အခန်း (၃၀)

1.5K 173 1
                                    

အခန်း (၃၀)

ဆုဝန်နှင့် ရှန်မိသားစုတို့ မနက်စာစားပြီးသောအခါ ရှန်လင်းသည် ကွင်းထဲသို့ အလုပ်လုပ်ရန် သွားလေသည်။ ဆုဝန်သည် ခြံထဲတစ်ပတ် လမ်းဆင်းလျှောက်ကြည့်သောအခါ ရှန်မိသားစုခြံဝန်းသည် သန့်ရှင်းသပ်ရပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ပြီးအောင် လုပ်ရန်အလုပ်များ ကျန်ရှိနေသေးသော်လည်း ရှင်းလင်းနေသည်။ ဆုဝန်သည် တစ်ပတ်ပတ်ကြည့်ပြီးနောက် ရှန်မိသားစု အပြီးသတ်ရန် ကျန်နေသေးသော အလုပ်များကို လက်စသတ်ပေးလိုက်လေသည်။

ရလဒ်အနေနှင့် ရှင်းလင်းချောမွေ့နေသော ရှန်မိသားစု ခြံဝန်းသည် ပို၍ချောမွေ့သွားလေသည်။ ဆုဝန်သည် ရှန်မိသားစု၏ ထင်းတဲလေးဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်သောအခါ ဝါးခြင်းတောင်း အကြီးကြီး ယူလာသော ရှန်ယာယာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ရှန်ယာယာက “မမဆုဝန် ညီမလေး ဟင်းသီးဟင်းရွက်ရိုင်းတွေ သွားတူးမလို့။ မမ အိမ်မှာပဲ နားနားနေနေ နေဦးလေ”

ရှန်ယာယာ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် သေးသေးလေးဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ဝါးခြင်းတောင်းသည် ပို၍ကြီးနေလေသည်။ ဆုဝန်သည် ရှန်ယာယာက လူစားဖို့ ဟင်းသီးဟင်းရွက်များသာ သွားတူးမှာ မဟုတ်မှန်း သိသည်။ သူမသည် ကြက်များနှင့် ဝက်များအတွက် မြက်များပါ ရိတ်လာမှာ ဖြစ်သည်။

ရှန်မိသားစုတွင် ကြက်သုံးကောင်နှင့် ဝက်မတစ်ကောင်ရှိလေသည်။ ၄င်းတို့သည် မြက်ကြမ်းများသာ စားရသောကြောင့် ကြက်နှင့်ဝက်တို့မှာ အလွန် ပိန်ပေသည်။ ဆုဝန်က “အစ်မဒီမှာ ကြက်တွေနဲ့ ဝက်တွေအတွက် မြက်ကြမ်းတွေ တွေ့တယ်။ အဲဒါတွေ တူးမနေနဲ့တော့။ ခု မြို့ထဲသွားကြရအောင်။ အဲ့က ပြန်လာမှ ဟင်းရွက်တွေ တူတူတူးကြတာပေါ”

သူမသည် စိတ်အားတက်ကြွပြီး ပျော်သွားသော်လည်း ဆုဝန်ကို သူမနှင့်အတူ ဟင်းရွက်တူးခိုင်းရမည်မှာ မကောင်းဟု ထင်မိသည်။

ရှန်ယာယာက ဆုဝန်ကို သူမနှင့်အတူ ဟင်းရွက်ရိုင်းများ တူးရန် ခွင့်မပြုနိုင်ကြောင်းနှင့် ဆုဝန်အား အလုပ်အများကြီး လုပ်ခိုင်းရန်မှာ မသင့်တော်ကြောင်းပြောသည်။

မယ်ကံကောင်းလေးရဲ့ ဘဝတစ်ကွေ့Where stories live. Discover now