B. 10

1K 127 128
                                    


Hakan öfkeliydi aşkın büyüsüne kapılıp gerçekliğinden uzaklaştığı için. Orkun haklıydı yerden göğe kadar. Aşkı gibi bunuda hemen anlatsaydı şimdi sevdiği kollarında olurdu.

Onun bilmediği bir yerlerde üzgün, mutsuz ve ağladığını düşünmek kendini yumruk atarak dövmeyi istemesine neden oluyordu.

Bahçede volta atıp sigaranın birini yakıp birini söndürüyordu ki Uğur'un sesi ile kendine geldi.

Uğur: Abi bişi bulduk!

_______________________________________

Uğur'un verdiği müjde ile herkes pür dikkat onu dinliyordu. Tabi Hakan susmayı başara bildiğinde.

Nerdeymiş? Kim var yanında? İyi mi oğlum bişi desene.

Yalçın ensesine bir tane patlattı Hakan'ın.

Yalçın: Sus sus çenen kopsun bir susta konuşsun çocuk.

Uğur: Bizim çocuklar o iti takipteydi Karakoldan daha çıkmamış haberim vardı. Gprs de onun bulunduğu karakola yakın sinyal alıyorduk.

Ufuk: Abi özet geç özet be! İyi dimi?

Uğur: İyi abicim o iti görmeye gitmiş öyle dedi bizim çocuklar. Korkup kaçmasın diye uzaktan rakipteler hala.

Hadi niye bekliyoruz Uğur hadi abi hadi.

Nuran: Bende gelicem durmam burda!

Annem söz dedim getiricem oğlunu. Üzme beni kurban olduğum.

Nuran: Söz verdin! Getir bebeğimi bana!
.
.
.
Karakol

Davut: Biliyordum bana geliceğini, beni sevdiğini biliyordum.

Ben çok yoruldum Davut abi çok. Sen hiç beni dinlemedin şimdi karşılıklı ortam uygun mu bilmiyorum, bir kez sen beni dinliyceksin.

Davut: Orkun... Orkunum bu sendeki hal hal değil korkutma çocuk beni.

Ben seni hep çok sevdim. Senin istediğin gibi değil belki ama Vallahi çok sevdim. Babamı kaybettiğimde hep yanındaydın.

Sen annemden sonraki sığınağımdın benim. Ben baba yerine koydum seni bir yerde. İnan elimden gelseydi kalbime hükmüm geçseydi seni seçerdim.

Davut gözyaşlarını zorlukla hapsediyordu.

Davut: Severmiydin beni yani benim sevdiğim gibi. Abi kardeş olmayaydık kötü biri değildim ben Orkunum.

Hala değilsin abim. Anlıyorum seni anlıyorum komik dimi. Sevmek yanlışı olmazı sevmek insanın elinde olan bişi değilmiş.

Bir yerde bişiler oldu sana bambaşka birine dönüştün. Ben o dönüştüğün adamdan korkmaya başladım. İnsan sevdiğinden korkmamalı be abi.

Davut: Çok seviyorum be oğlum. Niye lan niye o... Ben değil de o! Nefret ettiğin için mi? Düzelirim.. Doktora giderim tedavi olurum.

Abi.. Ol tedavi ol çünkü normal değil bu davranışların. Ama bizden olmaz çok korkuyorum yanında güvende hissetmiyorum ben abi.

Davut başını öne eğip serbest bıraktı gözyaşlarını.

Çok mutlu ol. Eminim hayatındaki kişiyi çok mutlu ediceksin sen benim çocukluk kahramanımsın abi. Kahramanlar kötü olmaz sen demiştin.

Davut: Olmazlar abicim.... Söz adam olucam hemen olmaz ama deniycem unutmayı hastalıksız sevicem seni kendi kendime. Çok mu üzdü o seni?

Çok üzdü abi. Senden korumak için sevmediği halde ümit verdi. Ümit vermek çok kötü bişi abim. Nolursun vazgeç artık geçmişteki o güzel abi kardeşin hatırına nolursun.

DelikanlıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin