ့"

သန်း​ေ၀ရင်းအထာကပြောနေတုန်း အတာကတော့ ဖင်လေးကိုစိမ်ပြေနပြေကုတ်နေသည်။
ိထိုး​ေထာင်နေသော ဆံပင်ပွပွလေးတွေကလည်း လေနုနုတိုက်နေတုန်း
ဟိုယိမ်းဒီယိမ်းနှင့်

"ဘာနေ့မို့လို့လဲ"

"sunday လေ တီတီကလည်း"

"ဟာ ဟုတ်သားပဲ သေရော"

"ဦးဦးခေါင်ရိပ်ကို စောင့်နေတာလား??"

"မဟုတ်ပါဘူး

နှင်းဆီတစ်ပွင့်ကိုပစ်မှားခြင်းTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang