မယ်ကံကောင်းလေးရဲ့ ဘဝတစ်ကွေ့

အခန်း (၄၄)

အခန်း (၄၄)

တုန်းဖုန်းစံအိမ်တော်မှ အိမ်ထိန်းဝမ်သည် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ "ဘာပြောတယ် သူတို့က ရှန်းခယ့်လိုင်ကို သွားတယ် ဟုတ်လား"

မိန်းမငယ်လေးကလည်း အမြန်ပြန်ပြောလိုက်သည်။ "သူဌေး သူတို့က တုန်းဖုန်းစံအိမ်တော်ကိုလည်း ခဏလာသွားပါသေးတယ်"

အိမ်ထိန်းဝမ်သည် တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ကာ "သူတို့ အဲ့မှာနေတာ ကြာလှနေပြီကို ဘာလို့ငါ့ကိုလာပြီး မပြောပြရတာလဲ" ဟုမေးလိုက်သည်။

မိန်းမငယ်လေးသည် အနည်းငယ် မကျေနပ်ဟန်ဖြင့် ပြောလေ၏။ "သူဌေးရဲ့ ရုံးဆီပြန်သွားတော့ သူတို့က စားသောက်ဆိုင်သေးလေးတွေမှာ အမြဲ ခဏပဲနေတာပါ။ အဲ့တော့ သူတို့ ရှန်းခယ့်လိုင်ကို သွားတော့လဲ ခဏပဲဝင်သွားပြီး ပြန်ထွက်လာမယ်လို့ ထင်ခဲ့မိတာ။ ကျွန်မ ခဏစောင့်နေပါသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ ထွက်မလာကြဘူးလေ။ ကျွန်မတွေးလိုက်မိတာက နည်းနည်းထပ်ပြီး စောင့်ရင် ကောင်းမယ်လို့ပေါ့။ သူတို့ထွက်လာလာချင်းပဲ ကျွန်မလဲ ခုလာပြီး တင်ပြတာပါပဲ။ အဲဒါ ဘာများ မှားယွင်းနေလို့လဲရှင်"

အိမ်ထိန်းဝမ်သည် လူနှစ်ယောက်သုံးယောက်လောက်ကို လွှတ်လိုက်ရမှာဟု နားလည်သွားသည်။ ခုတော့ တစ်ယောက်တည်းက တကယ့်ကို အလုပ်ရှုပ်ရပေပြီ။

အိမ်ထိန်းဝမ်သည် လူမိုက်အချို့နှင့် တွေ့ဆုံပြီး သိပ်မဝေးလှသော ရှန်းခယ့်လိုင်သို့ လွှတ်လိုက်သည်။

တုန်းဖုန်းစံအိမ်တော်နှင့် ရှန်းခယ့်လိုင်တို့သည် ချင်းကျိုးစီရင်စုတွင် အကြီးမားဆုံးနှင့် ဇိမ်ခံအကောင်းဆုံး တည်းခိုဆောင်များ ဖြစ်ကြ၏။ တုန်းဖုန်းစံအိမ်တော်သည် ပို၍ ကြာရှည်တည်ရှိခဲ့ပြီး ဂုဏ်သတင်းလဲ ပိုကြီးသည်။ ရှန်းခယ့်လိုင်သည် အသစ်ဖွင့်သော တည်းခိုဆောင်ဖြစ်ပြီး သူ့ဂုဏ်သတင်းသည် တုန်းဖုန်းစံအိမ်တော်လောက် မကြီးပေ။

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ လွန်ခဲ့သော နှစ်အနည်းငယ်က ရှန်းခယ့်လိုင်သည် တုန်းဖုန်းစံအိမ်တော်နှင့် တူညီသောအဆင့်ကို လိုက်မီနိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် အဆင့်အနည်းငယ်ကတော့ ကွာခြားနေသေး၏။ ရှန်းခယ့်လိုင်၏ စီးပွားရေးက တုန်းဖုန်းစံအိမ်တော်ထက် ပိုကောင်းလာချိန်တွင် တစ်ခုမဟုတ် တစ်ခု ဖြစ်လာတတ်သည်။ ဧည့်သည်များ စားသော အစားအစာများထဲတွင် ပိုးဟပ်များကို တွေ့ကြရခြင်း (သို့မဟုတ်) တုန်းဖုန်းစံအိမ်တော်သည် ရှန်းခယ့်လိုင်နှင့် ဟင်းပွဲချင်း တူတူဖြစ်သော်လည်း ဟင်းပွဲပြင်ဆင်ပုံမှာ ရှန်းခယ့်လိုင်ထက် ပို၍ အဆင့်အတန်းမြင့်နေပြီး စားချင်စဖွယ် ဖြစ်နေခြင်းတို့ကြောင့်ပင် ဖြစ်ပေမည်။