~Bölüm şarkıları~
Eylem Aktaş~Fikrimin İnce Gülü
Oğuzhan Koç~Aşk Beni Yendi
Yeni bölümden herkese merhabalarrr
Nasılsınız ayol???
Ben heyecanlıyım, nedense her bölümü atmadan önce içim kıpır kıpır oluyor.
Neyse sizi fazla tutmayayım. :)
Yorum ve vote atmayı unutmayım lütfeeennn!
İyi okumalar
Seviliyorsunuzzzzz
⚖️💋
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ruhum huzurla dolarken bedenimde ki yorgunluktan daha çok kalbimde ki mutluluk ağır basıyordu. Sanki bulutların üzerinde süzülen bir leylektim, tenimde ki rüzgarın ılık nefesini bile hissedebiliyordum. Yağmur kokusu her yanımı sararken onun yüzünü izlemeye devam ettim.
Tahmini on dakika kadar önce uyanmıştım ve camdan görüldüğü kadarıyla güneş yavaşça batmaya başlamıştı bile, saat dört civarlarında olmalıydı. Gece boyu uykusuz kalan bedenlerimiz uyanmayı reddetmişti demekki!
Bakışlarımı camdan ayırarak tekrar ona çevirdiğimde hala uyuduğu görmüştüm, sanırım birileri daha çok yorulmuştu! Bu düşünde daha çok sırıtmamı sağlarken elimi kaldırarak tüy kadar hafif bir şekilde yanağına dokundum. Bir kolu belime sarılıyken kendisi yüz üstü yatıyordu ve yastığa bastırdığı yanağından dolayı dudaklarını büzmüştü, çok öpülesi bir manzaraydı. Sanırım aramızda ki doymayan tek kişi o değildi!
Elimi yanağından çekerek yumuşak saçlarına getirdikten sonra alnına düşen tutamları hafifçe geriye doğru ittim, bu hareketimle belimde ki kolu sıkılaşsa da gözlerini açmamıştı. Bakışlarım dün gecenin eseri olarak parçalanmış dudaklarına düştüğünde kıkırdamamak için yanağımın içini ısırmak zorunda kalmıştım, üç yılın acısı biraz fazla çıkmıştı sanki!
Bir süre daha uyuyan harika varlığı izledikten sonra yeşillerini özlediğimi fark etmiştim, sahi ben onca yıl nasıl dayanmıştım onsuzluğa? O günleri hatırladıkça kalbimde kabuk bağlayan yarayı tekrar kanatıyormuş gibi hissediyordum. Hayır, ne olursa olsun buna bir bir daha izin vermeyecektim.
"Ateşli dudakların, gamzeli yanakların... Ateşli dudakların, gamzeli yanakların... O gün ki gördüm seni, yaktın ah yaktın beni! O gün ki gördüm seni, yaktın ah yaktın beni!"
Sözler dudaklarımdan fısıltı halinde dökülürken kalbimin sesini dışa vuruyor gibiydim, şarkı sadece onu anlatıyordu sanki... Sözleri söylerken bir yandan da dudaklarında ve yanaklarında parmaklarımı gezdirmiştim fakat hala gözlerini açmamıştı, bu kadar sese uyumayacağına emindim. Oyuncu kocam!
Yanağında ki elimi çekerek omzuma düşen saç tutamlarından birini aldıktan sonra burnunu gıdıklamak için yüzüne yaklaştırdım. Gülmemek için dişlerimi dudağıma geçirirken hissettiğim acıyla yüzüm buruşmuştu, sanırım benimkilerde parçalanmışlardı. Yüzünde hala mimik oynamazken dirseğimi yatağa dayayarak hafifçe doğruldum, gözlerini kırpıştırmaya başlamıştı. Uyanıktı!
Yüzümü yüzüne yaklaştırarak dudağına bir öpücük kondurduktan sonra tam geri çekilecekken aniden sırtımın yatakla buluşmasıyla kalbim heyecanla çarpmaya başlamıştı. Alt dudağımı dudaklarının arasına alarak nazikçe emdikten sonra gözlerini açtığında henüz yeni uyandığı kısık bakışlarından anlaşılıyordu. Dudakları kalbimi durdurmak istercesine seksi bir şekilde kıvrıldığında gözlerinde ki ormanda yolculuğa çıkmıştım, bu çok huzur vericiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÂYE
Ficción GeneralBir beden iki ruh ve yegane hedef Bir beden ruhu ölmüş ve acımasız Adalet kanunlarla mı sağlanmalıydı yoksa her insan kendi adaletini yönetebilir miydi? Peki ya adalet sadece bir efsaneden ibaret geliyorsa size o zaman ne yapmalı... Bir yanda...
