Delikanlı

B. 26❤️‍🔥

Ercü: Uğurum benim canım kocam. Çok güzeldi sevgilim,  çıksan mı artık ahhh Uğur... İmmmm ahhh.

Uğur: Doyamadım ilki kısaydı bu sefer talimliyim bak. Orasımı bebeğimin zaafı... Ercüm Ercü ımmm.

❤️‍🔥Bitti

Ertesi gün o poponun üzerine oturamıycağını bilse de tüm gece zevke ve eşine teslim oldu Ercü.

Gecenin sonunda temiz çarşaflar da sarılıp uyuyan tek bedendi onların ki.

_______________________________________

Ufuk ve Yalçın lüks arabalarında süprize doğru yola koyılmuştu. Ufuk durmadan heyecan ve mutluluk ile konuşuyor hiç susmuyordu.

Ufuk: Sevdiğim şimdi süpriz dedin tamamda.... Ayyy Yalçınım bu arada arabamız çok güzel arada alırım anahtarını ha

Yalçın: Alırsın.... Kelebe...

Ufuk: Kocam aklıma geldi unutma diyeceğini de tamam mı?

Bedeni emniyet kemerinin müsaade ettiği kadarı ile eşine döndürüp nefes almadan konuşmaya devam ediyordu.

Ufuk: Hımm ne diyordum hah hatırladım. Hakan abi dağ evine götürdü Orkunumu, tabi o daha zengin niye şirket onun normal tabi. Abim Lüks otel ayarladı.

Ufuk: Nerden biliyorsun diyeceksin? Deme çeneyle bunalttım öyle öğrendim. Benim kocam altta kalmaz dimi kocam?

Yalçına dönüp baktığında derin derin nefes alıp, diresksiyonu sımsıkı tutmaktan parmak boğumları beyazlıyordu. Anı frenle öne savrulup yerine oturdu Ufuk.

Ufuk: Yalçın niye durdun?çok mu kızdın bana ben...

Yalçın kemerini sertçe çekip bedenini oğlana çevirip,

Yalçın: Yeter lan sikerler böyle işi dayanamıyorum kelebeğim!

Aniden dudaklarını örten dudaklarla şaşırsada çabuk adapte olup karşılık vermeye başladı Ufuk.

Arabanın içi ıslak öpüşme serileri ile dolmuştu. Yalçın öpmüyor sevdiği adamın dudaklarını yiyip bitirmeye çalışıyor gibi emiyor alt dudağını dişleri arasında eziyordu.

Ufuk: Ahhh... Acıdı ama! Kanattında kuzdın mı? Öpüyon mu? Dövüyon mu sevgilim?

Yalçın: Affet bebeğim bıcır bıcır konuşunca dayanamadım çiftliğe kadar affet güzelim.

Ufuk: Çiftlik mi? Ormanın içinde in Çin top oynuyor öyle mi?

Yalçın: Öyle bebeğim, kimseler yok. Kahkaha da izin verdim. Baş başa olalım diye.

Ufuğun rengi solmaya başladı. Yalçın onun zaten korktuğu için çok konuştuğunu biliyordu. Biraz üzerine gidip korkutmak istemişti de fazla kaçmıştı galiba.

Ufuk: Kocam... Sen beni yiyip bitircen mi? Çok acıyor diyorlar! Benim popişim bu ama ya!

Yalçın daha fazla tutamadı içinde, bastı kahkahayı. Ufuk büzdüğü dudakları ile bakıyordu Adama.

Yalçın: Yavrum yiycem o popişini zaten. Ama korkma bitanem benim acıtmadan yiycem söz. Çok mu korkuyorsun sen?

Ufuk: Az kucağına alsana beni korktum kızdın sandım bana. Hem heyecan yapınca dilimin kemiği gevşiyor hep üzgünüm.

Yalçın kucağına çekti oğlanı, göğsüne yaslayıp saçlarını öptü.

Yalçın: Üzülme bitanem ben senin her halini ezbere biliyorum. Kızdırmak için yaptım heyecanını at diye. İstemezsen sarılıp uyuruz ben seni beklerim yavrum.